Οδηγώντας πρόσεξα δίπλα στον δρόμο τα νερά που είχαν μαζευτεί και χάνονταν μέσα στο τσιμεντένιο κιούγκι..και την προσοχή μου την τράβηξαν οι κρίνοι (μάλλον) που είχαν φυτρώσει μέσα στα βαλτωμένα νερά.Τι είναι λοιπόν αυτό?
Η ομορφιά της φύσης μασκαρεμένη σε ανοικτό υπόνομο, η ο υπόνομος μασκαρεμένος σε φυτώριο κρίνων?
Εξαρτάται από την ψυχολογία το πως θα το δεις, η είναι η αντοχή της φύσης να ξεπερνά τα ανθρώπινα εμπόδια?
Η προοπτική αλλάζει την πραγματικότητα, η η πραγματικότητα για να γίνει αντιληπτή πρέπει να ιδωθεί από πολλές διαφορετικές γωνίες και αποστάσεις?
Κάνω close up και αποφασίσω να δω την όμορφη πλευρά για λίγο...
6 σχόλια:
Ξέρεις, τι μου θύμισες;
Το στίχο: το χάσμα π' άνοιξε ο σεισμός, ευθύς εγέμισε άνθη...
ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΠΛΕΥΡΑ.
ΠΕΡΑΣΕ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ ΓΙΑΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑVATAR.ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ.
Ο καθένας μας, όμως, βλέπει τα πράγματα από διαφορετική γωνία και αυτό είναι το πλεονέκτημα της επικοινωνία!!
Alla logia
Τι ωραίο!
Καλό υπόλοιπο αποκριάς. ( ωραία περάσαμε.Του χρόνου πάλι!
Theodosia
και η ομορφιά..Η ομοιομορφία μου προκαλεί μεγάλη βαρεμάρα...
Καλό αύριο!
Σκρουτζάκο,
σε ευχαριστώ που περνάς. Καλή αποκριά.
Δημοσίευση σχολίου