Το νέο νούμερο ένα στο Netflix είναι η σειρά Bridgerton.
Έχω ήδη διαβάσει τόσες κριτικές και άρθρα αλλά καμιά και κανένα δεν καλύπτει αυτά που σκέφτηκα ενώ έβλεπα την σειρά.
Το μακρινό 1813 στην Αγγλία, οι γαλαζοαίματοι έκαναν χορούς για να βρουν ταίρι, να ξεπεράσουν την πλήξη και να αλληλοκαμαρωθούν για τα πλούτη τους.
Το 1813 επίσης αρχίζουν δειλά βήματα προς την κατάργηση της δουλείας.
Παρόλα αυτά, στην σειρά βλέπουμε γαλαζοαίματους από Αφρικανούς, Μιγάδες μέχρι και Ινδούς.
Μπορεί να υπάρχει η λεγόμενη "Ποιητική αδεία" αλλά βλέποντας την σειρά δεν μπορούσα να σταματήσω την εντύπωση ότι η πλοκή είχε τραβηχτεί τόσο πολύ όσο και οι αποτυχημένες πλαστικές. Μόνο που αντί να γίνει στο πρόσωπο, έγινε στην ιστορία. Αυτή η τόσο εξόφθαλμη παραποίηση των γεγονότων προσβάλει την ιστορία των ανθρώπων που αγωνίστηκαν για τα ουσιώδη και την κατάργηση της δουλείας, ενώ ίσως αφελώς νομίζουν ότι προωθούν την εξάλειψη των ανισοτήτων.
Πόσο ανόητος πρέπει να γίνει ένας θεατής για να μείνει μόνο στην εντύπωση των κουστουμιών και των ερωτικών περιπτύξεων? Πόσο επιφανειακός και αφελής πρέπει να παραμείνει σε όλη την σειρά έστω και με το ζόρι για να συνεχίζει να παρακολουθεί την παιδαριώδη πλοκή ?
Ομολογώ ότι παρακολούθησα το μεγαλύτερο μέρος της για να ανακαλύψω το πως δικαιολογούν τους Βρετανικούς τίτλους ευγενείας σε άλλες φυλές. Η δικαιολογία ήταν, ότι ο βασιλιάς τους- που τα έχει χάσει- παντρεύτηκε μια μιγάδα και την έκανε βασίλισσα. Η υπόλοιπη βασιλική οικογένεια δεν φαίνεται πουθενά, ενώ βλέπεις ανθρώπους μεγαλύτερους και από την βασίλισσα να έχουν τίτλους. Πότε πλούτησαν, πότε έγιναν γαλαζοαίματοι, πότε έγινε η αλλαγή στην κοινωνία, πότε ανάμεσα στους χορούς χάθηκαν οι αιώνες των αλλαγών, είναι κάτι που μόνο το κοινό μαγεμένο από τα κουστούμια και τους έρωτες δεν μπορεί να φανταστεί.
Εκείνη την εποχή υπήρχαν πολλές προκλήσεις και θα μπορούσε ένα σενάριο να είναι πραγματικά συναρπαστικό. Όμως όχι. Επένδυσαν σε μια βλακεία εκατομμύρια και το κοινό από ότι φαίνεται, ακολούθησε μαγεμένο.
Καλή διασκέδαση.
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
2575 π.Χ. Οι Αιγύπτιοι πραγματοποιούν εκστρατείες αρπαγής σκλάβων κατά μήκος του Νείλου.
550 π.Χ. Στην Αθήνα οι Έλληνες χρησιμοποιούν περίπου 30.000
δούλους στα αργυρωρυχεία.
1380: Μετά την επιδημία πανώλης που μειώνει το εργατικό δυναμικό, το δουλεμπόριο επεκτείνεται. 1444: Έρχονται οι πρώτοι σκλάβοι στην Ευρώπη από τη Δυτική Αφρική.
1482: Οι Πορτογάλοι αρχίζουν την κατασκευή του πρώτου μόνιμου σκλαβοπάζαρου στην Ελμίνα, στη σημερινή Γκάνα.
1510: Οι πρώτοι σκλάβοι φθάνουν στις ισπανικές αποικίες της Νότιας Αμερικής.
1518: Πρώτο απευθείας ταξίδι δουλεμπορικού από την Αφρική στην Αμερική.
1619: Αρχίζει η δουλεία στις αγγλικές αποικίες της Αμερικής. Στο δουλεμπόριο μετέχουν επίσης τον αιώνα αυτό η Ολλανδία, η Γαλλία, η Σουηδία και η Δανία.
1777: Το Βερμόντ γίνεται η πρώτη κρατική οντότητα που απαγορεύει τη δουλεία.
1792-1808: Απαγορεύεται η εισαγωγή σκλάβων σε αποικίες αρχικά της Δανίας, μετά της Βρετανίας και το 1808 στις ΗΠΑ, όπου οι σκλάβοι υπολογίζονται σε ένα εκατομμύριο.
1813: Αρχίζει σταδιακή απαγόρευση του δουλεμπορίου σε όλο τον κόσμο 1863: Διακήρυξη κατάργησης της δουλείας από τον Αβραάμ Λίνκολν.
1888: Η Βραζιλία απελευθερώνει 725.000
σκλάβους.
1948: Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ απαγορεύει κάθε μορφής δουλεία.
2575 π.Χ. Οι Αιγύπτιοι πραγματοποιούν εκστρατείες αρπαγής σκλάβων κατά μήκος του Νείλου.
550 π.Χ. Στην Αθήνα οι Έλληνες χρησιμοποιούν περίπου 30.000
δούλους στα αργυρωρυχεία.
1380: Μετά την επιδημία πανώλης που μειώνει το εργατικό δυναμικό, το δουλεμπόριο επεκτείνεται. 1444: Έρχονται οι πρώτοι σκλάβοι στην Ευρώπη από τη Δυτική Αφρική.
1482: Οι Πορτογάλοι αρχίζουν την κατασκευή του πρώτου μόνιμου σκλαβοπάζαρου στην Ελμίνα, στη σημερινή Γκάνα.
1510: Οι πρώτοι σκλάβοι φθάνουν στις ισπανικές αποικίες της Νότιας Αμερικής.
1518: Πρώτο απευθείας ταξίδι δουλεμπορικού από την Αφρική στην Αμερική.
1619: Αρχίζει η δουλεία στις αγγλικές αποικίες της Αμερικής. Στο δουλεμπόριο μετέχουν επίσης τον αιώνα αυτό η Ολλανδία, η Γαλλία, η Σουηδία και η Δανία.
1777: Το Βερμόντ γίνεται η πρώτη κρατική οντότητα που απαγορεύει τη δουλεία.
1792-1808: Απαγορεύεται η εισαγωγή σκλάβων σε αποικίες αρχικά της Δανίας, μετά της Βρετανίας και το 1808 στις ΗΠΑ, όπου οι σκλάβοι υπολογίζονται σε ένα εκατομμύριο.
1813: Αρχίζει σταδιακή απαγόρευση του δουλεμπορίου σε όλο τον κόσμο 1863: Διακήρυξη κατάργησης της δουλείας από τον Αβραάμ Λίνκολν.
1888: Η Βραζιλία απελευθερώνει 725.000
σκλάβους.
1948: Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ απαγορεύει κάθε μορφής δουλεία.
Bridgerton: Η σειρά του Netflix με τα 7.500 λαμπερά κοστούμια βγαλμένα απο παραμύθι
Η νέα σειρά του Netflix, «Bridgerton» είναι ένα δράμα εποχής που βασίζεται στα μυθιστορήματα της Αμερικανής συγγραφέα Julia Quinn έρχεται στο Netflix από τη δημιουργό του «Grey's Anatomy» και παραγωγό του «How to get away with murder», Shonda Rhimes.
Η Shonda Rhimes έδωσε τον καλύτερό της εαυτό, παρουσιάζοντας μια ιστορία που εκτυλίσσεται στην Αγγλία του 1813 (Regency Era) και να περιλαμβάνει ό,τι χρειάζεται μία τέτοιου είδους σειρά: ίντριγκα, περίτεχνα κοστούμια, ballrooms και ερωτοτροπίες.
Η σειρά του Netflix βασίζεται στις ρομαντικές ιστορίες της Julia Quinn, που ακολουθούν τις ζωές των νεαρών γυναικών καθώς εισέρχονται στη βρετανική κοινωνία του 1813 με στόχο την εύρεση συζύγου. Σε αυτές προσθέστε το κουτσομπολιό της Lady Whistledown και την εμφάνιση ενός συναισθηματικά απομακρυσμένου δούκα και ο πήχης του δράματος ανεβαίνει αρκετά ψηλά.
Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις ήταν η δημιουργία των ρούχων, τα οποία δεν θα έντυναν μόνο τους χαρακτήρες αλλά θα πρόσθεταν πολλά σημαντικά στοιχεία στη σειρά. Η σχεδιάστρια κοστουμιών Ellen Mirojnick, μιλάει στο BAZAAR.com για την - πιθανότατα - μεγαλύτερη πρόκληση στη μέχρι τώρα καριέρα της.
Σε μόλις οκτώ επεισόδια, υπήρχαν δέκα δεξιώσεις χορού, που θα απαιτούσαν πολλά φορέματα, τιάρες και ουρές. Το τελικό προϊόν είναι μια λαμπρή, πλούσια γκαρνταρόμπα γεμάτη από αυτοκρατορικά φορέματα και πολλά κοσμήματα. «Βάλαμε πολλούς ανθρώπους να δουλέψουν και το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο», λέει η Mirojnick.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι δουλειά 238 ανθρώπων - τόσα άτομα προσέλαβε η σχεδιάστρια κοστουμιών για να δημιουργηθεί μία υπέροχη κινηματογραφική γκαρνταρόμπα. Πατρονίστ, ράφτες, τεχνίτες κοσμημάτων ήταν μερικοί από τους επαγγελματίες που συνέβαλαν ώστε να βγει αληθινός ο sartorial κόσμος του Bridgerton.
«Βασικά, μαζί με την κύρια γκαρνταρόμπα μας, υπήρχαν περίπου 7,500 κοστούμια», λέει η Mijornick στο BAZAAR.com. Αυτός ο αριθμός αναφέρεται σε μεμονωμένα αντικείμενα και όχι σε πλήρη ρούχα, όπως πολλαπλές επικαλύψεις που συνθέτουν ένα φόρεμα ή ένα κομμάτι ενδύματος. «Είναι σαν να μαγειρεύεις», εξηγεί και προσθέτει: «Πρέπει να έχετε τα συστατικά για να μπορείτε .
Η Mirojnick πιστεύει ότι υπήρχαν περίπου χίλια κομμάτια μόνο για τους κύριους χαρακτήρες, μετρώντας αντικείμενα όπως κάπες και εσώρουχα. Ένας από τους πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες, η Λαίδη Daphne Bridgerton, την οποία υποδύθηκε η Phoebe Dynevor, άλλαξε 104 κοστούμια.
«Όλα έγιναν κατά παραγγελία, και τόσα πολλά κεντήματα στο χέρι». Ας μην ξεχνάμε φυσικά τα κοσμήματα. Τα λαμπερά αξεσουάρ προήλθαν από αντιπροσώπους στη Νέα Υόρκη, στην Ιταλία, και στο Ηνωμένο Βασίλειο ενώ ο σχεδιαστής κοσμημάτων και καλλιτέχνης Lorenzo Mancianti, ήταν επίσης στην ομάδα που έφτιαχνε κομμάτια για όλη τη σειρά.
Οι τιάρες προέρχονταν από την Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, και οι αυτές των πρωταγωνιστών προέρχονταν από το αρχείο της Swarovski.
«Κάνω αυτή τη δουλειά εδώ και πολύ καιρό και δεν είχα δει κάτι αντίστοιχο. Υποθέτω ότι μας πάει πίσω στις μέρες του Μπεν Χουρ και της Κλεοπάτρας και των επικών βιβλικών ταινιών, αλλά τώρα είμαστε στην Αγγλία του 1813 και οι αριθμοί είναι εξίσου μεγάλοι», καταλήγει.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook και ακολουθήστε μας στο Instagram γιατί το govastileto.gr σας πηγαίνει παντού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου