Κυριακή, 19 Μαρτίου 2017
Το Καστανόδασος σε κίνδυνο από ΑΠΕ και κοπάδια!
Ελάχιστη, και παρόλο που όπως έχουμε μάθει κάποια καλώδια θα είναι υπόγεια, θα εξακολουθούν να υπάρχουν εναέρια δίκτυα με τους γνωστούς κινδύνους .
Ο χειμωνιάτικος Καστανόλογγος μας γεμίζει με την μαγεία του χώρου αλλά και την βαθιά ανησυχία μας για αυτό το μοναδικό μνημείο της Φύσης που βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο.
Σε έναν τέτοιο τόπο θα έπρεπε να είχε βρεθεί λύση να μην υπάρχουν κοπάδια μέσα στον δάσος. Τώρα καταλαβαίνω ότι όλοι θα πουν πως αυτό είναι αδύνατον και από πάππου προς πάππου εκεί ήταν και ότι εκεί είναι ο χώρος που τόσα χρόνια..κλπ κλπ, αλλά μιας και μιλούσαμε για την Ανάβρα, εκεί ο τότε κοινοτάρχης κατάφερε να κάνει αυτό που δεν είχε μπορέσει κανείς μέχρι τότε.
Έβγαλε τα κοπάδια από το χωριό, βρήκε τρόπο να πάρει κτήματα και να κάνει κτηνοτροφικές μονάδες.
Εμείς έχουμε ένα μοναδικό δάσος , ένα οικοσύστημα που δεν υπάρχει αλλού και τι κάνουμε για αυτό?
Τίποτα απολύτως. Μόνο μερικές απεγνωσμένες προσπάθειες χωρίς αποτέλεσμα από μερικούς ρομαντικούς οικολόγους.
Έχει ανέβει και κάνει μελέτες το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, έχουν γίνει μελέτες και προτάσεις για την προστασία του. Είναι ένας πόλος έλξης στο βουνό και μοναδικό στην Ευρώπη καστανόδασος που συνδιάζει το κλίμα, την θέα , την ηλικία των δέντρων και την ύπαρξη άλλων σπάνιων μορφών ζωής, όπως ο Σπιζαετός που πέρασε περήφανος μπροστά μας, αφήνοντας μας άφωνους από την έκπληξη.!
Αγέρωχος έκανε βουτιά στην χαράδρα για να καταφέρω να τον αποθανατίσω σαν σκιά πάνω στον βράχο.
Και όμως το μοναδικό αυτό είδος, το σπάνιο και πολύτιμο, ζει στο βουνό μας και προσπαθεί να βρει το σπίτι που του κλέβουμε λίγο λίγο. Την φωλιά που θα μπορέσει ήρεμα να αναστήσει τα μικρά του. Τα βράχια που φαίνονται αφιλόξενα στους ανθρώπους, αυτά τα ίδια βράχια συντηρούν την πολύτιμη ζωή που συνθέτουν την βιοποικιλότητα του βουνού .
Ίσως να ταιριάξει ο ήχος της τσαμπούνας με το πέταγμα του αετού, ίσως το βιολί να ακολουθήσει τα βήματα μέχρι τα δρακόσπιτα, ίσως η πορεία μέχρι την θάλασσα να είναι γεμάτη από τα αρώματα των ανθισμένων βοτάνων , ίσως να νιώσουμε ένα με τον τόπο και τον σεβαστούμε επιτέλους όπως του αξίζει.
ΤΟ Δάσος θα έπρεπε να είχε ενταχθεί σε πλαίσιο προστασίας , αλλά δεν υπάρχει ΠΟΥΘΕΝΑ στους καταλόγους κάθε είδους προστατευόμενης ζώνης.
Το τελευταίο αρχέγονο καστανοδάσος
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΡΧΕΓΟΝΟ ΚΑΣΤΑΝΟΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
Μόλις ανατολικά της ψηλότερης κορυφής της Όχης, στα 900-1100 μ. υψόμετρο, βρίσκεται ένα μικρό αιωνόβιο δάσος από άγριες καστανιές που καλύπτουν έκταση 600 περίπου στρεμμάτων.Ο Καστανόλογγος είναι ένα φυσικό μουσείο, όπου κάθε αιωνόβιο δέντρο αποτελεί ζωντανό γλυπτό της φύσης. Ο Καστανόλογγος έχει μεγάλη αξία ως οικοσύστημα γιατί ελάχιστα καστανοδάση με τόσο ηλικιωμένα δέντρα έχουν απομείνει στην χώρα μας. Ιδιαίτερα για τη νότια Εύβοια, είναι το τελευταίο αμιγές δάσος καστανιάς.
Κάθε αιωνόβια καστανιά είναι ένας πυρήνας ζωής, με κρυψώνες μέσα στις κουφάλες, στα κούφια κλαδιά και τα κούτσουρα, όπου βρίσκουν καταφύγιο έντομα, ερπετά, πουλιά και μικρά θηλαστικά. Στην ευρύτερη περιοχή του δάσους έχουν καταγραφεί 59 είδη πουλιών, από τα οποία τουλάχιστον 16 φωλιάζουν σε αυτό.Η περιοχή του Καστανόλογγου αποτελεί αφετηρία προς τις κορυφές της Όχης. Συνδέεται επίσης με μονοπάτι με το φαράγγι του Δημοσάρη. Υπάρχει δασικός δρόμος που φτάνει στο δάσος των καστανιών μέσω του χωριού Μετόχι, αλλά και το καλό παραδοσιακό μονοπάτι από το χωριό Μύλοι. Σε απόσταση αναπνοής από το όμορφο δάσος βρίσκεται το ορειβατικό καταφύγιο της Όχης. Προσφέρει διαμονή σε όποιον θέλει να εξερευνήσει το δάσος και τις κορυφές του βουνού.
 |
| O Aετός διακρίνεται πάνω στο βράχο στο κάτω μέρος της φωτο |
Ο ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣΣτον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας κάποιες δραστηριότητες είναι απαγορευμένες, λόγω του ιδιαίτερου καθεστώτος προστασίας που ισχύει στην περιοχή. Εντός των ορίων του Δρυμού δεν περιλαμβάνεται κανένας οικισμός και δεν ασκείται καμία βιοτεχνική ή βιομηχανική δραστηριότητα. Σε μικρή απόσταση όμως από αυτά τα όρια έχουν θεσμοθετηθεί οι βιομηχανικές ζώνες των Αχαρνών, του Κρυονερίου και της Μαλακάσας – Σχηματαρίου, στις οποίες ασκείται εντονότατη βιοτεχνική και βιομηχανική δραστηριότητα. Οι οικονομικές δραστηριότητες που ασκούνται εντός των ορίων του δρυμού, αν εξαιρεθεί η λειτουργία του Καζίνο της Πάρνηθας είναι μικρής σημασίας και περιορίζονται στον πρωτογενή κυρίως τομέα δηλαδή την κτηνοτροφία, την γεωργία, την δασοπονία, την μελισσοτροφία, καθώς και την αναψυχή.Για όλους όσους απασχολούνται στον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας, αλλά και για όσους τον επισκέπτονται, υπάρχουν κανόνες που οφείλουμε να τους σεβόμαστε. Στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού ισχύει ο κανονισμός λειτουργίας:ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΡΥΜΟΥΌλοι οι επισκέπτες της Πάρνηθας πρέπει να γνωρίζουν ότι στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού:
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ• Το άναμμα φωτιάς όλο το έτος
• Η κοπή δέντρων, κλαδιών και κορυφών, το ξερίζωμα και η συλλογή λουλουδιών ή άλλων φυτών και γενικά κάθε φθορά της βλάστησης.
• Η συλλογή και η μεταφορά φυτοχώματος.
• Η ρύπανση του χώρου γενικά.
• Η κυκλοφορία κάθε είδους τροχοφόρων στους δασικούς δρόμους, όπου υπάρχουν εμπόδια και απαγορευτικά σήματα.
• Η χρησιμοποίηση του δικτύου δρόμων για κάθε είδους δοκιμές και αγώνες αυτοκινήτων και δικύκλων, καθώς και η ανάπτυξη υπερβολικής ταχύτητας και εκκωφαντικών θορύβων σ' όλους τους δρόμους.
• Το κυνήγι και η σύλληψη κάθε ζώου με οποιοδήποτε μέσο, σ' όλη τη διάρκεια του έτους.
• Η διακίνηση κάθε είδους όπλων έστω και λυμένων σε θήκη, τσεκουριών, πριονιών ή άλλων κοπτικών εργαλείων.
• Η βοσκή κάθε ζώου.
• Η διακίνηση σκύλων, έστω και δεμένων, ή άλλων κατοικίδιων ζώων και η εγκατάλειψή τους στο χώρο του Δρυμού.
• Η διανυκτέρευση σε σκηνές ή τροχόσπιτα.
• Η εγκατάσταση κυψελών μελισσοσμηνών.
• Οι διαφημίσεις (σε βράχους, δέντρα, περιφράξεις κλπ.) και η αναγραφή συνθημάτων.
• Η διακίνηση καντινών και μικροπωλητών.
• Η καταστροφή πινακίδων, περιφράξεων και γενικά έργων και υλικών που είναι περιουσία του Δημοσίου.Για τους παραβάτες του κανονισμού αυτού εφαρμόζονται οι διατάξεις του Ν.Δ. 86/1969 , του Ν.Δ. 996/1971 και του Ν.998/1979.
Από το 1937, η Ελλάδα άρχισε να αναγνωρίζει περιοχές με ειδικό οικολογικό ενδιαφέρον (δάση, υγροτόπους κτλ.) και να τις θέτει υπό καθεστώς προστασίας.
Η προσέγγιση που ακολουθήθηκε στα πρώτα στάδια του θεσμού των προστατευόμενων περιοχών ήταν η απόλυτη προστασία φυσικών περιοχών και ο αποκλεισμός των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Στην πορεία, η προσέγγιση αυτή εγκαταλείπεται και δίνει τη θέση της στην αντίληψη της ενσωμάτωσης της προστατευόμενης περιοχής στον περιβάλλοντα χώρο και της στενής σύνδεσης της προστασίας με την αειφορική χρήση των φυσικών πόρων.
Στην Ελλάδα φυσικές περιοχές αναγνωρίζονται ως προστατευόμενες είτε μέσω του χαρακτηρισμού τους με βάση την ισχύουσα εθνική νομοθεσία, είτε με την κατοχύρωσή τους στο πλαίσιο διεθνών συμβάσεων τις οποίες έχει κυρώσει η χώρα και διεθνών ή Ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών. Περαιτέρω, οι περιοχές του Δικτύου Natura 2000, αποτελούν περιοχές διατήρησης τύπων οικοτόπων και ειδών Κοινοτικού ενδιαφέροντος. Σε πολλές περιπτώσεις παρατηρείται αλληλεπικάλυψη μεταξύ των προστατευόμενων περιοχών σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
Σε ό,τι αφορά την εθνική νομοθεσία, η κήρυξη των προστατευόμενων περιοχών στις διάφορες κατηγορίες προστασίας βασίστηκε, έως το 1986, σε διατάξεις κυρίως του Δασικού Κώδικα. Οι Εθνικοί Δρυμοί, τα Αισθητικά Δάση και τα Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης προβλέπονται από τον Ν. 996/1971 που αποτελεί μέρος του Ν. 86/1969 «Περί Δασικού Κώδικος». Τα Καταφύγια Άγριας Ζωής, οι Ελεγχόμενες Κυνηγετικές Περιοχές και τα Εκτροφεία θηραμάτων προβλέπονται από τον Ν. 177/75, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Ν. 2637/1998. Με τον Νόμο Πλαίσιο για το Περιβάλλον (Ν. 1650/86), ορίζονται πέντε κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών: περιοχή απόλυτης προστασίας της φύσης, περιοχή προστασίας της φύσης, εθνικό πάρκο, προστατευόμενος φυσικός σχηματισμός και προστατευόμενο τοπίο, περιοχή οικοανάπτυξης. Οι κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών φυσικού περιβάλλοντος, σύμφωνα με την υφιστάμενη εθνική νομοθεσία, είναι οι ακόλουθες:
Σε ό,τι αφορά την εθνική νομοθεσία, η κήρυξη των προστατευόμενων περιοχών στις διάφορες κατηγορίες προστασίας βασίστηκε, έως το 1986, σε διατάξεις κυρίως του Δασικού Κώδικα. Οι Εθνικοί Δρυμοί, τα Αισθητικά Δάση και τα Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης προβλέπονται από τον Ν. 996/1971 που αποτελεί μέρος του Ν. 86/1969 «Περί Δασικού Κώδικος». Τα Καταφύγια Άγριας Ζωής, οι Ελεγχόμενες Κυνηγετικές Περιοχές και τα Εκτροφεία θηραμάτων προβλέπονται από τον Ν. 177/75, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Ν. 2637/1998. Με τον Νόμο Πλαίσιο για το Περιβάλλον (Ν. 1650/86), ορίζονται πέντε κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών: περιοχή απόλυτης προστασίας της φύσης, περιοχή προστασίας της φύσης, εθνικό πάρκο, προστατευόμενος φυσικός σχηματισμός και προστατευόμενο τοπίο, περιοχή οικοανάπτυξης. Οι κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών φυσικού περιβάλλοντος, σύμφωνα με την υφιστάμενη εθνική νομοθεσία, είναι οι ακόλουθες:
Εθνικοί Δρυμοί (Ν. 996/71)Εθνικά Πάρκα (Ν. 1650/86)Αισθητικά Δάση (Ν. 996/71)
Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης (Ν. 996/71)
Καταφύγια Άγριας Ζωής (Ν. 177/75, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Ν. 2637/98)
Ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές (Ν. 177/75, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Ν. 2637/98)
Εκτροφεία θηραμάτων (Ν. 177/75, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Ν. 2637/98)Περιοχές Προστασίας της Φύσης (Ν. 1650/86)Περιοχές Απόλυτης Προστασίας της Φύσης (Ν. 1650/86)Προστατευτικά Δάση (Ν. Δ 86/1969, όπως ισχύει)Προστατευόμενοι Φυσικοί Σχηματισμοί και Τοπία (Ν. 1650/86)Περιοχές Οικοανάπτυξης (Ν. 1650/86)
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ
Εκτός από την εθνική νομοθεσία, ειδικές υποχρεώσεις για την προστασία της φύσης απορρέουν από τις σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις, τις οποίες η Ελλάδα έχει κυρώσει καθώς και από τη συμμετοχή της σε διεθνείς οργανισμούς όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης και η UNESCO. Oι χαρακτηρισμένες σε διεθνές επίπεδο περιοχές είναι οι Υγρότοποι Διεθνούς Σημασίας από τη Σύμβαση Ραμσάρ, τα Μνημεία της Παγκόσμιας Κληρονομιάς (UNESCO), τα Αποθέματα Βιόσφαιρας (UNESCO, Άνθρωπος και Βιόσφαιρα), οι Ειδικά Προστατευόμενες Περιοχές (Σύμβαση Βαρκελώνης), τα Βιογενετικά Αποθέματα (Συμβούλιο της Ευρώπης) και οι Περιοχές στις οποίες έχει απονεμηθεί Ευρωδίπλωμα (Συμβούλιο της Ευρώπης).
Εκτός από την εθνική νομοθεσία, ειδικές υποχρεώσεις για την προστασία της φύσης απορρέουν από τις σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις, τις οποίες η Ελλάδα έχει κυρώσει καθώς και από τη συμμετοχή της σε διεθνείς οργανισμούς όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης και η UNESCO. Oι χαρακτηρισμένες σε διεθνές επίπεδο περιοχές είναι οι Υγρότοποι Διεθνούς Σημασίας από τη Σύμβαση Ραμσάρ, τα Μνημεία της Παγκόσμιας Κληρονομιάς (UNESCO), τα Αποθέματα Βιόσφαιρας (UNESCO, Άνθρωπος και Βιόσφαιρα), οι Ειδικά Προστατευόμενες Περιοχές (Σύμβαση Βαρκελώνης), τα Βιογενετικά Αποθέματα (Συμβούλιο της Ευρώπης) και οι Περιοχές στις οποίες έχει απονεμηθεί Ευρωδίπλωμα (Συμβούλιο της Ευρώπης).
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Αξιόλογη έκταση της χώρας έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο Natura 2000. Το Δίκτυο Natura 2000 στην Ελλάδα περιλαμβάνει 163 Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ – Οδηγία 79/409/ΕΚ) και 239 Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ – Οδηγία 92/43/ΕΚ). Οι δύο κατηγορίες περιοχών παρουσιάζουν μεταξύ τους επικαλύψεις όσον αφορά στις εκτάσεις τους. Η έκταση των περιοχών του Δικτύου στην Ελλάδα, εξαιρουμένων των αλληλεπικαλύψεων, ανέρχεται σε περίπου 3,4 εκ. εκτάρια και καταλαμβάνει 21% της χέρσου. Στις παραπάνω περιοχές περιλαμβάνονται οι 10 Εθνικοί Δρυμοί, οι Υγρότοποι Διεθνούς Σημασίας σύμφωνα με τη Σύμβαση Ραμσάρ καθώς και άλλες σημαντικές περιοχές όπως Αισθητικά Δάση και Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης.
Αξιόλογη έκταση της χώρας έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο Natura 2000. Το Δίκτυο Natura 2000 στην Ελλάδα περιλαμβάνει 163 Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ – Οδηγία 79/409/ΕΚ) και 239 Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ – Οδηγία 92/43/ΕΚ). Οι δύο κατηγορίες περιοχών παρουσιάζουν μεταξύ τους επικαλύψεις όσον αφορά στις εκτάσεις τους. Η έκταση των περιοχών του Δικτύου στην Ελλάδα, εξαιρουμένων των αλληλεπικαλύψεων, ανέρχεται σε περίπου 3,4 εκ. εκτάρια και καταλαμβάνει 21% της χέρσου. Στις παραπάνω περιοχές περιλαμβάνονται οι 10 Εθνικοί Δρυμοί, οι Υγρότοποι Διεθνούς Σημασίας σύμφωνα με τη Σύμβαση Ραμσάρ καθώς και άλλες σημαντικές περιοχές όπως Αισθητικά Δάση και Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης.
Στο πλαίσιο προγράμματος δράσεων συνεργασίας με το ΥΠΕΧΩΔΕ σε θέματα διαχείρισης φυσικού περιβάλλοντος, τo EKBY επικαιροποίησε εφαρμογή με τίτλο «Σημαντικές Περιοχές για την Προστασία της Φύσης» (στοιχεία έως τον Οκτώβριο 2007).
Η εφαρμογή «Σημαντικές Περιοχές για την Προστασία της Φύσης» αποτελεί ένα εύχρηστο εργαλείο για την ενιαία διαχείριση περιγραφικών και χαρτογραφικών δεδομένων των προστατευόμενων περιοχών, δηλαδή την εύκολη πρόσβαση στα δεδομένα και την εύκολη εξαγωγή πληροφοριών. Περιλαμβάνει περιοχές οι οποίες:
Η εφαρμογή «Σημαντικές Περιοχές για την Προστασία της Φύσης» αποτελεί ένα εύχρηστο εργαλείο για την ενιαία διαχείριση περιγραφικών και χαρτογραφικών δεδομένων των προστατευόμενων περιοχών, δηλαδή την εύκολη πρόσβαση στα δεδομένα και την εύκολη εξαγωγή πληροφοριών. Περιλαμβάνει περιοχές οι οποίες:
- έχουν κηρυχθεί βάσει της εθνικής νομοθεσίας
- έχουν ορισθεί ως Τόποι Κοινοτικής Σημασίας και ως Ζώνες Ειδικής Προστασίας του Δικτύου NATURA 2000
- έχουν κάποιο διεθνή χαρακτηρισμό και
- έχουν καταγραφεί ως υγρότοποι κατά την εθνική απογραφή.
Η εφαρμογή (διατίθεται ελεύθερα και εκτελείται αυτόνομα, με μόνη απαίτηση λογισμικού την παρουσία λειτουργικού συστήματος: Windows 95/98/NT/2000/XP. Για να την εγκαταστήσετε, κατεβάστε το συμπιεσμένο αρχείο zip κάνοντας κλικ στο παρακάτω πλαίσιο και στη συνέχεια ακολουθήστε τις οδηγίες εγκατάστασης.
 Εφαρμογή"Σημαντικές Περιοχές για την Προστασία της Φύσης" (στοιχεία έως τον Οκτώβριο του 2007) |
Η βάση δεδομένων των εθνικώς προστατευόμενων περιοχών της Ελλάδας (Common Database on Designated Areas-CDDA) καθώς και τα σχετικά γεωγραφικά δεδομένα, υποβάλλονται κάθε δύο χρόνια στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος και βρίσκονται στη διεύθυνσηhttp://cdr.eionet.europa.eu/gr/eea/cdda1.
 Βάση δεδομένων και γεωγραφικά δεδομένα τωνεθνικώς προστατευόμενων περιοχών της Ελλάδας (CDDA) |
Η βάση δεδομένων διατίθεται σε μορφή MsAccess και τα γεωγραφικά αρχεία σε μορφή shapefiles. Ο χρήστης, για τη διευκόλυνση του, μπορεί να αποθηκεύσει τη βάση δεδομένων και το σύνολο των γεωγραφικών αρχείων ανά κατηγορία προστασίας, σε ένα ενιαίο αρχείο zip, επιλέγοντας την εντολή "zip envelope" στο επάνω δεξί μέρος της ιστοσελίδας. Στον πίνακα 'designations' της βάσης δεδομένων, βρίσκεται η αντιστοίχηση των κατηγοριών προστασίας με τους κωδικούς που χρησιμοποιούνται από το CDDA. Ο πίνακας 'sites' περιλαμβάνει το σύνολο της περιγραφικής πληροφορίας ανά προστατευόμενη περιοχή (π.χ. κατηγορία προστασίας, έκταση, αντιστοίχηση με κωδικό IUCN). Επισημαίνεται ότι οι εκτάσεις που αναφέρονται σε κάθε προστατευόμενη περιοχή στη βάση του CDDA προέρχονται από τα ψηφιοποιημένα όριά τους και μπορεί να διαφέρουν από αυτές που αναφέρονται στις πράξεις χαρακτηρισμού τους. Επιπροσθέτως στη βάση περιλαμβάνονται όλες οι επιμέρους ζώνες ευρύτερων προστατευόμενων περιοχών (π.χ. περιοχές προστασίας της φύσης ή και απόλυτης προστασίας της φύσης εντός εθνικών πάρκων) και δεν είναι ορθή η άθροισή τους για την εξαγωγή του συνόλου της έκτασης. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να υπάρχουν αλληλεπικαλύψεις μεταξύ περιοχών διαφορετικών κατηγοριών προστασίας, π.χ. ενός Καταφυγίου Άγριας Ζωής με ένα Εθνικό Πάρκο.
Οι Εθνικοί Δρυμοί περιλαμβάνουν εκτάσεις, στις περισσότερες από τις οποίες κυριαρχεί ο δασικός χαρακτήρας, με ιδιαίτερο οικολογικό και επιστημονικό ενδιαφέρον. Έχουν κηρυχθεί 10 Εθνικοί Δρυμοί βάσει του Ν. 996/1971 που αποτελεί μέρος του Ν. 86/1969 «Περί Δασικού Κώδικος». Οι Εθνικοί Δρυμοί Πρεσπών, Βίκου-Αώου, Πίνδου, Οίτης και Σουνίου περιλαμβάνουν πυρήνες και περιφερειακές ζώνες, ενώ οι υπόλοιποι περιλαμβάνουν μόνο πυρήνες.
Εθνικοί Δρυμοί
|
Εμβαδόν ΦΕΚ(εκτάρια)
|
ΦΕΚ
|
Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας
|
3.812
|
ΒΔ 644/1961
ΦΕΚ 155/Α/1961 |
Εθνικός Δρυμός Σουνίου
|
3.500
|
ΠΔ 182/1974
ΦΕΚ 80/Α/1974 |
Εθνικός Δρυμός Πίνδου
|
6.927
|
ΒΔ 487/1966
ΦΕΚ 120/Α/1966
|
Εθνικός Δρυμός Οίτης
|
7.210
|
ΒΔ 218/1966
ΦΕΚ56/Α/1966
|
Εθνικός Δρυμός Πρεσπών
|
19.470
|
ΠΔ 46/1974
ΦΕΚ 19/Α/1974 |
Εθνικός Δρυμός Βίκου – Αώου
|
12.600
|
ΠΔ 213/1973
ΦΕΚ 198/Α/1973 |
Εθνικός Δρυμός Σαμαριάς
|
4.850
|
ΒΔ 731/1962, ΦΕΚ200/Α/1962
ΒΔ 74/1964, ΦΕΚ33/Α/1964
|
Εθνικός Δρυμός Παρνασσού
|
3.513
|
ΒΔ 25.07.1938, ΦΕΚ 286/Α/38
ΒΔ 23.12.1939, ΦΕΚ 1/Α/1939 |
Εθνικός Δρυμός Αίνου
|
2.862
|
ΒΔ 776/1962
ΦΕΚ 199/Α/1962 |
Εθνικός Δρυμός Ολύμπου
|
3.988
|
ΒΔ 09.06.1938
ΦΕΚ 248/Α/1938
|
Εθνικά Πάρκα
Τα Εθνικά Πάρκα εισήχθησαν ως κατηγορία προστατευόμενων περιοχών με τον Ν. 1650/1986 (άρθρα 18 και 19). Όταν το Εθνικό Πάρκο, ή μεγάλο τμήμα του, καταλαμβάνει εκτάσεις δασικού χαρακτήρα μπορεί να χαρακτηρίζεται ως Εθνικός Δρυμός. Ανάλογα, όταν το Εθνικό Πάρκο καταλαμβάνει θαλάσσιες περιοχές μπορεί να χαρακτηριστεί ως Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο.
Μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2009 έχουν κηρυχθεί βάσει του Ν. 1650/1986 17 Εθνικά Πάρκα. Για 10 από αυτά έχουν καθοριστεί και περιφερειακές ζώνες προστασίας.
|
Εμβαδόν ΦΕΚ(εκτάρια)
|
ΦΕΚ
|
Περιφερειακή ζώνη
|
| Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βόρειων Σποράδων (Ε.Θ.Π.Α.Β.Σ.) | 208.713 |
Διάταγμα, ΦΕΚ 519/Δ/28.05.1992
Απόφαση 23537, ΦΕΚ 621/Δ/19.06.2003 | |
| Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου | 13.500 |
ΠΔ, ΦΕΚ 906/22.12.1999
Τροποποίηση Διάταγμα, ΦΕΚ 1272/Δ/27.11.2003 | Ναι |
| Εθνικό Πάρκο Σχινιά - Μαραθώνα | 1.382 |
Διάταγμα, ΦΕΚ 395/Δ/03.07.2000
| |
| Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων των λιμνών Κορώνειας - Βόλβης και των Μακεδονικών Τεμπών | 16.388 |
Απόφαση 6919, ΦΕΚ 248/Δ/05.03.2004
| Ναι |
| Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου |
Απόφαση 23069, ΦΕΚ 639/Δ/14.06.2005
| Ναι | |
| Εθνικό Πάρκο Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου - Αιτωλικού, κάτω ρου και εκβολών ποταμών Αχελώου και Ευήνου και νήσων Εχινάδων | 33.470.62 |
Απόφαση 22306,
ΦΕΚ 477/Δ/31.03.2006 | Ναι |
| Εθνικό Πάρκο δάσους Δαδιάς - Λευκίμμης - Σουφλίου | 42.800 |
Απόφαση 35633,
ΦΕΚ 911/Δ/13.10.2006 | |
| Εθνικό Πάρκο Λίμνης Κερκίνης |
Απόφαση 42699,
ΦΕΚ 98/ΤΑΑΠΘ/08.11.2006 | ||
| Εθνικό Υγροτοπικό Πάρκο Δέλτα Έβρου |
Απόφαση 4110,
ΦΕΚ 102/Δ/16.03.2007 | Ναι | |
| Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Αμβρακικού |
Απόφαση 11989,
ΦΕΚ 123/Δ/21.03.2008 | Ναι | |
| Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (Ε.ΠΑ.Μ.Θ.) | 72.677,503 |
Απόφαση 44549,
ΦΕΚ 497/Δ/17.10.2008 | Ναι |
| Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων - Περιστερίου και χαράδρας Αράχθου |
Διάταγμα, ΦΕΚ 49/Δ/12.02.2009
| Ναι | |
| Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου –Στροφιλιάς |
Απόφαση 12365,
ΦΕΚ 159/Δ/29.04.2009 | Ναι | |
| Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα (Ε.Π.Δ.Α.Λ.Α.) | 33.800 |
Απόφαση 12966,
ΦΕΚ 220/Δ/14.05.2009 | Ναι |
| Εθνικό Πάρκο Πρεσπών (Ε.ΠΑ.Π.) | 32.700 | Απόφαση 28651, ΦΕΚ 302/Δ/23.07.2009 | |
| Εθνικό Πάρκο Οροσειράς Ροδόπης (Ε.Π.Ο.Ρ.) | 173.115 | Απόφαση 40379/09, ΦΕΚ 445/Δ | |
| Εθνικό Πάρκο Χελμού - Βουραϊκού | Απόφαση 40390/09, ΦΕΚ 446/Δ |
Αισθητικά δάση
Τα Αισθητικά Δάση έχουν θεσμοθετηθεί βάσει της δασικής νομοθεσίας και περιλαμβάνουν δασικά τοπία με ιδιαίτερο αισθητικό και οικολογικό ενδιαφέρον, που έχουν σκοπό εκτός από την προστασία της φύσης να δώσουν την ευκαιρία στο κοινό να γνωρίσει και να απολαύσει το φυσικό περιβάλλον με διάφορες δραστηριότητες αναψυχής.
Ως Αισθητικά Δάση έχουν χαρακτηριστεί 19 περιοχές, με συνολική έκταση 32.506 εκτάρια. Σύμφωνα με τα ψηφιοποιημένα όρια, η συνολική χερσαία έκταση των Αισθητικών Δασών αντιστοιχεί στο 0,24% της έκτασης της χώρας. Το θαλάσσιο τμήμα τους καταλαμβάνει έκταση ίση με 9,8 εκτάρια.
Αισθητικά Δάση
|
ΕμβαδόνΦΕΚ
|
ΦΕΚ
|
Φοινικόδασος Βάι Λασιθίου
|
20
|
170/Α/1973
|
Δάσος Καισαριανής Αττικής
|
640
|
31/Α/1974
|
Κοιλάδας Τεμπών Λάρισας
|
1.762
|
31/ΤΑ/1974
|
Αγ. Γεωργίου – Καραϊσκάκη Καρδίτσας
|
252
|
31/ΤΑ/1974
|
Δάσος Πευκιάς Ξυλοκάστρου Κορινθίας
|
27,5
|
31/Α/1974
|
Περιαστικό Δάσος Ιωαννίνων
|
86
|
306/ΤΑ/1976
|
Δάσος Χειμάρρων Σελεμνού και Χαράδρων
|
1.850
|
99/Α/1974
|
Δάσος Φαρσάλων Λάρισας
|
34,5
|
103/Δ/1977
|
Δάσος Στενής Εύβοιας
|
674
|
108/Δ/1977
|
Δρυοδάσος Μογγοστού Κορινθίας
|
520
|
175/Δ/1977
|
Δασικό Σύμπλεγμα Όσσας Λάρισας
|
16..900
|
175/Δ/1977, 160/Α/1985
|
Παραλιακό Δάσος Νικοπόλεως Μύτικα Πρέβεζας
|
66
|
183/Δ/1977
|
Δάση Νήσου Σκιάθου Μαγνησίας
|
3.000
|
248/Δ/1977
|
Στενά Νέστου Καβάλας – Ξάνθης
|
2.380
|
283/Δ/1977
|
Δάσος Εθνικής Ανεξαρτησίας Καλαβρύτων Αχαϊας
|
1.750
|
404/Δ/1977
|
Περιαστικό δάσος Τιθορέας Φθιώτιδας
|
200
|
125/Δ/1979
|
Δάση Αμυγδαλέων Καβάλας
|
2.216
|
606/Δ/1979
|
Δάσος Λόφων Κάστρου και Αηλιά Τρικάλων
|
28
|
609/Δ/1979
|
Δρυοδάσος Κουρί – Αλμυρού Μαγνησίας
|
100
|
99/Α/1980
|
Διατηρητέα Μνημεία της φύσηςΣε αυτά περιλαμβάνονται μεμονωμένα δένδρα ή συστάδες δένδρων με ιδιαίτερη βοτανική, οικολογική, αισθητική ή ιστορική και πολιτισμική αξία. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν επίσης εκτάσεις με σπουδαίο οικολογικό, παλαιοντολογικό, γεωμορφολογικό ή άλλο ενδιαφέρον. Η θεσμοθέτησή τους υλοποιήθηκε βάσει του δασικού κώδικα.
Έχουν κηρυχθεί 51 Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης, με συνολική έκταση 16.840 εκτάρια. Η πλειονότητα των μνημείων αυτών καταλαμβάνει ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι μόνο το Απολιθωμένο Δάσος της Λέσβου το οποίο καταλαμβάνει το 89% της συνολικής έκτασης των Διατηρητέων Μνημείων της Φύσης. Σύμφωνα με τα ψηφιοποιημένα όρια, η συνολική έκταση των Διατηρητέων Μνημείων της Φύσης αντιστοιχεί στο 0,12 % της συνολικής χερσαίας έκτασης της χώρας, ενώ το θαλάσσιο τμήμα τους καταλαμβάνει έκταση ίση με 21,32 εκτάρια.
| Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης |
Εμβαδόν*ΦΕΚ (εκτάρια)
|
ΦΕΚ
|
Οι δύο Πλάτανοι του Σχολαρίου
|
-
|
281/Β/1975
|
Το κλήμα των Καλαβρύτων
|
-
|
738/Β/1975
|
Το Πεύκο της Νικήτης Χαλκιδικής
|
-
|
738/Β/1975
|
Ο Πλάτανος στον Γεροπλάτανο Χαλκιδικής
|
-
|
738/Β/1975
|
Ο Πλάτανος της Βάβδου
|
-
|
738/Β/1975
|
Ο Πλάτανος του Παυσανία στο Αίγιο
|
-
|
738/Β/1976
|
Οι Δώδεκα Βρύσες του Αιγίου
|
-
|
738/Β/1976
|
Οι Πλάτανοι των Κομποτάδων
|
-
|
113/Β/1976
|
Ο Πλάτανος της Άρτας
|
-
|
1113/Β/1976
|
Ο αειθαλής Πλάτανος της Φαιστού
|
-
|
590/Β/1977
|
Οι Πλάτανοι της Βέροιας
|
-
|
590/Β/1977
|
Ο Πλάτανος του Ναυπλίου
|
-
|
590/Β/1977
|
Η Ελιά του Ναυπλίου
|
-
|
590/Β/1977
|
Ο Φοίνικας του Ναυπλίου
|
-
|
590/Β/1977
|
Οι Ίταμοι Κρυονερίου Αργολίδας
|
-
|
590/Β/1977
|
Οι Ελιές της Δημαίνης Αργολίδας
|
-
|
590/Β/1977
|
Οι Ελιές του Αλμυροποτάμου Εύβοιας
|
-
|
590/Β/1977
|
Ο Πλάτανος της Δημητσάνας Αρκαδίας
|
-
|
121/Δ1980
|
Ο Σφένδαμος του Σιδηροκάστρου Μεσσηνίας
|
-
|
121/Δ/1980
|
Η Ελιά της Καλαμάτας
|
-
|
121/Δ/1980
|
Το Δάσος Δενδροκέρδων στην Κυνουρία Αρκαδίας
|
74
|
121/Δ/1980
|
Η Δρυς του Περιθωρίου Αρκαδίας
|
-
|
121/Δ/1980
|
Συστάδα Δρυός και Φράξου (Μουριών)
|
9,2
|
121/Δ/1980
|
Η Δρυς στις Κορφές Ηρακλείου
|
-
|
121/Δ/1980
|
Οι Βελανιδιές στην Καλαμιά Αιγίου
|
-
|
121/Δ/1980
|
Η Δρυς της Δόριζας Αρκαδίας
|
-
|
121/Δ/1980
|
Ο Πλάτανος Βλάτους Χανίων
|
-
|
121/Δ/1980
|
Ο Πλάτανος της Αγ. Μαρίνας Φθιώτιδας
|
-
|
121/Δ/1980
|
Οι Πλάτανοι της Λαμίας
|
-
|
121/Δ/1980
|
Το Δάσος της Οξιάς στην Τσίχλα Χαϊντού Ξάνθης
|
18
|
121/Δ/1980
|
Το Δάσος Οξιάς στο Πευκωτό Πέλλας
|
3,2
|
121/Δ/1980
|
Το Παρθένο Δάσος της Κεντρικής Ροδόπης
|
550
|
121/Δ/1980
|
Το νησί Πιπέρι στις Βόρειες Σποράδες
|
438
|
121/Δ/1980
|
Ο Πλάτανος στην Ελαία Θεσπρωτίας
|
-
|
173/Β/1981
|
Η Φτελιά της Αηδόνας Καλαμπάκας
|
-
|
173/Β/1981
|
Ο αειθαλής Πλάτανος των Αζωγυρών Χανίων
|
-
|
173/Β/1981
|
Το Κρητικό Κεφαλάνθηρο στις Καμάρες Ηρακλείου
|
-
|
589/Β/1985
|
Ο Πλάτανος του Αγ. Φλώρου Μεσσηνίας
|
-
|
589/Β/1985
|
Το Απολιθωμένο Δάσος της Λέσβου
|
15.000
|
160/Α/1985
|
Ο Πλάτανος του Ιπποκράτη στην Κω
|
-
|
589/Β/1985
|
Ο Πλάτανος της Απολλωνίας - Σταυρός Θεσσαλονίκης
|
-
|
589/Β/1985
|
Ο Πλάτανος της Πλατανιώτισσας Καλαβρύτων
|
-
|
773/Β/1985
|
Το δάσος του Λεσινίου Αιτωλοακαρνανίας
|
45,9
|
773/Β/1985
|
Ο Πλάτανος της Αγ. Λαύρας Καλαβρύτων
|
-
|
656/Β/1986
|
Ο Σφαγνώνας στο δάσος του Λαϊλιά Σερρών
|
3,9
|
656/Β/1986
|
Υπόλειμμα υδροχαρούς δάσους στην Ιστιαία Εύβοιας
|
-
|
656/Β/1986
|
Το Δάσος αείφυλλων πλατύφυλλων στο νησί Σαπιέντζα
|
240
|
656/Β/1986
|
Το Μικτό Δάσος Προμάχων - Λυκοστόμου Αριδαίας
|
192
|
656/Β/1986
|
Το Φυσικό Δάσος κυπαρισσίου στον Έμπωνα Ρόδου
|
135
|
656/Β/1986
|
Το Μικτό Δάσος του Γράμου
|
130
|
656/Β/1986
|
Το Κυπαρίσσι της Πρασιάς Ευρυτανίας
|
-
|
520/Β/1997
|
* όπου δεν δίνεται τιμή για το εμβαδόν σημαίνει ότι αυτό είναι κάτω από 1 εκτάριο.
Καταφύγια Άγριας Ζωής
Με την έκδοση του Ν. 2637/1998 τα Καταφύγια Θηραμάτων χαρακτηρίζονται πλέον ως Καταφύγια Άγριας Ζωής. Έως και τον Αύγουστο του 2009, οι περιοχές που έχουν κηρυχθεί ως Καταφύγια Άγριας Ζωής αριθμούν 610.
Ελεγχόμενες Κυνηγετικές ΠεριοχέςΟι Ελεγχόμενες Κυνηγετικές Περιοχές είναι επτά.
Ελεγχόμενες Κυνηγετικές Περιοχές
|
ΕμβαδόνΦΕΚ(εκτάρια)
|
ΦΕΚ
|
Σέρρες
|
24.600
|
1587/Β/1975
|
Δίας Ηρακλείου
|
1.250
|
474/Β/1977
|
Σαπιέντζα Καλαμάτας
|
850
|
1041/Β/1977
|
Αταλαντονήσι Αταλάντης
|
185
|
1041/Β/1977
|
Όσσα Λάρισας
|
26.337
|
88/Β/1985
|
Γιούρα
|
1.
|
1474/Β/2001
|
Κόζιακας Τρικάλων
|
48.360
|
527/Β/1992
|
Εκτροφεία ΘηραμάτωνΤα Κρατικά Εκτροφεία Θηραμάτων είναι 21, με συνολική έκταση 3.603 εκτάρια. Σύμφωνα με τα ψηφιοποιημένα όρια, η συνολική έκτασή τους αντιστοιχεί στο 0,023% της συνολικής χερσαίας έκτασης της χώρας, ενώ το θαλάσσιο τμήμα τους καταλαμβάνει έκταση ίση με 14,51 εκτάρια.
Περιοχές Προστασίας της ΦύσηςΟι περιοχές Προστασίας της Φύσης εισήχθησαν ως κατηγορία προστατευόμενων περιοχών με τον Ν. 1650/1986 (άρθρα 18 και 19).
Έως και τον Δεκέμβριο του 2009, ως Περιοχές Προστασίας της Φύσης έχουν κηρυχθεί 23 περιοχές.
ΦΕΚ 302/Δ/23.07.2009
Οι περιοχές Απόλυτης Προστασίας της Φύσης εισήχθησαν ως κατηγορία προστατευόμενων περιοχών με τον Ν. 1650/86.
Έως και τον Δεκέμβριο του 2009, οι Περιοχές Απόλυτης Προστασίας της Φύσης αριθμούν 8.
Μικρό και Μεγάλο Σεϊτάνι Σάμου Περιοχή Α1-Πυρήνας και Α2 Ζώνες ΑΠ1, ΑΠ2, ΑΠ3 και ΑΠ4 Εθνικού Πάρκου Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου Ζώνη Α1 (Δάσος Απολλωνίας) Εθνικού Πάρκου υγροτόπων Λιμνών Κορώνειας – Βόλβης και Μακεδονικών Τεμπών Ζώνη Α1 Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου Ζώνες ΑΠ1, ΑΠ2, ΑΠ3 και ΑΠ4 Εθνικού Πάρκου Δέλτα Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα Ζώνες Α1, Α2 και Α3 Εθνικού Πάρκου Πρεσπών Απόφαση 28651,
ΦΕΚ 302/Δ/23.07.2009Ζώνες Α1, A2 και Α3 Εθνικού Πάρκου Οροσειράς Ροδόπης Απόφαση 40379/09, ΦΕΚ 445/Δ
Προστατευτικά Δάση
Έως και τον Αύγουστο του 2009 ως Προστατευτικό Δάσος έχουν κηρυχθεί 3 περιοχές.
ΦΕΚ 65/03.02.2006Προστατευτικό δάσος περιοχής Κορυφών Ασφένδου Καλλικράτη Νομού Χανίων Απόφαση 8022
ΦΕΚ 65/03.02.2006Προστατευτικό δάσος ορεινού όγκου Αποπηγάδι Σελίνου Νομού Χανίων Απόφαση 8022
ΦΕΚ 65/03.02.2006
Προστατευόμενοι Φυσικοί Σχηματισμοί και Τοπία
Οι Προστατευόμενοι Φυσικοί Σχηματισμοί και Τοπία εισήχθησαν ως κατηγορία προστατευόμενων περιοχών με τον Ν. 1650/1986.
Έως σήμερα έχουν κηρυχθεί 2 περιοχές.
Έως σήμερα έχουν κηρυχθεί 2 περιοχές.
Νήσος Μύκονος (Περιοχές με στοιχεία 2.3α.6 και 2.3α.8)
Περιοχές ΟικοανάπτυξηςΟι περιοχές Οικοανάπτυξης εισήχθησαν ως κατηγορία προστατευόμενων περιοχών με τον Ν. 1650/1986 (άρθρα 18 και 19).
Έως σήμερα, έχει κηρυχθεί μία περιοχή ως Περιοχή Οικοανάπτυξης, η οποία είναι η χερσαία και λιμναία περιοχή της λίμνης Παμβώτιδας Ιωαννίνων και περιλαμβάνει και περιφερειακή ζώνη προστασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου