Δημοσιεύθηκε στο φύλλο 1244 της ΚΑΡΥΣΤΙΝΗΣ το 2011.
Η εφημερίδα βγήκε για πρώτη φορά το 1929 από τον ιδρυτή της Ιωάννη Σέρελη.
Άγγελου Κεκεμπάνου, τίτλος , Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ.
Εκείνη την εποχή, πριν περίπου πενήντα χρόνια η καλή τύχη τότε της Καρύστου της χάρισε έναν δήμαρχο που κανείς άλλος μέχρι σήμερα- πλην Δημ.Χατζηνικολή- δεν έφθασε την ακτινοβολία του, την επιθυμία του και τις ενέργειες του για το καλό της Καρύστου.
Λεγόταν Βάσος Δεληγιώργης και είναι λυπηρό ότι μέχρι σήμερα κανένας από τους ανώνυμους δρόμους δεν πήρε ακόμη το όνομα του.
Την ίδια εποχή ένα κλιμάκιο του στρατού είχε πάρει εντολή και τα μέσα για την διάνοιξη του δρόμου Κάρυστος -Καβοντόρος.
Στην περίπτωση που θα σταθώ, επικεφαλής του κλιμακίου ήταν ο έφεδρος ανθυπολοχαγός τότε ο κύριος Μαγγίνας.
Σε ένα κομβικό σημείο του πίνακα της τότε δύσκολης φτωχής εποχής, νάμαι και γω στο μεταλλάκτη του τηλ κέντρου του ΟΤΕ κάτω από την ευθύνη και την διδασκαλία του καλού μου δασκάλου Ευάγ. Μπενάκη. Τώρα κάνετε λίγη υπομονή για να δέσω όλα τούτα με την πλατεία Αγ. Νικολάου.
Δεμένος υπηρεσικά και φιλικά με τον κάθε φορά στρατιωτικά υπεύθυνο του κλιμακίου είχα αναπτύξει μια ζεστή σχέση μαζί τους με αποτέλεσμα την συνεχή και σχεδόν μόνιμη συντροφιά τους.
Τούτο έπεσε στην αντίληψη του τότε προαναφερόμενου δημάρχου ο οποίος από χρόνια προσπαθούσε να κάνει χωρίς πόρους τον Άι Λια λειβάδι.
Αη Λιάς ,ήταν ο προ του Δημαρχείου, και φυσικά προ του Αγίου Νικολάου και μέχρι της Χαρίκλειας Δαβουρτζίκα χώρος, ένα δυσπρόσιτο βουνό με τα υψώματα και τις χαράδρες, την λασπουριά το χειμώνα και τα λογής λογής ερπετά το καλοκαίρι , μέσα στις δάφνες και τις καναπίτσες.
Φτωχός ο δήμος και ο δήμαρχος κατέφυγε στην μόνη λύση που υπήρχε τότε, την ισοπέδωση του βουνού με προσωπική εργασία των δημοτών.
Με την αναγκαστική βραδύτητα των εργασιών, το βουνό θα υπήρχε ίσως μέχρι σήμερα αν δεν...
Αν δεν είχα συναντήσει εκείνο το πρωινό στην μέση της πλατείας Αμαλίας τον καλό δήμαρχο και δεν τον είχα καλημερίσει γεμάτος δέος και σεβασμό.
Ο Δήμαρχος ανταπόδωσε τον χαιρετισμό και σαν να τούρθε εκείνη την στιγμή η σκέψη κοντοστάθηκε και είπε.
Άγγελε θα δεις απόψε τον ανθυπολοχαγό
Όπως πάντα ναι, απάντησα.
Να σημειώσω ότι ανθυπολοχαγός ήταν τότε ο μέχρι και σήμερα καλός μου φίλος κ.Μαγγίνας.
Ο δήμαρχος συνέχισε.
Πες του σε παρακαλώ ότι το βράδυ θα σας έχω στου Τάκη του Μούτση ένα μεζεδάκι.
Θα σας περιμένω στις οκτώ.
Έκπληκτος εγώ για την τόσο σπουδαία πρόσκληση το μεταβίβασα στον κ.Μαγγίνα και την συγκεκριμένη ώρα είμαστε στο ζεστό περιβάλλον της γνωστής μας ταβέρνας .
Ένας τρίκιλος ροφός καλομαγειρεμένος σούπα και καλοσερβιρισμένος με την μοναδική ικανότητα του άξιου και αγαπητού μας Τάκη Μούτση ήταν το μεζεδάκι.
Στην ακολουθήσασα συζήτηση ο έξυπνος και πάντα νοιαζόμενος για το καλό του τόπου δήμαρχος έφερε το θέμα εκεί που ήθελε.
Κύριε Μαγγίνα μήπως γίνεται να διατεθούν τα μηχανήματα του στρατού για την διαμόρφωση του χώρου προ του Δημαρχείου?
Θα το προσπαθήσω. Έχω την θέληση, απάντησε ο ανθυπολοχαγός. Πρέπει όμως να πάρω την έγκριση από τους ανωτέρους μου.
Είχε γίνει ήδη το πρώτο βήμα και ο δήμαρχος έμεινε ικανοποιημένος.
Τώρα τι κάνουμε, Με ρώτησε ο Μαγγίνας μετά το δείπνο. Είμαι ενθουσιασμένος του είπα από την πρόσκληση του δημάρχου και επιθυμία μου είναι η σκέψη αυτή να γίνει πράξη.
Το πρωί έλα στον ΟΤΕ να σε συνδέσω κατά προτεραιότητα με την στρατιωτική Βάση και με τις ικανότητες σου- ήταν δικηγόρος- θα πείσεις τον προισταμένο σου για να πραγματοποιηθεί η επιθυμία του καλού μας δημάρχου.
Όπερ και εγένετο. Μετά τρις μέρες ο άμορφος χώρος είχε μεταβληθεί σε μια απλωτή αλάνα.
Το ακούτε κύριε σημερινέ δήμαρχε?
Έγινε ένα μεγάλο έργο χωρίς να κοστίσει μια δραχμή.
Έφθανε μόνο η ικανότητα του αείμνηστου Βάσου Δεληγιώργη .Ταμάμ?