Μερικά άρθρα που χαρακτηρίζουν την σημερινή κατάσταση

Σκέψεις ενός Αγανακτισμένου

Κρατώ την ελληνική σημαία, και την έχω μετουσιώσει σε ό,τι κρύβεται μέσα μου! Την κουνάω με θράσος δείχνοντας ποιος είμαι και γιατί παλεύω σήμερα και όλες αυτές τις μέρες στην πλατεία Συντάγματος. Είμαι θυμωμένος και καίγομαι μέσα μου. Με ξεγέλασαν, με παραμύθιασαν. Τους πίστεψα και τους εμπιστεύτηκα! Τους έδωσα ευκαιρίες! Τους ψήφισα ο μαλάκας! Ούτε ρουσφέτι μου κάνανε, ούτε και ζήτησα ποτέ, αλλά σκέφτηκα πως Έλληνες είναι και αυτοί, και όπως κι εγώ αγαπάνε την Ελλάδα. Δε μπορεί! Κάτι καλό θα κάνουν για τη χώρα τους. Κι αντί να τους μαυρίσω, τους ψήφισα, ένεκα της ελπίδος που η πουτάνα δεν έχει πεθάνει ακόμη μέσα μου.

Που να φανταστώ πως θα τα πίνανε και θα τρώγανε στην υγειά του μαλάκα! Στην υγειά μου και πως μετά θα μου ζητούσαν τα ρέστα; Να πληρώσω λένε και να πληρώνουν και τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. Για μένα δε με νοιάζει, αλήθεια σου λέω, ας πληρώσω τη μαλακία που έκανα να χρωματίσω τη ψήφο μου. Όμως τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου δε θα τα πειράξουν. Είμαι στους δρόμους 3 μέρες τώρα και στο σπίτι μου δε θα μαζευτώ αν δεν τους δω να φυλακίζονται και να δημεύονται οι περιουσίες τους. Έτσι θα αποπληρωθεί το χρέος. Λεφτά υπάρχουν και αν δε τα φέρουν πίσω δε θα φύγω από το Σύνταγμα. Αν δεν υπάρξει δικαιοσύνη και τιμωρία δεν θα εγκαταλείψω τον αγώνα μου κι ας μεγάλωσα!

Κρατώ την ελληνική σημαία και την στριφογυρναω με μανία, τα χέρια μου πρηστήκαν μα δε σταματώ. Η χώρα μου αδικήθηκε παράφορα, η εξουσία της την πούλησε και την έκανε να μοιάζει νεκρό έδαφος με νεκρούς πολίτες. Έχεις δει νεκρούς πολίτες που αναπνέουν; Οχι; Κοίτα τον εαυτό σου, κοίτα εμένα, κοίτα τους γύρω σου. Μας νέκρωσαν τις δυνάμεις, μας νέκρωσαν τις σκέψεις, μας νέκρωσαν τα όνειρα. Πως είναι δυνατόν να πούμε ότι ζούμε με αυτό το τρόπο; Αν για κάτι είμαι σίγουρος πια, είναι πως τελικά υπάρχει Ανάσταση νεκρών και το βλέπω αυτές τις μέρες που ο κόσμος ξεχύνεται στις πλατείες. Μακάρι να μην σταματήσουν οι αγώνες και να καταφέρουμε αυτό για το οποίο είμαι εδώ: Να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι και να δημευτούν οι περιουσίες τους! Είναι πολλοί. Πάνω από 300. Καλή δύναμη!

πιστολή στους "Αγανακτισμένους" που διαδηλώνουν σε όλες τις μεγάλες ελληνικές πόλεις έστειλε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Αναλυτικά η επιστολή του μουσικοσυνθέτη:

«Χαιρετίζουμε τους δεκάδες, ίσως εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, κυρίως νέους μας, που μαζεύτηκαν στις πλατείες όλων των μεγάλων πόλεων, διαδηλώνοντας την αγανάκτησή τους για το Μνημόνιο-μνημόσυνο, ζητώντας να φύγει η Κυβέρνηση της ντροπής και όλο το πολιτικό προσωπικό που διαχειρίστηκε δημόσια αξιώματα, καταστρέφοντας, λεηλατώντας και υποδουλώνοντας την Ελλάδα.Η θέση όλων αυτών δεν είναι στη Βουλή, είναι στη φυλακή.

Χαιρετίζουμε τις πρώτες Γενικές Συνελεύσεις που πραγματοποιούνται στο κέντρο των πόλεών μας, τον άμεσο δημοκρατικό χαρακτήρα που πασχίζει να ανακαλύψει το πρωτοφανέρωτο κίνημα των νέων μας.

Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους των δημόσιων επιχειρήσεων, που άρχισαν από χτες διαδηλώσεις, απεργίες και καταλήψεις, υπερασπιζόμενοι το κράτος μας, που χρειάζεται απελπιστικά, όχι την κατεδάφιση που προγραμματίζει το ΔΝΤ, αλλά τη ριζική του βελτίωση και μεταρρύθμιση.

Με τις κινητοποιήσεις τους, οι εργαζόμενοι του Ταμιευτηρίου, της ΔΕΗ, του ΟΠΑΠ υπερασπίζονται τη δική μας περιουσία, την περιουσία του ελληνικού λαού, που επιχειρούν τώρα να λεηλατήσουν οι ξένες τράπεζες, μέσω μιας κυβέρνησης-μαριονέτας τους στην Αθήνα.

Ο παραδειγματικά ειρηνικός χαρακτήρας των διαδηλώσεων απέδειξε ότι όταν η αστυνομία και οι προβοκάτορες δεν έχουν πάρει εντολή να επέμβουν, δεν ανοίγει μύτη. Καλούμε τους Έλληνες αστυνομικούς να μη δεχτούν να γίνουν τα όργανα των σκοτεινών δυνάμεων που θα θελήσουν ασφαλώς, σε κάποια στιγμή, να ματοκυλίσουν τους νέους μας και τους εργαζόμενους.

Η θέση τους, το καθήκον τους και το συμφέρον τους είναι στο πλευρό του ελληνικού λαού, της ειρηνικής του διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, είναι στο πλευρό της Ελλάδας και όχι στων ξένων δυνάμεων που υπαγορεύουν στη σημερινή κυβέρνηση την πολιτική της.

'Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του Μνημονίου, και οι πέτρες ακόμα ομολογούν την αποτυχία του. Μετά από αυτή την εμπειρία δεν δικαιολογείται πλέον καμιά αυταπάτη. Ο δρόμος που πήρε και συνεχίζει η κυβέρνηση Παπανδρέου, υπό την καθοδήγηση των ξένων τραπεζών και υπηρεσιών, της Goldman Sachs και των Ευρωπαίων υπαλλήλων της, οδηγεί στην καταστροφή της Ελλάδας. Είναι επιτακτική ανάγκη να σταματήσει τώρα, είναι επιτακτική ανάγκη να φύγουν τώρα.

Κάθε μέρα που περνάει οι πράξεις τους ομολογούν πόσο επικίνδυνοι είναι για τη χώρα. Διερωτώμεθα γιατί ο Εισαγγελέας δεν έχει επέμβει ακόμα εναντίον του Υπουργού Οικονομικών, για τις νέες δηλώσεις του περί επικείμενης χρεοκοπίας και άδειων ταμείων. Γιατί δεν έχει επέμβει για τις δηλώσεις περί εξόδου από το ευρώ του Προέδρου του ΣΕΒ και της Επιτρόπου.

Γιατί δεν έχει επέμβει για τη μαζική τρομοκρατία, με την οποία, μια χρεοκοπημένη κυβέρνηση, σε συνεργασία και καθ' υπαγόρευση της τρόικας, επιχειρεί ακόμα μια φορά να εκβιάσει τον ελληνικό λαό. Με τους Τιτανικούς, με τις εντατικές, με όλα αυτά που βγαίνουν και λένε για να τρομάξουν τους ΄Ελληνες, κατάφεραν να εξευτελίσουν τη χώρα διεθνώς και να την οδηγήσουν πραγματικά στο χείλος της χρεοκοπίας.

Αν ένας διευθυντής επιχείρησης μιλούσε για την επιχείρησή του με τον τρόπο που ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί του μιλάνε για την Ελλάδα, θα σάπιζε τώρα πίσω από τα κάγκελα της φυλακής καταδικασμένος για βαριά απιστία.

Απευθυνόμαστε και στους λαούς της Ευρώπης. Ο αγώνας μας δεν είναι μόνο αγώνας για την Ελλάδα, είναι αγώνας για μια ελεύθερη, ανεξάρτητη, δημοκρατική Ευρώπη. Μην πιστεύετε τις κυβερνήσεις σας, που λένε ότι τάχα εσείς βοηθάτε την Ελλάδα με τα λεφτά σας.

Μην πιστεύετε τα χονδροειδή, εξωφρενικά ψέματα των βρώμικων εφημερίδων, που θέλουν να σας πείσουν ότι το πρόβλημα δημιουργήθηκε δήθεν γιατί οι ΄Ελληνες είναι τεμπέληδες, όταν δουλεύουν, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, περισσότερο από όλους τους Ευρωπαίους! Την κρίση δεν την προκάλεσαν οι εργαζόμενοι, την προκάλεσε και τη χρησιμοποιεί το μεγάλο χρηματιστικό κεφάλαιο και οι πολιτικοί στις υπηρεσίες του.

Τις μεγάλες τράπεζες και μόνο αυτές βοηθάνε τα προγράμματα τους, δήθεν σωτηρίας, αυτές ακριβώς που επέβαλαν μέσω των πολιτικών και των κυβερνήσεων που έχουν εξαγοράσει, το οικονομικό μοντέλο που οδήγησε στη σημερινή κρίση. Δεν υπάρχει καμιά άλλη λύση από τη ριζική αναδιάρθρωση του χρέους όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά όλης της Ευρώπης.

Δεν μπορεί οι τράπεζες και οι κάτοχοι χρήματος, που προκάλεσαν την κρίση, να μην πληρώσουν ούτε ένα ευρώ για τις ζημιές που επέφεραν! Δεν μπορεί οι τραπεζίτες να είναι το μοναδικό ασφαλές επάγγελμα στον κόσμο!

Δεν υπάρχει καμία άλλη λύση από την αντικατάσταση του σημερινού οικονομικού μοντέλου της Ευρώπης, που είναι φτιαγμένο για να δημιουργεί χρέος, με επιστροφή σε μια πολιτική τόνωσης της ζήτησης και της ανάπτυξης, και τον προστατευτισμό, με δραστικό επανέλεγχο του Χρήματος.

‘Η τα Κράτη μας θα κυριαρχήσουν στις αγορές, ή αυτές θα τα καταπιούν, και μαζί τους η Δημοκρατία και όλα τα επιτεύγματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Η Δημοκρατία γεννήθηκε στην Αθήνα, όταν ο Σόλων διέγραψε τα χρέη των φτωχών στους πλούσιους. Ας μην επιτρέψουμε τώρα στις Τράπεζες να καταστρέψουν την ευρωπαϊκή Δημοκρατία, για να αποσπάσουν τα μυθώδη ποσά που οι ίδιες δημιούργησαν ως χρέος. Πως μπορεί να προτείνεται, για να διοικήσει την Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης, ένας άνθρωπος της Goldman Sachs... Τι είδους κυβερνήσεις, τι είδους πολιτικούς έχουμε στην Ευρώπη;

Δεν σας ζητάμε να υποστηρίξετε τον αγώνα μας για λόγους αλληλεγγύης, ούτε γιατί στα δικά μας χώματα γεννήθηκε ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, ο Περικλής και ο Πρωταγόρας, οι ιδέες της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και της Ευρώπης. Δεν ζητάμε ιδιαίτερη μεταχείριση γιατί υπομείναμε, ως χώρα, μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην Ευρώπη αγωνιζόμενοι για να μην επικρατήσει στην ήπειρό μας ο φασισμός.

Σας ζητάμε να το κάνετε για το δικό σας συμφέρον. Αν αφήσετε τώρα την ελληνική, την ιρλανδική, την πορτογαλική, την ισπανική κοινωνία να καταστραφούν, στο βωμό του Χρέους και των Τραπεζών, θα έρθει σύντομα η δική σας σειρά. Δεν θα ευημερήσετε εν μέσω ευρωπαϊκών κοινωνικών ερειπίων. Εμείς αργήσαμε, αλλά ξυπνήσαμε. Ξυπνήστε κι εσείς.

Ας φτιάξουμε μαζί μια νέα Ευρώπη της ανάπτυξης, της δημοκρατίας, της ευημερίας, της ειρήνης, αντάξια της ιστορίας, των αγώνων, του πνεύματός της. Αντισταθείτε στον ολοκληρωτισμό των αγορών, που απειλεί να διαλύσει την Ευρώπη κάνοντάς την Τρίτο Κόσμο, να βάλει τον ένα ευρωπαϊκό λαό εναντίον του άλλου, να καταστρέψει την ήπειρό μας, ξανακάνοντας επίκαιρο τον φασισμό».

< Προηγούμενο		Επόμενο >

Ποιος είναι ο εμπνευστής της “κίνησης των αγανακτισμένων" ?

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥ ΕΜΠΝΕΥΣΤΗ:
''Πολιτικοί, οικονομικοί ηγέτες και διαχειριστές, πειθαρχήστε! Εγκαταλείψτε τα εθνικά σύνορα και δρομολογήστε μια παγκόσμια στρατηγική, για παράδειγμα στο πλαίσιο ενός συμβουλίου των ΗΕ για την οικονομική και κοινωνική ασφάλεια”, γράφει ο Εσέλ τονίζοντας ότι αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει ως προπομπός μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.''
Είναι η “κίνηση των αγανακτισμένων” μια αυθόρμητη λαϊκή αντίδραση ή μήπως έχει και αυτή τον εμπνευστή της με συγκεκριμένο ιδεολογικό υπόβαθρο;
Μετά την χθεσινή μίνι «εξέγερση» -από τον ύπνο- των Ελλήνων, όλοι μιλούν σήμερα για μια αντίδραση σε κάποια υποτιθέμενη Ισπανική πρόκληση, και για αυθόρμητη λαϊκή πρωτοβουλία, χωρίς κομματική, συνδικαλιστική ή άλλου είδους υποκίνηση. Μιλούν επίσης για «ελληνική πλατεία Ταχίρ» ή «πλατεία del Sol», πιστεύοντας πως πρόκειται απλά για την ελληνική εκδοχή κάποιας λαϊκής αντίδρασης που προέκυψε ξαφνικά.
Αυτό που αγνοούν όμως...

οι περισσότεροι στον τόπο μας είναι, πως η κίνηση αυτή έχει τον εμπνευστή της, ο οποίος δεν είναι βέβαια ο …Σόρος, αλλά έχει και αυτός κάποιο συγκεκριμένο ιδεολογικό υπόβαθρο και κάπου στόχευε, παροτρύνοντας τους νέους ανθρώπους να αγανακτήσουν. Αυτός ακριβώς είναι ο τίτλος του βιβλίου του 93χρονου, πρώην διπλωμάτη, Στεφάν Εσέλ, «Αγανακτήστε!» («Ιndignez-vous!» στα γαλλικά) και γι αυτό οι Ισπανοί έδωσαν το όνομα «Los Indignados» (Οι Αγανακτισμένοι) στη γνωστή κίνηση που μεταλαμπαδεύτηκε τώρα και την Ελλάδα.
Είναι γεγονός πως η ολιγοσέλιδη μπροσούρα του Στεφάν Εσέλ (βλέπε εδώ) σπάει ρεκόρ πωλήσεων στη Γαλλία και στην Ισπανία, στήνοντας στον τοίχο το χρήμα, τις αγορές και τον …εγωισμό.
«Κάνω αυτή τη δουλειά 40 χρόνια και δεν έχω ξαναδεί τέτοιο πράγμα. Είναι τρελό. Στις 24 Δεκεμβρίου [2010] κάποιοι πελάτες αγόραζαν δέκα-δέκα τα βιβλία για να τα κάνουν δώρο. Πίστευα ότι μετά τα Χριστούγεννα τα πράγματα θα ηρεμούσαν, αλλά όχι, πουλάμε ακόμη 400 βιβλία την ημέρα!» λέει ο Ζαν-Μαρί Σεβέστρ, ιδιοκτήτης του «Sauramps», του μεγαλύτερου βιβλιοπωλείου στο Μονπελιέ, στη Νότια Γαλλία.
Ποιος είναι ο Στεφάν Εσέλ;
Πρόκειται απλά για έναν σχεδόν άγνωστο συνταξιούχο διπλωμάτη, πρώην αντιστασιακό, ο οποίος στη δύση της ζωής του αποφάσισε, ως φαίνεται, να δώσει στους νέους ανθρώπους μια ώθηση προς την ιδεολογική κατεύθυνση την οποία ο ίδιος έχει ασπαστεί. Μέσα από αυτό το βιβλιαράκι ζητεί από τους Γάλλους, και απ΄ όλους τους άλλους, να εξεγερθούν και να υπερασπιστούν δυναμικά τις «κοινωνικές αξίες της σύγχρονης δημοκρατίας». Να απορρίψουν την «εγωιστική» δύναμη του χρήματος. Να πουν «όχι» στην παντοδυναμία των αγορών. Να αγανακτήσουν, για να αλλάξει επιτέλους η κοινωνία.
Εξοργιστείτε! Εξεγερθείτε! Αγανακτήστε! Με αυτή την πολιτική πρόσκληση στα όπλα, ο Εσέλ έγινε από τη μία ημέρα στην άλλη προφήτης για τη γαλλική Αριστερά. «Στο Σοσιαλιστικό Κόμμα τον λατρεύουν. Πιστεύουν ότι καλώντας τον κόσμο να υψώσει φωνή και ανάστημα κατακεραυνώνει τις κοινωνικές ανισότητες της εποχής του Νικολά Σαρκοζί » λέει ο Αντουάν ντε Μπιέβρ, πολιτικός συντάκτης στην «Journal du Dimanche».
Ο Στεφάν Εσέλ γράφει όντως ότι οραματίζεται «μια κοινωνία για την οποία θα είμαστε και πάλι υπερήφανοι, όπου δεν θα θίγονται οι συντάξεις, οι κατακτήσεις της κοινωνικής ασφάλισης, και όπου τα ΜΜΕ θα είναι στην υπηρεσία των αδυνάτων». Όπως αντιστάθηκε ο ίδιος στον ναζισμό τη δεκαετία του 1940, έτσι και η νεολαία σήμερα «θα πρέπει να εξεγερθεί κατά της συνενοχής ανάμεσα στους πολιτικούς και στις οικονομικές δυνάμεις και να υπερασπιστεί τα δημοκρατικά δικαιώματα που κατακτήσαμε με τόσο σκληρούς αγώνες επί δύο αιώνες» λέει.
Και καταλήγει ρίχνοντας στο πυρ το εξώτερον τη διαπλοκή: «Εχουν το θράσος να ισχυρίζονται ότι το κράτος δεν έχει πλέον χρήματα για να στηρίζει τους πολίτες του. Αλλά πώς γίνεται να μην έχουμε χρήματα… όταν η παραγωγή του πλούτου έχει αυξηθεί τερατωδώς μετά την απελευθέρωση (σ.σ. της Γαλλίας), σε μια εποχή που ολόκληρη η Ευρώπη είχε καταστραφεί από τον πόλεμο; Η μόνη εξήγηση είναι ότι η δύναμη του χρήματος… δεν ήταν ποτέ τόσο μεγάλη ή τόσο αυθάδης ή τόσο εγωιστική και ότι οι υπηρέτες του βρίσκονται στα πιο υψηλά κλιμάκια της πολιτικής εξουσίας».

http://www.facebook.com/?sk=other&action=read&tid=ba2alhUej05QASnyXRYEXQ

Για μένα δεν πρέπει να μπλέκουμε τον όρο αναδιάρθρωση με την χρεοκοπία. Είναι άλλο πράγμα να είσαι ταμειακά μη βιώσιμος (όπως είμαστε σήμερα) και άλλο να είσαι χρεοκοπημένος ή να είσαι φτωχός.

Ταμειακά μη βιώσιμοι είμαστε διότι έχουμε υπερδανειστεί, όχι διότι είμαστε φτωχοί. Φτωχοί θα ήμασταν αν είχαμε μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα περί τα 6.000 ευρώ όπως έχουν ορισμένες άλλες χώρες, που όμως, δεν έχουν χρέος και δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα.

Το γεγονός ότι ορισμένες φτωχές χώρες δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα δεν σημαίνει ότι είναι πλούσιες. Είναι μεν φτωχές, απλά δεν έχουν ταμειακό πρόβλημα.

Το ταμειακό πρόβλημα το δικό μας, έχει τη ρίζα του αφενός στην ανεπάρκεια των πολιτικών που εκλεγούμε και αφετέρου στο ότι οι τραπεζίτες μας δάνειζαν νομίζοντας ότι δανείζουν τη Γερμανία. Είχαν την εντύπωση ότι δεν μπορεί να γίνει αναδιάρθρωση στην Ευρώπη και ότι θα βρεθεί κάποιος μαγικός τρόπος να πάρουν τα λεφτά τους.

Δυστυχώς για μας, μέχρι τώρα επαληθεύονται, διότι μέσω του μηχανισμού της τρόικας παίρνουν πίσω τα λεφτά τους και τους τόκους τους. Επένδυσαν δηλαδή σε ομόλογα υψηλής απόδοσης, χωρίς το ρίσκο. Να επαναλάβω για άλλη μια φορά, ότι αυτό δεν είναι στα πλαίσια των κανόνων της αγοράς.

Υψηλή απόδοση σημαίνει υψηλό ρίσκο και αυτό σημαίνει ότι κατά καιρούς θα τρως και καμία φόλα. Οι της ΕΕ όμως θεωρούν ότι οι τράπεζες (οι μέτοχοι αυτών δηλαδή) πρέπει να μπορούν να τοποθετούνται εκ του ασφαλούς.

Αλλά το γεγονός ότι δεν έχουμε να πληρώσουμε δεν σημαίνει ότι είμαστε φτωχοί και ότι έχουμε πτωχεύσει. Σημάνει απλά ότι δεν μπορούμε να εξυπηρετήσουμε το χρέος που μας δόθηκε, διότι οι τραπεζίτες αγνόησαν τους κανόνες που θα έπρεπε να έχουν ακολουθήσει. Τούτο είναι η δυνατότητα αποπληρωμής με βάση το εισόδημα που έχουμε.

Διότι ακόμα και αν δώσεις ένα μεγάλο δάνειο σε έναν πλούσιο, που είναι πέραν των δυνατοτήτων του, δεν θα το πληρώσει. Όχι διότι είναι φτωχός, άλλα διότι είναι πέραν των εισοδηματικών ικανοτήτων του να εξυπηρετήσει ένα τέτοιο δάνειο.

Έχοντας πει αυτά λοιπόν, δεν μου αρέσει ο όρος πτώχευση που παπαγαλίζουν οι πάντες. Εμείς απλά είμαστε ταμειακά μη βιώσιμοι και όχι φτωχοί. Ναι, έχουμε ξοδέψει πέραν των δυνατοτήτων μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε περιουσιακά στοιχεία. Ναι, έχουμε κατασπαταλήσει τα δάνεια που μας έδωσαν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε στο μηδέν.

Υποθέτω ότι γνωρίζετε ποιος είναι ο Donald Trump. Είναι ένα μεγιστάνας που έχει κάνει τα λεφτά του ποντάροντας σε ακίνητα στην Αμερική και κυρίως στην περιοχή της Νέας Υόρκης. Ξέρετε πόσα λεφτά έχουν χάσει οι τράπεζες από αυτόν; Σας πληροφορώ πάρα πολλά.

Μεταξύ άλλων, πτώχευση του casino Taj Mahal (1989), Trump Plaza Hotel (1992), Trump Shuttle (1990) και πολλά άλλα και δεν βάζω μέσα τα διάφορα νομικά προβλήματα που έχει αντιμετωπίσει. Παρ΄ όλ΄ αυτά, τα περιουσιακά του στοιχεία είναι περίπου $3 δισ. (αν και ο ίδιος λέει πολύ περισσότερα).

Σε κάθε μια από τις αποτυχημένες του προσπάθειες, χρησιμοποίησε το εργαλείο της αναδιάρθρωσης για να τα βγάλει πέρα και σε καμία περίπτωση δεν ενεχυρίασε τις υπόλοιπες δραστηριότητες του.

Χρεοκοπία όμως είναι αυτό που θα πάθουμε, αν, στην προσπάθεια μας να αντεπεξέλθουμε στους πιστωτές μας, πουλήσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε και χρησιμοποιήσουμε το εισόδημα και το ρευστό που έχουμε, προσπαθώντας μάταια να εξυπηρετήσουμε ένα δάνειο, που είναι υπεράνω των δυνατοτήτων μας, στο όνομα του να έχουμε καθαρό πρόσωπο στην Ευρώπη και στο όνομα του ποιος θα μας δανείζει αύριο.

Θα χρεοκοπήσουμε σίγουρα, όταν θα έχει μαραζώσει τόσο πολύ ο ιδιωτικός τομέας, που δεν θα μπορεί να παράγει το παραμικρό φορολογικό εισόδημα, που είναι και ο αποκλειστικός τροφοδότης της κρατικής μηχανής. Τότε πράγματι θα έχουμε χρεοκοπήσει.

Σήμερα είμαστε απλά ταμειακά μη βιώσιμοι και όχι χρεοκοπημένοι και πάνω από όλα, δεν είμαστε φτωχοί. Φτωχοί όμως θα γίνουμε, αν για άλλη μια φορά, αγνοήσουμε τους κανόνες της αγοράς και του καπιταλιστικού συστήματος.

Αυτός ο κανόνας λέει ότι όταν δανείζεις κάποιον που ξέρεις ότι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει (και να μη ξέρεις, πρόβλημα σου), τότε σαν πιστωτής είσαι άξιος της τύχης σου, και αξίζεις το 100% της χασούρας που θα πάρεις.

Του Γιώργου Καισάριου, από το market-talk.net

Πηγή: ISKRA

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΡΕΜΕΤΗ*

«Χωρίς το μνημόνιο δεν θα μπορούσαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις».

Πρόκειται για ένα «αποστομωτικό» επιχείρημα που συνεχίζει να δημιουργεί σύγχυση ακόμη και στις γραμμές του αριστερού κινήματος. Όπως τεκμηριώνεται με τα στοιχεία του συνημμένου πίνακα, η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική:

Α) Τα συνολικά έσοδα της Γενικής Κυβέρνησης (Κεντρική Δημ. Διοίκηση, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ και Κοινωνική Ασφάλιση) ήταν, σε όλη τη διάρκεια της ενδεκαετίας 2000-2010, υψηλότερα από τις δαπάνες που απαιτήθηκαν για την πληρωμή μισθών των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα και πάσης φύσεως συντάξεων.

Β) Τα έσοδα αρκούσαν και αρκούν για τους μισθούς και τις συντάξεις. Για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους δεν αρκούν!¹

Πηγή: Συνημμένος πίνακας: Eurostat για τα συνολικά έσοδα και τους τόκους,EΛΛΣΤΑΤ για μισθούς και συντάξεις - επεξεργασία δική μας.

Γ) Το 2009, κατ' εξαίρεση, – λόγω της σημαντικής υποχώρησης των δημοσίων εσόδων (-7,3%) σε συνδυασμό με τη μεγάλη αύξηση της δαπάνης για μισθούς (+10,5%), συντάξεις (+6,7%) και τόκους (+7,5%) - ανακύπτει για πρώτη φορά πρόβλημα επάρκειας των τρεχόντων εσόδων για την πληρωμή και όλων των τόκων του Δ.Χ..

Δ) Η εξόφληση των χρεολυσίων, σε όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου γινόταν κατά βάση με «αναχρηματοδότηση» - δηλαδή με νέο δανεισμό.

Συνεπώς όποιος υιοθετεί το επιχείρημα ότι «δεν θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις» υπονοεί ότι αφού θα είχαμε εξοφλήσει κατά προτεραιότητα τα οφειλόμενα για την ετήσια εξυπηρέτηση του Δ.Χ. (τόκους και χρεολύσια), δεν θα έμεναν επαρκή έσοδα για να πληρωθούν όλοι οι μισθοί και οι συντάξεις. Αλλά εάν είχαμε ζητήσει την αναδιαπραγμάτευση του ΔΧ, πρέπει να θεωρείται αυτονόητο ότι οι τρέχουσες υποχρεώσεις σε τόκους και χρεολύσια δεν θα τακτοποιούνταν ούτε όλες, ούτε εξ ολοκλήρου.

Η αδυναμία αυτή θα ίσχυε, βεβαίως, στο βαθμό που δεν θα μπορούσαμε να αντλήσουμε πιστώσεις ούτε καν με βραχυχρόνιο δανεισμό (όπως εξακολουθεί να γίνεται ακόμη και τώρα που ο μακροχρόνιος δανεισμός έχει απαγορευτικό κόστος).

Εν πάση περιπτώσει, είναι προφανές ότι πίσω από την επιχειρηματολογία αυτή υπάρχει ως θεμελιώδης παραδοχή η απόλυτη και αποκλειστική προτεραιότητα των υποχρεώσεων έναντι κάθε είδους πιστωτών. Όλες οι άλλες υποχρεώσεις (μισθοί-συντάξεις) έρχονται δεύτερες και καλύπτονται μόνο εάν περισσεύουν ή βρεθούν λεφτά...

Το ίδιο επιχείρημα επανέρχεται και πάλι, στο πλαίσιο της συζήτησης για την αναδιάρθρωση – η οποία ταυτίζεται με τη χρεοκοπία και με ό,τι το ζοφερό αυτή σημαίνει για καθένα, μέσα στη γενικευμένη σύγχυση που καλλιεργείται.

Σε συνθήκες ενδεχόμενης «αναστολής» των πληρωμών για τόκους και χρεολύσια, βέβαια δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει την πρόκληση φαινομένων πανικού με επίκεντρο τις τραπεζικές καταθέσεις. Τέτοια φαινόμενα θα μπορούσαν με τη συνδρομή ορισμένων αστοχιών να ωθήσουν σε κατάρρευση τις τράπεζες και, στην προέκτασή τους τα έσοδα και το δημόσιο ταμείο – με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πληρωμή μισθών και συντάξεων (αλλά και όλη την αγορά, πλήττοντας το δίκτυο εφοδιασμού της χώρας από το εξωτερικό σε καύσιμα, τρόφιμα και ό,τι άλλο αγοράζεται με πίστωση).

Την ισχυρότερη εγγύηση ότι μια τέτοια εκτροπή δεν μπορεί πλέον να αποκλειστεί αποτελεί η συστηματική χρήση τρομοκρατικών τερατολογιών όπως η ανωτέρω: η φοβική διέγερση της κοινής γνώμης με συστηματικό τρόπο, αν και γίνεται για προπαγανδιστικούς λόγους, ταυτόχρονα προετοιμάζει τις πανικόβλητες αντιδράσεις και τις καθιστά πολύ πιθανότερες.

Όλοι οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές – από τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό Οικονομικών, τον Διοικητή της Τ.Ε. μέχρι και τα μιντιακά «βαποράκια» - με την καταχρηστική επίκληση τέτοιου είδους επιχειρημάτων εξαντλούν τα περιθώρια καθοδήγησης και προσανατολισμού των αντιδράσεων της κοινής γνώμης σε έκτακτες περιστάσεις. Εμφανιζόμενοι διαρκώς να έχουν μόλις και μετά βίας κατορθώσει να αποτρέψουν το «κακό» στην πραγματικότητα το προπαρασκευάζουν.

1 Ο σχολιασμός του ερωτήματος υιοθετεί την άρρητη υπόθεση στην οποία στηρίζεται το ίδιο το επιχείρημα: την υπόθεση δηλαδή ότι «όλα τα δημόσια έσοδα μπαίνουν στο ίδιο πορτοφόλι και από αυτό γίνονται κι όλες οι πληρωμές». Πρόκειται για μια τραβηγμένη απλούστευση. Υπάρχουν κατηγορίες εσόδων που δεν προσφέρονται για οποιαδήποτε πληρωμή και έχουν απολύτως προσδιορισμένο εκ του νόμου προορισμό. Για λόγους απλοποίησης θεωρείται ότι έχουν αντιμετωπισθεί κάθε είδους τριβές και προβλήματα χρηματοδότησης σε όλο το δίκτυο των ενδοκυβερνητικών συναλλαγών.

* Ο Δημήτρης Σερεμέτης ειναι Αναπληρωτής Καθηγητής Εφηρμοσμένης Οικονομικής, στο Τμήμα Διοίκησης Επ

7/5/11

Ο Πύργος της Μίζας (ΑΠΙΘΑΝΟ!!!!)

ι πολιτικοί απατεώνες ετοιμάζουν εκβιαστικό δημοψήφισμα, μνημόνιο ή δραχμή, για να εισπραχτούν τα CDS (και να ρίξουν την ευθύνη στην “λαϊκή ετυμηγορία”)!

Αυτό θα είναι το θέμα της έκτακτης σύσκεψης, γι’ αυτό δεν διέψευσε τις αηδίες της Δαμανάκη ο ΓΑΠ. Την ίδια στιγμή που τις διέψευσε για πρώτη φορά στα χρονικά η κομισιόν!

Με αυτό το πρόσχημα, θα τεθεί στον λαό το δημοψήφισμα, ώστε μετά το αποτέλεσμα που φυσικά θα είναι ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, να βρουν αφορμή για το πολυπόθητο Credit Event και να θησαυρίσουν οι τοκογλύφοι – brokers – κάτοχοι CDS!

Εμείς φταίμε βέβαια, αφού τους ανθρώπους που... λήστεψαν την χώρα με τα Swaps και το χρηματιστήριο, ΤΟΥΣ ΞΑΝΑΦΕΡΑΜΕ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ. Και να ξανακλέψουν την χώρα μέσω των CDS.

Οι ευθύνες του πολιτικού συστήματος είναι βαρύτατες. Όποιος συναινέσει στην παγίδα που στήνουν στον Ελληνικό λαό με το δημοψήφισμα – απάτη, θα είναι συνένοχος.
Όσο γι’ αυτούς όλους, την απάντηση την έχουμε δώσει από την αρχή της σκευωρίας. HORCA!

Σε λίγο αναλυτικό αφιέρωμα για το πως κινήθηκαν οι επίορκοι της κυβέρνησης για να μας οδηγήσουν στην χρεωκοπία – και κάποιους άλλους στα αμύθητα πλούτη.

απο το olympia

You might also like:

Αγανακτισμένοι πολίτες- ήμαστε παντού!

Από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα, είναι χιλιάδες άνθρωποι που κοιτάνε με λαχτάρα την οθόνη και βρίσκονται και αυτοί εκεί, στο Σύνταγμα η στην Θεσσαλονίκη, μέσα από την οθόνη του υπολογιστή.
Είναι πολύ σημαντική η σημερινή βραδιά για μας...Πολύ, και θα καταγραφεί ως τέτοια...

Αυτό που συμβαίνει στην χώρα πρέπει να πάρει ένα τέλος.
Οι άνθρωποι εκτός από ανίκανοι είναι και επικίνδυνοι. Πιστέψτε το, διαδώστε το, γράψτε το.
Ποτέ δεν ξέρεις ποιος σε διαβάζει, και ένα τέτοιο κειμενάκι μπορεί να κάνει κάποιον να κατέβει σε αυτή η μια άλλη τέτοια συγκέντρωση...Πρέπει να δείξουμε την μαζική μας αντίθεση στην επιδρομή των σύγχρονων κατσαπλιάδων...

Είναι η διαστροφή της πολιτικής, η κατάντια της ξιπασμένης εξουσίας, η ελεεινή και ανεξίτηλη στάμπα της καπιταλιστικής καταπίεσης, είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Πρέπει να συνέλθουμε και να ανασυγκροτηθούμε. Κάτι που ήδη συμβαίνει.
Οι Έλληνες εδώ και καιρό, παραπατούν κάτω από το βάρος των απίστευτων αλλαγών, σαστισμένοι, μπερδεμένοι, αιφνιδιασμένοι....
Η ώρα όμως φτάνει, αν δεν έφτασε ακόμα, και πια όλα θα ξεκαθαρίσουν...
Και ο ήρεμος τόνος τους , θα φαίνεται δειλός,
η αμετροέπεια τους, θα γκρεμοτσακιστεί,
οι νουθεσίες τους, θα γίνουν ικεσίες!

Και μεις θα είμαστε εκεί, να τους βλέπουμε να φεύγουν, η να μπαίνουν φυλακή!
Μέχρι τότε.....ραντεβού σε κάποιο δρόμο, η κάποια πλατεία!

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΤΕΛΟΣ! Ευχαριστήριο σημείωμα.

Οι πανελλήνιες τελείωσαν!
Τα έκαψαν τα παιδιά φέτος. Από την μία, για να φανεί ότι το νέο σχέδιο θα είναι καλύτερο, από την άλλη για να μην έχουμε πολλά παιδιά φέτος μιας και πολλά τμήματα κλείνουν, και άλλα συγχωνεύονται η δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα τους, την πλήρωσαν τα κακόμοιρα τα παιδιά που αγωνίστηκαν για δυο χρόνια για να πέσουν μαχόμενα στον βωμό της αλλοπρόσαλλης κυβέρνησης.

Κοντά στα παιδιά όλο αυτό τον καιρό στάθηκαν οι καθηγητές τους, που τα ενθάρρυναν και τα στήριξαν, άλλος πιο πολύ, και άλλος πιο λίγο.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω δημοσίως από δω τους :

Κακάτσο Γιώργο -φυσική -πληροφορική-. Ο κ.Κακάτσος ποτέ, μα ποτέ, δεν παρέλειψε τα καθήκοντα του ως καθηγητής στα 6 χρόνια που βοηθούσε το παιδί.
Όλα αυτά τα χρόνια στάθηκε με συγκινητικό ενδιαφέρον κοντά του στηρίζοντας τον και κάνοντας το καλύτερο.
Δεν θα το ξεχάσω ποτέ και του είμαι ευγνώμων που έγινε ένα παράδειγμα ευσυνείδητου επιστήμονα και ανθρώπου.

Τράκο Γιάννη -σχέδιο- Δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο δάσκαλο -καλλιτέχνη-απο τον κ.Τράκο. Λειτουργώντας μέσα σε μια αβίαστη ελεύθερη σχέση διδασκόμενου και διδάσκοντος, το καλλιτεχνικό αισθητήριο οξύνθηκε και οι δυνατότητες του ξεδιπλώθηκαν.
Με πολύ αγάπη και γνήσιο ενδιαφέρον, είμαι σίγουρη ότι ο δεσμός που δημιουργήθηκε, δεν θα λυθεί ποτέ.

Κωσταντίνος Κωσταντίνου. -μαθηματικός- Η μορφή του στοργικού πατέρα ταυτίζεται με αυτή του του άριστα καταρτισμένου καθηγητή. Με σεβασμό στην προσωπικότητα του μαθητή, με υπομονή και επιμονή, έδωσε στα παιδιά όχι μόνο την γνώση αλλά και την αντοχή να αντέξουν στον δύσκολο αυτό δρόμο.

Κέλλυ Αλεξανδρή -προγραμματισμός- Η κ. Αλεξανδρή σίγουρα ανήκει στο πιο δυναμικό επιστημονικό δυναμικό της πόλης μας. Η αγάπη της και το ενδιαφέρον για την πρόοδο των παιδιών είναι αδιαμφισβήτητο και σε κάθε ευκαιρία αποδικνύει το πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε τέτοιους καθηγητές στα δημόσια σχολεία.

Σαραβάνος Γιώργος -έκθεση- Πάντα στον αγώνα της μάθησης και της εκπαίδευσης. Με αμέριστη προσοχή στέκεται εκεί και επιμένει μέχρι τέλους για το καλύτερο των παιδιών. Με ψηλούς στόχους σε ήπιους τόνους, ξεδιπλώνει το μυαλό τους και το μαθαίνει να οργανώνει σκέψεις και να κατανοεί νοήματα.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχοντας για κοινά χαρακτηριστικά την πραγματική αγάπη για τα παιδιά, το ενδιαφέρον για το μέλλον τους, τον απόλυτο σεβασμό στην προσωπικότητα τους ,την συμπόνια και την κατανόηση για το άγχος τους και την πίεση, βοήθησαν όχι μόνο το δικό μου παιδί, να φτάσουν μέχρι εδώ με τις καλύτερες γνώσεις και το λιγότερο ψυχικό κόστος.

Τους ευχαριστώ από καρδιάς και ποτέ μα ποτέ δεν θα το ξεχάσω.

Από το δημόσιο σχολείο θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ.Παπαδοπούλου. Η κ. Παπαδοπούλου δεν κάνει πίσω μπροστά στις δυσκολίες του προγράμματος και παρέχει υψηλής ποιότητας μάθημα στην αγγλική γλώσσα. Τα δύσκολα χρόνια που έρχονται όλο και περισσότερα παιδιά θα εκτιμούν το μάθημα της...Την ευχαριστώ ακόμα που μας βοήθησε σε ότι της ζητήσαμε.
Όπως και τους άλλους καθηγητές που με προθυμίας έδωσαν την βοήθεια τους.

Ακόμα θα ήταν μεγάλη παράλειψη να ξεχάσω την κ.Γεωργίου Χριστίνα που πριν να διορισθεί, ήταν εκεί να ξεκλειδώσει , να μιλήσει, να εξηγήσει, να κατευθύνει, πολύ πολύ σωστά. Να δείξει τον σωστό δρόμο σκέψης και διαβάσματος. Και η κ .Γεωργίου πιστεύω ότι είναι μια εξαιρετική- εξαιρετική- καθηγήτρια.
Για να ήμαστε ειλικρινής, ακόμα και το ωραιότερο λουλούδι θέλει το κατάλληλο χώμα..Και από ότι όλοι ξέρουμε, το δημόσιο σχολείο, δεν έχει και το καλύτερο ...

Και τέλος την Δέσποινα Γεωργίου -γαλλικά- Τα λόγια είναι περιττά?
Δεν έχει σημασία που πέρασαν μερικά χρόνια από τότε. Η προσφορά του δασκάλου είναι δια βίου.

Η συγκέντρωση για το ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΡΥΣΤΟΥ μόλις τελείωσε.

Μεγαλειώδη θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την συγκέντρωση για την παραμονή του Νοσοκομείου Καρύστου ως έχει, και την αναβάθμιση του.
Αύριο Δευτέρα μετά από πρόταση του κ.Ραβιόλου θα συγκαλεσθεί έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο για αυτό το θέμα. μάλλον στην Κάρυστο, την Τρίτη οι εκπρόσωποι του Νοσοκομείου θα επισκεφθούν το Υπουργείο, και ο Μαρκόπουλος θα καταθέσει ερώτηση στον υπουργό αύριο το απόγευμα, επομένως θα έχουν και την απάντηση του υπουργού μέχρι τότε.
Προτάθηκε το κλείσιμο της γέφυρας Χαλκίδας για την Τετάρτη, από την Βρανά, αλλά αύριο πιστεύω μετά το Δημοτικό Συμβούλιο θα ξέρουμε αν είναι σίγουρο η όχι.

Μίλησαν, οι γιατροί, ο πρόεδρος του Νοσοκομείου κ. Καρύκας, όπου και εμπεδώσαμε πιστεύω όλοι, ότι όλες τις προτάσεις τις έκανε ο ίδιος, ο Δήμαρχος κ.Μανώλης, ο κ.Ραβιόλος, η κ. Βρανά, ο κ.Μαρίνος, ο κ.Μαρκόπουλος. ο κ. Συμεών Κεδίκογλου, η κ.Τούρλα, και ο κ.Κακάτσος.

Ο κόσμος περίμενε υπομονετικά να στηθούν μεγάφωνα στον εξωτερικό χώρο, μιας και η προσέλευση ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη από την αναμενόμενη, και ανήσυχος για το μέλλον παρακολουθούσε με αγωνία.

Από ότι κατάλαβα ο κ. Λιαρόπουλος που έκανε την μελέτη , δεν είχε ενημέρωση για τα στοιχεία που αφορούν το Νοσοκομείο και την περιοχή.

Το να δημιουργηθεί βάση ΕΚΑΒ με αυτοκίνητα και πλωτά, σταθμό, νοσοκόμες, οδηγούς, γιατρούς, κλπ, στο τέλος θα στοιχίζει πιο πολύ από το αφήσουν ήσυχο το νοσοκομείο.

Βέβαια η ανθρώπινη ζωή δεν μετράει κατά τα φαινόμενα των κυρίων που έχουν πέσει στα γόνατα και γλύφουν τις πατούσες το ΔΝΤ και των Τροικανών, όσο δεν μετράει και η κοινωνική αναταραχή, ταλαιπωρία, και την εν δυνάμει απελπισία που θα βυθυστούμε όλοι αν φύγει το Νοσοκομείο.

Έχοντας ίδια πείρα, ξέρω τι τι σημαίνει για την ζωή μας το νοσοκομείο όπως και το τι σημαίνει για όλους μας το να έχουμε κοντά μας τους γιατρούς μας, που επέλεξαν να μείνουν και να κάνουν τόπο τους τον τόπο μας.

Έτσι η καρδιολογική, με τον κ .Γεωργιάδη, η Ορθοπεδική με τον κ. Βώσσο, το Μικροβιολογικό, με τον κ. Καλαποδά, το Οδοντιατρικό, τους υπέρηχους, το Οφθαλμιατρικό. όπως και οι άλλοι γιατροί και νοσοκόμες, έχουν καταφέρει να προσφέρουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΕΣ!!
Το Νοσοκομείο δεν χρωστάει, έχει νέα κτήρια, έχει κάνει αλλαγή κουφωμάτων και επισκευές.

Θα αναρωτηθεί κάποιος τι δουλειά έχουν τα ντουβάρια μες την μέση, όταν μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.
Και όμως στην έκθεση παρέλειψαν να αναφερθούν έτσι ώστε να βαθμολογηθεί αρνητικά το νοσοκομείο.

Έχουν πει, να δεχτούν τα νοσοκομεία με 120 κλίνες και πάνω και να κλείσουν αυτά που έχουν λιγότερες.
Όμως δεν έλαβαν υπ όψιν τους ούτε τις 2 ώρες που χρειάζεται κάποιος να έρθει από τον Κάβο Ντόρο, ούτε το οδικό δίκτυο, ούτε ότι οι θάλασσα είναι αδιάβατη για πάρα πολύ καιρό..
Πως να πάει το φουσκωτό τον ασθενή να χτυπιέται απ το κύμα?

Μα είναι τόσο λογικά αυτά τα πράγματα που αναρωτιέται κανείς για την ευφυία, την στοιχειώδη εξυπνάδα που έχουν αυτοί που συντάσσουν τέτοιες εκθέσεις. Εκτός πια, και αν έχουν χάσει ανθρώπινο χαρακτηριστικό και έχουν απομείνει κτήνη .

Δεν κάνουν καμιά οικονομία, αφού όπως αποδείχτηκε τα έξοδα θα είναι περισσότερα, αλλά θα γίνει μια ακόμα αρνητική παράμετρος για τον τόπο, μιας και πολλοί άνθρωποι έρχονται για παραθερισμό η τουρισμό επειδή έχουμε νοσοκομείο, πολλοί εργαζόμενοι θα φύγουν, η κατανάλωση θα μειωθεί, η περιοχή θα απαξιωθεί ακόμα περισσότερο.

Κοντά στους γιατρούς μας λοιπόν, και σε όποιες κινητοποιήσεις μας πουν, θα πάμε.

Κυριακή 7.30 στο Γιοκάλειο για το Νοσοκομείο.

Είναι πολύ σημαντικό να βρούμε ένα τρόπο αποτελεσματικό να παραμείνει το νοσοκομείο ως έχει.
Ίσως μια συντονιστική επιτροπή μεταξύ των εργαζομένων και των γιατρών του νοσοκομείου σε συνεργασία με πολίτες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν, ενεργούσε σαν μοχλός πίεσης προς κάθε κατεύθυνση.
Άνθρωποι που θα δρούσαν στοχευμένα και θα ακολουθούσαν συγκεκριμένες κινήσεις βάσει ενός ευρύτερου σχεδίου .
Επειδή τα ίδια με την περιοχή μας συμβαίνουν παντού στην Ελλάδα, ίσως θα μπορούσε αυτό το όργανο να συμμετάσχει σε ευρύτερα όργανα αντίδρασης και πίεσης .

Διάβασα ότι στην Κεφαλλονιά ,εξ' αιτίας του ίδιου θέματος με το νοσοκομείου στο Αργοστόλι, και την κατάργηση των ΤΕΙ , απαγόρευσαν την κάθοδο στο νησί σε όλους τους Κεφαλλονίτες βουλευτές, με ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου, με το σκεπτικό ότι δεν έκαναν ότι όφειλαν για την προστασία του νησιού.

Ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι πιο αποτελεσματικό από να φύγει αυτή η επικίνδυνη κυβέρνηση που μας οδήγησε εδώ που φτάσαμε.
Ακόμα και οι βουλευτές έχουν πέσει θύματα της παραπληροφόρησης και των σπασμωδικών κινήσεων της κυβέρνησης κάτω από το βάρος των εντολών του ΔΝΤ, οι οποίες εντολές όλο και πιο ξεκάθαρα φαίνεται ότι είναι αδιέξοδες και καταστροφικές.

Όλη η Ελλάδα βιώνει τον φόβο μπροστά στην τρομακτική λαίλαπα που σαρώνει τα πάντα, βασισμένη σε καθαρά φασιστικά πρότυπα, προωθώντας το " Πες ένα ψέμα και πες το πειστικά, στο τέλος θα το πιστέψουν", και το Γκεμπελικό ¨Ρίξε λάσπη συνεχώς, κάτι θα μείνει"

Έτσι λοιπόν αφού μας κατηγόρησαν για χίλια δύο, έστρεψαν κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες την μία ενάντια στην άλλη, υποδαυλίζοντας τις διαφορές που το ίδιο πολιτικό σύστημα έτρεφε χρόνια τώρα. Έτσι ο πληθυσμός αισθάνεται χαμένος ενώ οδηγείται η χώρα με αργά αλλά σταθερά βήματα προς την χρεοκοπία.

Μιλώντας για τοπικό επίπεδο ανησυχώ πάρα πολύ, μιας και η δημοτική αρχή ακόμα δεν έχει στα χέρια της καν τις αρμοδιότητες που υποτίθεται θα έχει, ακόμα δε, φαίνεται αδύναμη μιας και καθώς λέει ο ίδιος ο Δήμαρχος τον απαξιώνουν από τα κυβερνητικά στελέχη, μέχρι και υπηρεσιακοί παράγοντας σε περιπτώσεις όπως των Στύρων, του Σχολείου, η και των Λατομείων.(Σύμφωνα με δικές του δημόσιες δηλώσεις σε συγκεντρώσεις και συμβούλια)

Αυτό που βλέπω είναι ότι ο κόσμος πράγματι δεν έχει καταλάβει ότι αυτό που μας συμβαίνει συμβαίνει παντού, και το θέμα δεν είναι τοπικό αλλά πανελλήνιο. Αλλάζοντας την προοπτική ίσως βρούμε συμμαχίες και τρόπους αντιμετώπισης όχι μόνο των προβλημάτων αλλά και της επιβίωσης της περιοχής σε αυτήν την περίοδο της τρομερής κρίσης που δυστυχώς, μόλις άρχισε, και δεν φαίνεται να τελειώνει γρήγορα.

Στο θέμα του Σχολείου προσπαθείτε να καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι για κάποιο λόγο έβγαλαν την Κάρυστο απ' έξω, ενώ δεν είναι έτσι.
Εμείς, σαν πόλη, δεν φροντίσαμε να έχουμε μια συνεπή στάση και σταθερότητα στους τρόπους δράσης, έτσι είχαμε αυτό το αποτέλεσμα. Το να βρίσκεις ένα κοινό εχθρό και βάσει αυτού να καλλιεργείς μια αγωνιστική διάθεση και ενότητα, επίσης είναι μια παλιά καλή τακτική με τα γνωστά αποτελέσματα, της αποπροσανατόλισης της κοινής γνώμης από την πραγματική ουσία του προβλήματος και της χειραγώγησης της προς όφελος άλλων επιδιώξεων.

Ελπίζω την Κυριακή να καταφέρουν να οργανώσουν κάτι σωστό που να αποφέρει αποτέλεσμα.

Υστερόγραφο.
θα ήθελα να επισημάνω την ύπαρξη σχολείων στο κάτω μέρος της σελίδας.
Εκεί μπορεί ο οποισδήποτε να γράψει την άποψη του, την αντίθεση του, την γνώμη του, ότι θέλει. Δεδομένου ότι θα χρησιμοποιήσει κόσμια γραφή, δεν πρόκειται να μην δημοσιευθεί.
Σε προηγούμενα ποστ, γράφτηκαν μερικά πράγματα που ενόχλησαν ως και πρόσβαλαν κάποιους. Δεν έχω καμιά πρόθεση να προσβάλλω η να μειώσω κανέναν. Απλά γράφω αυτά που βλέπω, αυτά που σκέφτομαι και αυτά που αισθάνομαι. Δεν είμαι πολιτικό πρόσωπο, και ούτε έχω τέτοιες βλέψεις, για να θέλω να φανώ η να ρίξω λάσπη σε κανέναν. Έτσι τα εκλαμβάνω έτσι τα γράφω.
Αν έχουν άλλη άποψη για το πως είναι η κόσμια συμπεριφορά, η, η αποδεκτή, η , η μαχητική, είναι δικαίωμα τους, όπως είναι και δικό μου να έχω την δική μου.
Ακόμα θα ήθελα να επισημάνω ότι όταν κάτι γίνεται παρουσία εκατοντάδων ανθρώπων, είναι παράλογο να απαιτούν να έχουν όλοι την ίδια εντύπωση, η να την λένε, η να την γράφουν.
Για πρώτη και τελευταία φορά, αφαιρώ φράσεις από τα γραπτά μου, μόνο μόνο για έναν άνθρωπο που αγαπώ και δεν ήθελα καθόλου να στεναχωρηθεί.

Υστερόγραφο 2
Ένα ενδιαφέρον άρθρο.
Γράφει ο Τάσος Παππάς

Επειδή δεν μου αρέσει να υποδύομαι το ρόλο της πρωτοπορίας, (άλλωστε πολλά έχουν υποστεί οι λαοί από τους επαγγελματίες προφήτες που φιλοδόξησαν να γίνουν οι εμβρυουλκοί του νέου και από τις σέχτες που φαντασιώθηκαν ότι υπηρετούν μια ιστορική αποστολή), αφήνω αυτή τη δουλειά στις οργανωμένες συλλογικότητες και επιμένω να κρατώ για τον εαυτό μου το ρόλο του υποψιασμένου και ανήσυχου πολίτη. Έτσι ο δικός μου «δεκάλογος» αφορά γενικές αρχές και συμπληρώνεται από κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις που πιστεύω ότι είναι καιρός να συζητήσουμε σοβαρά.

- Διαρκής δυσπιστία στα μεγάλα λόγια και στις παχυλές υποσχέσεις των κομμάτων εξουσίας και των γόνων των πολιτικών δυναστειών. Τις περισσότερες φορές αποδείχθηκε ότι έντυναν τις..............

σκοτεινές προθέσεις τους με σωτηριολογικές συνταγές.

- Ανειρήνευτη πάλη κατά των ολοκληρωτισμών, κοσμικού ή θρησκευτικού χαρακτήρα. Οι ερμηνευτές των επαναστατικών εγχειριδίων και των «θεόπνευστων» κειμένων επιχειρούν ν’ αλλάξουν τον άνθρωπο με το στανιό, καταργώντας την αυτονομία του.

- Ο στόχος της πολιτικής σύγκρουσης να είναι οι ιδέες του άλλου και όχι η εξόντωσή του.

- Συμφιλίωση με την πραγματικότητα. Ούτε είμαστε περιούσιος λαός, ούτε οι ξένοι απεργάζονται την καταστροφή του ελληνικού έθνους.

- Τα δεκάδες σχήματα που συγκροτούν τον αστερισμό της Αριστεράς και μιλούν στ’ όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της ισότητας, ας εγκαταλείψουν τη βεβαιότητα ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια κι ας ακολουθήσουν τη γραμμή: «οι λέξεις μας διχάζουν, η δράση μας ενώνει».

- Σύστημα ενημέρωσης: Αφού η απόλυτη αντικειμενικότητα είναι αδύνατη, ας βάλουμε ως στόχο την ανιδιοτελή υποκειμενικότητα.

- Τη θέση του μίζερου και αναποτελεσματικού κοινωνικού κράτους που δίνει λίγα σε όλους, να πάρει ένα κράτος που θα δίνει αρκετά σ’ αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη.

- Σταθεροί και φερέγγυοι μηχανισμοί αξιολόγησης σ’ όλο το δημόσιο τομέα [διοίκηση, εκπαίδευση] που θα επιβραβεύουν τους ικανούς , θα εξοστρακίζουν τους φαύλους και τους ανίκανους και θα δίνουν κίνητρα στους μέτριους για να βελτιωθούν.

- Οριστικός διαχωρισμός κράτους –εκκλησίας. Ο συνταγματικός πατριωτισμός ας είναι το σημείο αναφοράς της κοινωνίας μας.

- Δραστικός περιορισμός των αμυντικών δαπανών.

- Αφού ακόμη δεν έχει επινοηθεί η μετακομματική δημοκρατία, ας ενισχύσουμε το κοινοβουλευτικό σύστημα με θεσμούς άμεσης δημοκρατίας, ας συγκροτήσουμε κόμματα αρχών με ηθική ραχοκοκαλιά, που σέβονται και προστατεύουν τις μειοψηφίες στο εσωτερικό τους, αντιστέκονται στις προσπάθειες ποδηγέτησής τους από τους αρχηγούς, δεν λένε "ναι" σε όποιον διαμαρτύρεται, δεν κανακεύουν το ακροατήριο τους και δεν διστάζουν, όταν χρειάζεται, να πάνε κόντρα στο ρεύμα.

*Ο Τάσος Παππάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Είναι πτυχιούχος του Παντείου πανεπιστημίου και του «Δημοσιογραφικού Εργαστηρίου». Δημοσιογραφεί από το 1984. Είναι πολιτικός συντάκτης στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» ,αρχισυντάκτης στο δημοτικό σταθμό «Αθήνα 9,84» και αρθρογράφος στην επιθεώρηση «Διεθνής και Ευρωπαϊκή Πολιτική». Έχει συνεργαστεί επί σειρά ετών με τα περιοδικά «Αντί» και «Διαβάζω». Έχει γράψει τα βιβλία:«Η χίμαιρα της μεγάλης Αριστεράς» [Δελφίνι 1993], «Ελλάδα-Τουρκία μια προαιώνια διαμάχη» [Ελληνικά Γράμματα 1998], «Ορθόδοξος Καισαροπαπισμός» [Κάκτος 2001], «17 Νοέμβρη: από το μύθο στην πραγματικότητα» [Ελληνικά Γράμματα 2002], «Το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντός τους» [Πόλις 2004],«Ποιά Αριστερά, Ποιά Δεξιά» [Πόλις 2006], «Αμήχανη Αριστερά και οικονομική κρίση» [Πόλις 2010].