
Η Μαρίτσα και η Σοφίτσα έφτασαν μέχρι την πατρίδα του Σαίξπηρ αλλά δεν εμπνεύστηκαν κανένα μυθιστόρημα, ούτε καν ένα ωραίο ποίημα!! Καλό το ποταμάκι αλλά λίγο βρωμούτσικο μου φάνηκε.
Η πρώτη περιπέτεια ήταν στην Πράγα. Τι παλάτι και κακό βρε παιδί μου!! Ωραία ήταν τότε, ωραία ήταν και τώρα, γιατί χωρίς καλή παρέα δεν κάνεις χαβαλέ και δεν ξεκουνιέσαι όταν είσαι κουρασμένος και τα πόδια κάνουν τσίρι τσίρι στις πατούσες από το μούδιασμα. Η Μαρίτσα είναι σαίνι στο να διαβάζει τους χάρτες, και η Σοφίτσα είναι σαίνι στο να αφήνει τους άλλους να διαβάζουν τους χάρτες και να κάνει οικονομία στα φαιά κύτταρα, που δεν είναι και τόσα πολλά, και χρειάζεται οικονομία.
Ήταν βεβαίως και οι σύζυγοι μαζί αλλά λόγω προσωπικών δεδομένων δεν τους αναφέρω και πολύ.!
Η Μαρίτσα και η Σοφίτσα είναι ξαδελφούλες , και φίλες από τότε που ήταν τόσα δα παιδάκια, μέχρι τώρα, που όσο και να το κάνεις, έχουν γίνει μεγαλοκοπέλες!
Πήγαν λοιπόν στον Λονδίνο και να τα συμπεράσματα μας.
Κατά πρώτον ο Λονδίνος είναι τεράστιος!! Όπως παντού, οι πλούσιοι ζουν ωραία, οι μεσαίοι ζορίζονται αλλά τα καταφέρνουν και οι φτωχοί, όπου φτωχός και η μοίρα του, ανεξαρτήτως πρωτευούσης!!
Παπάκια και άλλα τέτοια μηχανάκια δεν είδαμε. Και όποιος οδηγούσε μηχανή, φορούσε στολή και κράνος. Μπορεί να φταίνε και οι 4.800.000 κάμερες. Εγώ πάντως καλού κακού έριχναν και ένα χαμόγελο ολούθε! Δεν μπορεί, κάποιος θα με έβλεπε!
Αν είσαι καλοστεκούμενος μένεις σε σπίτι κτισμένο από την άσπρη πέτρα του Πόρταλντ, αν είσαι πιο φτωχός μένεις σε ανοικτόχρωμο τούβλο, αν είσαι πολύ φτωχός μένεις σε μαυρισμένο τούβλο, αν είσαι τούβλο σκέτο, μπορεί να μένεις και στα τρία!
Ο Λονδίνος ντύνει τις γυναίκες με διάφορες ρόμπες. Από μπούρκες, ινδικά να ανεμίζουν , κελεμπίες, και ότι μπορείς να φανταστείς. Και το βρακί σου ανάποδα να βάλεις, κανείς δεν θα παραξενευτεί! Αυτές τις μπούρκες δεν μπορούσα να τις βλέπω! Μετά λέμε να τις βγάλουν στο Αφγανιστάν! Ανέκδοτο το ακούω!
Ο Λονδίνος είναι το ιδανικό μέρος να δεις δείγματα από όλες τις φυλές. Στο πρωινό στο ξενοδοχείο άνοιγε η πόρτα και έβγαινε κάποιος η κάποια από άλλη φυλή. Πολλά αφρικανά, και ινδά κυρίως. Οι αφρικανές..κυρίες! Κομψές και περήφανες κορμοστασιές όπου και να ήταν, οι ινδές πάλι,, χάλια! Δεν μου άρεσαν! Μπορεί να φταίει αυτό μαυροκίτρινο ,αλλά γενικά το σουλούπι τους ήταν πολύ κακομοιριασμένο! Άγγλους είδα λίγους, κυρίως μαθητές στα μουσεία και στην κρουαζιέρα στον Τάμεση.
Πήγα και στα μαγαζιά, τι να κάνω! Πήγα να έχω και γώ μια γνώμη. Οι τιμές καλές, για όλους.
Όπως συνήθως, ότι πληρώνεις παίρνεις. Μου άρεσαν κάτι απογευματινά και κάτι συνολάκια γραφείου. Αλλά ούτε γραφείο πάω, ούτε σε τσάγια, επομένως, άκυρο! Μια χαρά είμαστε και μη ακούτε αυτούς που καμαρώνονται !
Όσο για τα φαγητά, μια χαρά τιμές, και ότι γεύση θέλεις. Κάθε φορά δοκιμάζαμε και άλλης εθνικότητας, γιατί η μόρφωση πρέπει να είναι πολύπλευρη είπαμε, έγινα και γώ πολύπλευρη και πήρα 2 κιλά!
Και να μη ξεχάσω αυτό πού μου έκανε τρομερή εντύπωση. Στο κάστρο Γουίνσδορ έχει ένα παρεκκλήσι μέσα στον καθεδρικό, και λέει να γίνουν δωρεές για την συντήρησή του. Δεν έχει ο καημένος ο Κάρολος λεφτά, και περιμένει από τον κόσμο που πληρώνει εισιτήριο, να ξαναπληρώσει, για την συντήρηση! Έχει μοστράρει και τόσα όπλα μέσα στο κάστρο που μοιάζει σχεδόν εκφοβισμός! Μπρρρρ!
Αυτά λοιπόν και τέλος τα νέα από το Λονδίνο. Ελπίζω να πηγαίνουμε όλοι βόλτες και να είμαστε καλά!