Οδός Γεραιστού. Ο σκοτεινός δρόμος.

Μαύρη μαυρίλα στην φωτογραφία και επειδή βαρέθηκα να ψάχνω σε ποιον να κάνω παράπονα  το γράφω εδώ και όποιος είναι αρμόδιος να ρίξει λίγο φως παρακαλώ.

Στην οδό Γεραιστού, για δύο τουλάχιστον τετράγωνα σε μήκος κυριαρχεί το σκοτάδι.
Πίσω από το δημοτικό λειτουργούν δύο χώροι που τα απογεύματα και το βράδυ κυκλοφορούν παιδιά για τα μαθήματα τους.

Επίσης και οι κάτοικοι έχουν πρόβλημα μιας και το σκοτάδι είναι μαύρο, μαύρο σαν καλλιακούδα.

Οι λάμπες είναι εν λειτουργία αλλά το φως τους είναι τόσο λίγο, όσο στην λάμπα όταν τελειώνει το πετρέλαιο.

Τώρα που φωτίζεται τόσο ωραία η πόλη μας για τις γιορτές, ας αλλάξουν τις λάμπες και εδώ να δούμε και μεις φως εκτός από τις ταμπέλες μας γιατί δεν βλέπουμε ούτε να βάλουμε το κλειδί στο αυτοκίνητο.

Κέντρο Αγγλικών Σοφία Κόλλια. Εγγραφές από 5 Σεπτεμβρίου και ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!

       ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΛΙΑ

                                      ΕΓΓΡΑΦΕΣ

               ΑΠΟ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 10-12 ΤΟ ΠΡΩΙ
                                     7-9  ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Ελάτε να περάσουμε και φέτος μια χαρούμενη και δημιουργική σχολική χρονιά!

Στο κέντρο μας λειτουργούν ολιγομελή τμήματα από παιδικό μέχρι και Proficiency.

Έναρξη μαθημάτων 11 Σεπτεμβρίου.

Διεύθυνση: Γεραιστού 100

Τηλ.  2224025080 - 6970803306

Ευχαριστήριο στο ΕΚΑΒ Καρύστου .

Είναι η δική μου σειρά σήμερα να πω ένα μεγάλο, πολύ μεγάλο ευχαριστώ στο πλήρωμα του ΕΚΑΒ , τον κ.Κουφό και τον συνάδελφο του,- δεν ξέρω το όνομα του- .
Δεν τους ευχαριστώ βεβαίως για την διακομιδή γιατί αυτή είναι η δουλειά τους.
Τους ευχαριστώ όμως εκ βάθους καρδιάς για την άμεση ανταπόκριση στις εκκλήσεις μου να σταματούν κάθε τρις και λίγο το ασθενοφόρο για να με βοηθήσουν με τον ασθενή που χρειαζόταν άμεση βοήθεια στην αντιμετώπιση της κατάστασης.
Τους ευχαριστώ για την ευγένεια, την ψυχραιμία  και την ψυχολογική συμπαράσταση.

Φύγαμε χωρίς συνοδεία γιατρού το οποίο ήταν απαράδεκτο όπως απαράδεκτο ήταν η κρίση ότι το περιστατικό δεν ήταν σοβαρό για συνοδεία γιατρού.

Και από εκεί που δεν ήταν σοβαρό, περάσαμε όλα αυτά στον δρόμο και βρεθήκαμε στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση.

Ευτυχώς σωθήκαμε.


Ταξιδέψαμε με το νέο ασθενοφόρο δωρεάς Ιδρύματος Νιάρχου και επειδή έχω συνοδέψει ασθενείς με όλα τα υπόλοιπα, θα ήθελα να πω ότι υπήρχε διαφορά βεβαίως και σκέφτηκα το αν εμείς οι συνοδοί βλέπουμε την διαφορά, πόσο μάλλον οι ασθενείς.

Στην πόλη μας υπάρχουν καθημερινά 3 ασθενοφόρα και η υπηρεσία συνεχώς αναβαθμίζεται.
Έχουμε και το ασθενοφόρο δωρεάς Δαυίδ, το οποίο τώρα πήρε πινακίδες κυκλοφορίας αλλά είναι στο όνομα του δήμου. Πρέπει να πάρει έγκριση σαν ασθενοφόρο, πρέπει να ασφαλιστεί γιατί είναι ακόμα ανασφάλιστο. Ο Πρόεδρος του ΕΚΑΒ κ.Κόκκος, έχει προτείνει στον δήμαρχο να παραχωρηθεί στο ΕΚΑΒ Καρύστου και μόνο για τις ανάγκες της Νότιας Εύβοιας. Όπως επίσης να αναλάβει όλες τις διαδικασίες και να αναλάβει τον εξοπλισμό και την επάνδρωση του.Επί πλέον τα έξοδα ΚΤΕΟ, συντήρησης και τα ασφάλιστρα.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά η ένταξη του στο ΕΚΑΒ και αν και άργησε η κατανόηση της κατάστασης, τώρα όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Υπομονή.

Το καλοκαίρι φεύγει το σχολείο έρχεται!

Ο δεκαπενταύγουστος είναι το όριο της αντίστροφης μέτρησης για να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι τα σχολεία ξεκινούν σύντομα. 

Ενώ το δεύτερο δημοτικό με τις συναυλίες και το νέο του πράγματος γενικά μονοπώλησε το ενδιαφέρον μας, δεν σημαίνει ότι και το Πρώτο δημοτικό μας δεν ετοιμάζεται για ότι καλύτερο για την νέα μαθητική χρονιά.

Εργασίες μόνωσης, και κλιματιστικά θα βελτιώσουν κυρίως τις ζεστές μέρες την ατμόσφαιρα, για να μην ξεχνάμε την υπέροχη νέα βιβλιοθήκη του.

Όμως το κύριο κτήριο του σχολείου είναι τόσο σοφά κτισμένο και τοποθετημένο, που καμιά νέα κατασκευή δεν μπορεί να το ανταγωνιστεί.

Μεγάλες αίθουσες με μεγάλο ύψος που επιτρέπει στον αέρα να μην μολύνετε τόσο εύκολα και το φυσικό φως να διαχέεται παντού, ενώ παράλληλα τα μεγάλα παράθυρα που κάνουν ρεύμα με απ΄ευθείας επαφή με τον καθαρό αέρα από την πόρτα, δημιουργούν το ρεύμα για άμεσο καθαρισμό.

Λιγότερες ιώσεις κλπ.

Επίσης  το ότι βγαίνοντας από την τάξη έχει το παιδί πρόσβαση άμεσα στο περιστύλιο και μετά στην ανοικτή αυλή, όχι μόνο είναι πολύ πιο ασφαλές για κάθε περίσταση ανάγκης, όσο και να  εκτονώνονται τα μικρά τρέχοντας σε ανοικτό χώρο και όχι εσωτερικό.

Το σχολείο είναι ανακαινισμένο και δεν έχει όχι μόνο να ζηλέψει τίποτα ,αλλά αντίθετα να είναι περήφανο ότι παρά τα χρόνια, στέκει αγέρωχο όμορφο και ακέραιο για να δεχθεί στην αγκαλιά του πολλές ακόμα γενιές μικρών μαθητών.

 Το σχολείο όμως δεν είναι  το κτήριο όσο όμορφο και αν είναι.
Είναι ο/η δάσκαλος/α με λίγους η περισσότερους μαθητές. Είναι το βιβλίο και  ο πίνακας. Σχολείο είναι η αγάπη του δασκάλου και η έννοια του να μάθει το παιδί τα γράμματα και τον κόσμο. Σχολείο είναι τα μικρά χεράκια που μαθαίνουν να γράφουν, να παίζουν μαζί να λένε μυστικά στο προαύλιο, να τρέχουν δαιμονισμένα και να κλαίνε όταν πέφτουν.

 Σχολείο είναι η μετάγγιση της γνώσης του βιβλίου και του κόσμου από τον δάσκαλο στον μαθητή και η χαρά της ζωής από τον μαθητή στον δάσκαλο.

 Στο πρότυπο Πρώτο Δημοτικό Σχολείο η σχολική ζωή να ξαναδώσει ζωή στην γειτονιά από την πρώτη μέρα, και οι χαρούμενες φωνούλες των παιδιών θα πετάξουν  σαν πουλιά πάνω από τα κεραμίδια και θα μπαίνουν μέσα από τα ανοικτά παράθυρα για να φέρνουν ένα χαμόγελο και το μήνυμα ότι το σχολείο ξεκινά ξανά!

'Ζωάρα ρε φίλε.' .στην παραλία Αγία Παρασκευή στην Κάρυστο.

κλεμένη δεν ξέρω από που, γκουγκλ

 Ακούμε τα παιδιά να χρησιμοποιούν αυτή την φράση και σήμερα πιστεύω ταιριάζει απόλυτα για όσους τυχερούς είχαν η έχουν την ευκαιρία να χαρούν την θάλασσα και τον τέλειο καλοκαιρινό καιρό με τις καυτές θερμοκρασίες.

 Στην άκρη του κόλπου είναι η παραλία της Αγίας Παρασκευής που κάθε χρόνο γίνεται όλο και καλύτερη.
Με νέα μεγαλύτερη διαμόρφωση πάρκινκ,
Με περισσότερα φυτά που οριοθετούν τους χώρους,
Με τουαλέτες,
Με καταπληκτική μουσική,
Με πολύ καλό καφέ,
Με εντυπωσιακή καθαριότητα παντού, και όχι μόνο στους χώρους της καντίνας,
και Με τα τέλεια νερά της θάλασσας.

Σήμερα έχει παντού πολύ κόσμο και είτε σε κάποια καντίνα, είτε κάτω από τα αρμυρίκια, είτε σε κάποια ερημική παραλία, μπορούμε να πούμε, Ζωάρα ρε φίλε, γιατί η ζωή είναι στιγμές που χάνονται πριν να λιώσει το τελευταίο παγάκι..

Θέση εργασίας στο Κατάστημα Γερμανός Καρύστου.

Ο/Η  κάθε ενδιαφερόμενος/η καλείται να δηλώσει το ενδιαφέρον του/της στο κατάστημα Γερμανός η να επικοινωνήσει προσωπικά.

Ποια κεντάει σήμερα?

Σας είχα γράψει πιο παλιά, ότι δεν αναγνωρίζω τον κόσμο που ζούμε και έχω αρχίσει να γυρίζω πίσω.
Κείμενα με τόνους και τώρα κέντημα.
Μάλιστα φιλενάδα, μετά 20 και χρόνια, ξανάπιασα βελόνα και αυτά τα όμορφα άλογα θα πάρουν την θέση τους δίπλα στα άλλα κεντήματα της νιότης.

Όμως έμαθα ότι δεν είναι πια και τόσο παρωχημένο και πολλές κυρίες κεντάνε και μάλιστα πολύ δύσκολα πράγματα.

Τι να πω για το κέντημα, ας βρεθούμε τον χειμώνα να κεντίσουμε παρέα!!

Οι άμαξες της παραλίας Καρύστου. Το πιο όμορφο στοιχείο του καλοκαιριού.

 Σήμερα παρακολουθούσα μικρά παιδάκια να παίζουν στην θάλασσα και οι αναμνήσεις ήρθαν σαν τα κύματα του νοτιά να φέρουν πίσω καλοκαίρια και στιγμές από τότε που ήταν τα παιδιά μου μικρά.

Εκτός από τις ώρες στην θάλασσα, ήταν και οι όμορφες στιγμές με τις άμαξες το βράδυ. Οι βόλτες με τους μικρούς δίπλα στην θέση του αμαξά να χαίρονται τον καλπασμό και να μιλούν στα άλογα.

"Έλα Ρούλη" ΄΄Ελεγε ο αμαξάς με ήρεμη φωνή και ο Ρούλης πήγαινε υπάκουα όπου του έλεγε εκείνος.
"Να το ταίσουμε και μεις?" Έλεγαν τα παιδιά και έδιναν με τις μικρές τους παλάμες ζαχαρωρά στον Ρούλη που έσκυβε το κεφάλι και καθόταν να το χαϊδέψουν οι μικροί και οι μεγάλοι του θαυμαστές.

Τα χρόνια πέρασαν και άλλοι αμαξάδες ήρθαν στην θέση του. Άλλα άλογα το ίδιο όμως αξιαγάπητα και ήρεμα δίνουν χαρά στα παιδιά και δίνουν ένα μοναδικό χρώμα στην παραλία μας.

Είναι κάτι που δίνει χαρά και στους επισκέπτες μας άλλωστε, που δίνει μια ξεχωριστή νότα στις διακοπές τους.

Ποτέ δεν θυμάμαι να έχει δημιουργηθεί το παραμικρό περιστατικό, το παραμικρό που θα μπορούσε να ανησυχήσει κάποιος ότι μπορεί να προκαλέσουν το παραμικρό άσχημο συναίσθημα στον οποιονδήποτε.

Οι άμαξες και οι αμαξάδες, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του καλοκαιριού και ομορφαίνουν τις αναμνήσεις τόσων και τόσων ανθρώπων για πολλά πολλά χρόνια.
Εύχομαι να είναι κοντά μας και στην θέση τους μέχρι που άλλες μανούλες να θυμόνται αυτά τα άλογα,ενώ κάποια άλλα να έχουν πάρει την θέση τους μετά από πολλά χρόνια.

Ας είμαστε οι μελισσούλες και όχι οι κακές μυγούλες.

'Ακουσα μια ωραία ιστορία σήμερα και σκέφτηκα να την μοιραστώ μαζί σας.
Πήγε κάποτε ένας άνθρωπος στον Άγιο Παίσιο και του έκανε τα χίλια παράπονα για τις αρχές του τόπου του, για τους συμπολίτες του, για τους συγγενείς του, για τους συναδέλφους του στην δουλειά για όλους και για όλα και για το πόσο ανυπόφορη είχε γίνει η ζωή του σε εκείνο το μέρος.
Ο Άγιος λοιπόν του είπε μια ιστορία.
Έστειλε μια μέλισσα και μια μύγα σε έναν κήπο και όταν γύρισαν τις ρώτησε τι βρήκαν.
Η μύγα του απάντησε ότι το μόνο που βρήκε ήταν ακαθαρσίες και ήταν φυσικά πολύ ευχαριστημένη για αυτό, ενώ η μέλισσα, άρχισε να του εξιστορεί το πόσο όμορφα λουλούδια υπήρχαν στον κήπο.
 

Πήγαινε πίσω στον τόπο σου, του είπε ο Άγιος και να είσαι σαν την μέλισσα και όχι σαν την μύγα.
Όπως η μέλισσα γνωρίζει τις βρομιές  αλλά η φύση της την οδηγεί στα λουλούδια ακόμα και αν είναι κοντά σε ακαθαρσίες, έτσι και εσύ να ακολουθείς την φύση της μέλισσας, και θα δεις ότι η αντίληψη σου για τον τόπο σου για αλλάξει.

Νομίζω ότι είναι πολύ ωραία ιστορία, δεν βρίσκετε ;

Λύσεις για όλα τα προβλήματα της επικαιρότητας.

Μα απορώ αναγνώστες γιατί μπερδεύονται τόσο πολύ στα προβλήματα μας, ενώ τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά.
Για παράδειγμα στην Μάνδρα στην Αττική που πλημμυρίζουν συνέχεια.
Πρώτη λύση.
Παίρνουν ένα μηχάνημα και ανοίγουν από την κοίτη μέχρι την εκβολή ότι βρουν μπροστά τους.
Δεύτερη λύση.
Βάζουν ανεμογεννήτριες πάνω στο βουνό.
Σε χρόνο dt, λύνονται όλα τα προβλήματα της γραφειοκρατίας, γίνεται το έργο fast track και αναλαμβάνει η εταιρία σαν ανταποδοτικά στην κοινωνία, στα πλαίσια οικοδόμησης κοινής αξίας, να κάνει την Μάνδρα κούκλα.
Εκεί να δεις δρόμους, εκεί να δεις ομορφιές και κήπους.
Μα είναι πολύ χαζοί αυτοί στην Αττική τελικά..

Σκέψεις για όσα διαβάζω στο ίντερνετ για τις αντιδράσεις και συνεντεύξεις για τα αιολικά.

Λοιπόν αναγνώστες διαβάζω διάφορα εδώ και εκεί που συμβαίνουν και γράφονται και νομίζω ότι πρέπει πάλι να ξανασυστηθούμε εδώ μέσα για να μην μπερδευόμαστε και δεν ξέρουμε ποιος είναι ποιος στο τέλος.

Σαν άτομο και σαν blog υποστηρίζω και συμμετέχω στις αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων και στις αποφάσεις των Συλλόγων που συμμετέχουν στην επιτροπή , τις οποίες αποφάσεις έχουν αποφασίσει όλοι μαζί.

Από κει και πέρα ο κάθε ένας ξεχωριστά, μπορεί να λέει ότι θέλει και να κάνει ότι θέλει μόνο που καλό θα ήταν να το διευκρυνίζει. Δηλ. να ενημερώνει ότι είναι προσωπικές αποφάσεις η πρωτοβουλίες.

Το τι γράφω σαν blogger, εκφράζει φυσικά τον εαυτό μου και το λέει και ο τίτλος . Ελπίζω να μην μπερδεύεστε. Τα υπόλοιπα έχουν την υπογραφή των γραφόντων .

Αν θα πάτε στην σελίδα μου στο facebook, θα δείτε ότι ενημερώνω ότι δεν ανεβάζω τις αναρτήσεις μου και δεν ξέρω και για πόσο καιρό θα γίνεται αυτό.
Φυσικά η αναγνωσιμότητα έπεσε κατακόρυφα αλλά δεν πειράζει. Όποιος θέλει, εδώ είναι το blog, ας έρθει, αν δεν θέλει, ας μην έρθει.

Αγαπητοί αναγνώστες ο Θουκυδίδης είπε πολλά σοφά πράγματα και ένα από αυτά ήταν το Ο ΝΗΦΑΛΙΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΥΠΟΠΤΟΣ, σε καιρούς περίεργους που κυριαρχεί η διπλή γλώσσα στην πολιτική.
Εγώ φαίνομαι σε πολλούς ύποπτη για πολλά πράγματα σε σχέση με το μπλογκ αλλά δυστυχώς για όσους κάνουν ευφάνταστα σενάρια, δεν είναι άλλο παρά νηφαλιότητα και αυτογνωσία.

Όσα γράφω στηρίζονται σε όσα ξέρω με αποδείξεις από την Βουλή, από τα υπουργεία από έγγραφα και από αποφάσεις οργάνων.
Επίσης στηρίζονται στην κοινή λογική, και όσα μπορώ να τα δικαιολογήσω και να τα στηρίξω.
Ότι ξεφεύγει από αυτά δεν τα γνωρίζω και δεν συμμετέχω .
Έγινα κατανοητή? Eλπίζω  ναι.
Δεν μου αρέσουν οι φωνές, οι τσακωμοί, οι αγένειες. Πολλές φορές αισθάνομαι διαβάζοντας σαν την κυρία στην φωτογραφία. Γιατί να τις ακούω λοιπόν?

Και σεις αν αισθάνεστε άσχημα με όσα διαβάζετε εδώ, μπορείτε να σταματήσετε να έρχεστε.

Είναι πολύ απλά τα πράγματα.

Μου έγραψε μια κυρία στο φεις, ότι και καλά " Πρέπει να συμφωνήσετε μαζί μου για το έγκλημα στην Όχη"

Είπα εγώ ποτέ σε κανέναν ότι πρέπει ?

Απορώ με το τι καταλαβαίνει ο καθένας, με έχει πιάσει ένας φόβος για το κατά πόσο κατανοητή είμαι στο κάτω κάτω.

Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία βγάζω αυτό το συμπέρασμα, δεν έχω καμιά απαίτηση από κανέναν να το συμμεριστεί.

Γενικά δεν θέλω τίποτα, δεν περιμένω τίποτα δεν ζητάω τον λόγο εκτός των οργάνων και εκλεγμένων, για τίποτα και απορώ το πόσο συχνά πια, κάποιος μου ζητάει τον λόγο για κάτι.

Τέλος πάντων, προσπαθώ να συνεχίζω να ενημερώνω αλλά γίνεται πολύ δύσκολο και είμαι ένα δευτερόλεπτο πριν τον γρύλλο , κατά το ανέκδοτο.

Αν δεν το ξέρεται, θα σας το πω άλλη ώρα.

Ουφ! Μια απάντηση προς ενδιαφερόμενους με μουσική υπόκρουση.

Ακούστε το τραγούδι και πάρτε τον ρυθμό !

Όλοι με μαλώνουν
παλιοί και  νέοι "φίλοι"
γράφουνε για μένα
λόγια "τρυφεράαααα..".
Ακόμα και στον δρόμο
τυχαία μου θυμίζουν
 κάτι που δεν είπα,
για αυτούς κάτι καλό οοοοοοο!

Καλό καλοκαίρι από το κέντρο Αγγλικών "Σοφία Κόλλια".

Η Σχολική μας χρονιά έφτασε σε άλλο ένα τέλος και ήδη ανυπομονούμε για την νέα αρχή.

Το κέντρο μας λειτουργεί και το Καλοκαίρι και μπορείτε να επικοινωνήσετε για καλοκαιρινά μαθήματα στο τηλέφωνο 6970803306.

Καλό καλοκαίρι σε παιδιά και γονείς και ραντεβού πάλι τον Σεπτέμβρη !

Eπεράσαμε όμορφα και τούτη την χρονιά!

Κομουνιστομεζούρα!

Έχετε διαβάσει την Μαίρη Πόππινς?
Θυμάστε την σκηνή που πήγε για πρώτη φορά στο σπίτι και έβγαλε μια μεγάλη μεζούρα από την μαύρη της τσάντα , μετρούσε τα παιδιά και έβγαζε συμπέρασμα για τον χαρακτήρα τους?

Έτσι και γω τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι πολλές φορές όταν μιλάμε για τα αιολικά και τις πρωτοβουλίες του ΚΚΕ με τις ερωτήσεις του στην βουλή και στην Ευρωβουλή όπως και το χθεσινό άρθρο για την υπέρβαση που αναπροσαρμόστηκε σύμφωνα με τις διαθέσιμες επιδοτήσεις,εεε,συγνώμη, σύμφωνα με τις ενεργειακές ανάγκες ήθελα να πω.

Χμμμμ! Σε κοιτούν σαν την Μαίρη Πόππινς και κοιτάζουν να βρουν στην αόρατη κομουνιστομεζούρα πόσο κομουνιστής είσαι και πόσο ροπή έχεις προς το να πλησιάσεις επικίνδυνα προς αυτόν τον χώρο.
"Δεν συμμετέχω γιατί αυτά τα σιγοντάρουν οι κομουνιστές!"
 "Παλικάρι μου βγες μπροστά και θα έρθω και μαζί σου"  του λες εσύ, " Αφού το κάνουν αυτοί..Τι, όλοι τα ίδια θα κάνουμε?"

Αλίμονο!!!  Θεός Φυλάξει που θα κάνει άλλο κόμμα κάτι που κάνει το ΚΚΕ να τους χαλάσει το όνομα.
Έτσι κάθονται και περιμένουν να γίνουν εκλογές να δουν κατά που θα φυσάει ο αέρας τότε και δεν βαριέσει βρε αδελφέ! Αν έχει μείνει τίποτα να σώσουμε θα το σώσουμε τότε.

Αυτά παιδιά είναι δικαιολογίες και αντί να πάρει κάποιος μια θέση, σου πετάει το ΚΚΕ εκεί πέρα και τελείωσε.
Είναι τόσο αστείο πράγματι που φτάσαμε να κοιτάμε το δάκτυλο και όχι το Φεγγάρι ξανά, όπως τόσα χρόνια πίσω.

Τα τραγούδια είναι πολύ όμορφα και μη φοβάστε! Δεν είναι κολλητικό!
Μια ευγενική χορηγία του μπλογκ η συμβουλή της ημέρα.
Βάλτε χιούμορ στην ζωή σας ! 

Ημέρα Περιβάλλοντος. Ημέρα Πένθους.

Χτες ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος και όπως κάθε μέρα που είναι αφιερωμένη σε κάτι, μας κάνει να σκεφτούμε λίγο πάρα πάνω το τι εκπροσωπεί και το τι σημαίνει.

Σήμερα όσο ποτέ, όλοι βλέπουν σε κάποιο βαθμό την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος, μιας και ο ελεύθερος καθαρός φυσικός χώρος όλο και λιγοστεύει με αποτέλεσμα όχι μόνο η φύση,αλλά και μεις να έχουμε δυσκολίες να συμβιώνουμε με όλον αυτόν το απεριόριστο όγκο απορριμμάτων κάθε είδους που κατακλύζει τον πλανήτη.

Η απεριόριστη παραγωγή, καταστρέφει τα τελευταία αποθέματα φυσικών πόρων στο υπέδαφος σε όλη την Γη.

Η αναζήτηση νέων μορφών ενέργειας όπως τα αιολικά με την αλόγιστη και ανεξέλεγκτη εξάπλωση τους τώρα, καταστρέφουν και την επιφάνεια της.

Το αποτέλεσμα του να παράγουμε συνεχώς για να καταναλώνουμε ακόμα περισσότερο, έχει δημιουργήσει αμέτρητες ποσότητες αδιάθετων προϊόντων  που στην κυριολεξία δεν έχουμε που να τα βάλουμε. Για παράδειγμα μεγάλες αλυσίδες ρούχων, έχουν πραγματικό πρόβλημα με τους τόνους αδιάθετων προϊόντων που θα πρέπει  οι ίδιες να διαχειριστούν το τι θα τις κάνουν.

Σε κάθε μορφή της ζωής μας βλέπουμε ότι ο πολιτισμός μας, δηλ ο τρόπος με τον οποίο ζει ο δυτικός άνθρωπος κυρίως, προκαλεί ανυπολόγιστες φθορές και βάρος σε όλον τον πλανήτη.

Η Εθνική Volley μεταξύ μας.

Εδώ και μέρες η Εθνική στο Volley κάνει προπονήσεις στο κλειστό γυμναστήριο .
Χτες έδωσε έναν φιλικό αγώνα με την Τυνησία και θα δώσει και σήμερα επίσης ,οπότε μπορείτε να τους δείτε και σεις.
Από ότι κατάλαβα από την διάθεση τους περνάνε μια χαρά και σίγουρα θα φύγουν με ωραίες αναμνήσεις.
Μας συνάντησαν τυχαία και έδειξαν ενδιαφέρον για την αέρια γιόγκα, έτσι είχαμε την ευκαιρία να βγάλουμε και μεις μια αναμνηστική φωτογραφία για να θυμόμαστε την επίσκεψη τους στην πόλη μας.

Όλα salata mia.

Mια διαφορετική σαλάτα για σήμερα που αν και τυχαία, βγήκε καλή.
Πάνω σε μια στρώση μαρούλι σαλάτα, βάζουμε ελαφρά ψημένες πιπεριές Φλωρίνης, με ελαφρά ψημένα ντοματίνια σε αντικολλητικό τηγάνι αφού τις σωτάρουμε σε βαλσάμικο από σταφύλι.
Στο τηγάνι ψήνουμε στην ίδια σάλτσα κατσικίσιο τυράκι σε ράβδους και το πιάτο τελειώνει με φρεσκοτρυμμένο πιπέρι.
Δοκιμάστε το και πείτε μου αν σε άρεσε.

Στην υπόλοιπη σαλάτα της ενημέρωσης έμαθα κάτι που δεν ξέρω αν είναι για καλό η όχι.
Ο Πρόεδρος του ΟΛΝΕ μου είπε τις προάλλες ότι στην είσοδο του λιμενοβραχίονα, θα γίνει γλύστρα για τις βαρκούλες και όχι μόνο και θα διαμορφωθεί φυσικά χώρος για τα αυτοκίνητα για να μπορούν να προχωρούν στην καθέλκυση των σκαφών.

Τώρα με προβληματίζει το θέμα αυτό λίγο γιατί εκτός του ότι θα χαλάσει το παρκάκι εκεί, σκέφτομαι το πως και το πότε θα κλείνει η παραλία το καλοκαίρι που ο κόσμος κάνει βόλτα μέχρι πιο πάνω και κλείνει ο δρόμος.
Καταλαβαίνω όμως ότι αφού φτιάχνεται το λιμάνι, σωστό θα είναι να υπάρχει εκεί σημείο που μπαίνουν και βγαίνουν τα σκάφη.
Απλά σας το λέω να είστε προετοιμασμένοι μην δείτε να ξεκινούν οι εργασίες και πανικοβληθείτε γιατί δεν θα ξέρετε τι γίνεται.

Συνάντησα φίλη αναγνώστρια και μου λέει να μην στενοχωριέμαι και σταματήσω να γράφω, αλλά πραγματικά γίνεται όλο και πιο δύσκολο να γράφω με ειλικρίνεια και να αποτυπώνω την καθημερινότητα στα κοινά όπως την βιώνω.

Δεν βαριέσαι, το πολύ πολύ, να αρχίσουμε τις σαλάτες, που δεν στενοχωρούν κανέναν. Θα αρχίσουν και οι εκδηλώσεις του καλοκαιριού και όλοι θα είμαστε ευχαριστημένοι. Ούτε μούτρα, ούτε καλημέρες γιατί μας βλέπουν άλλοι και πλάτη όταν δεν μας βλέπει κανείς, ούτε τίποτα.

Ο Τεράστιος Αμερικανός συγγραφές Έμμερσον γράφει ότι η κοινωνία δεν μας κοιτάζει στο πρόσωπο και στα μάτια, αλλά μας δείχνει το πλάι και την πλάτη της.


Όμως αλήθεια, δεν θα ήταν μια τεράστια υποκρισία να υποτίθεται ότι γράφω για την περιοχή και να αποσιωπώ η να κουκουλώνω το πιο σοβαρό πρόβλημα και θέμα εδώ και αιώνες?
Kαλύτερα να μην γράφω για τίποτα παρά να γράφω τα μισά, είναι πιο τίμιο πιστεύω.

Επί προσωπικού το θέμα.

Χτες στο Γιοκάλειο συνάντησα γνωστό κύριο του οποίου είχα κατεβάσει σχόλια που θεώρησα και ήταν καταγγελίες. Του είπα ότι τις σελίδες μου τις διαχειρίζομαι εγώ και έχω την ευθύνη τους, έτσι δεν θέλω και δεν επιτρέπω τέτοιου είδους αναρτήσεις.
Δεν με ενδιαφέρει αν ο νόμος το επιτρέπει η όχι. Είναι επιλογή μου να λειτουργώ με επιχειρήματα και σεβασμό στον αναγνώστη και δεν ανεβάζω ανυπόστατες πληροφορίες.

Μια ιδέα θα μας σώσει.

Αυτήν την εποχή η ψυχολογία μας δέχεται απανωτά κτυπήματα. Από την μια η αγωνία για τις επιπτώσεις των ΑΠΕ, από την άλλη η Τουρκία και η γενική κατάσταση μας γεμίζουν με αγωνία και φόβο.

Αν μπορούσα να περιγράψω με μια φράση αυτό που συμβαίνει, είναι ότι μοιάζουμε με μια γάτα που κυνηγάει την ουρά της.

Δηλαδή, αδιέξοδο και γύρω γύρω στο ίδιο στάδιο, χωρίς εξέλιξη η λύση.

Στην ιδανική της μορφή η λύση θα ήταν μια καινοτόμα ιδέα που θα έδινε δουλειές στην περιοχή, η τουλάχιστον μια άλλη κατεύθυνση.

Αυτό θα έδινε ελπίδα στον κόσμο και βάση για την ματαίωση των υπόλοιπων ΑΠΕ που περιμένουν στην ουρά για να ξεκινήσουν τα δικά τους έργα, με τους επιπλέον δρόμους, εκρήξεις κλπ που πια όλοι γνωρίζουμε το τι σημαίνει.

Όπως λέμε ότι τα καλύτερα μυαλά έχουν φύγει στο εξωτερικό, το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τους Νότιους Ευβοϊώτες . Όχι μόνο στο εξωτερικό που έχουμε ανθρώπους που διαπρέπουν σε διάφορους τομείς της επιστήμης, αλλά και επιχειρηματίες που δημιούργησαν , καθιερώθηκαν και έλαμψαν αλλά και λάμπουν στον τόπο της δραστηριότητας τους.

Όμως και στο εσωτερικό της χώρας , τα παιδιά μας και οι συγχωριανοί μας, έχουν δημιουργήσει ένα λαμπρό όνομα και είναι υπόδειγμα προκοπής και προόδου.

Τι θα γινόταν αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι επικοινωνούσαν και αποφάσιζαν να βρουν αυτήν την ιδέα, αυτό το κάτι που θα άλλαζε την μοίρα του τόπου μας?

Τώρα θα μου πεις ότι ξεχνώ τα προβλήματα για τις επενδύσεις, την φορολογία την γραφειοκρατία κλπ. Και θα σου πω ότι έχεις απόλυτο δίκιο αφού ακόμα δεν έχουν καταργήσει τα μεγαρόσημα!

Μνημείο βλακείας του κράτους που ευαγγελίζεται την πρόοδο. Θα μπορούσαμε να πληρώσουμε έστω το αντίτιμο στην τράπεζα. Αλλά όχι, πρέπει να έχεις αυτά τα απολιθωμένα χαρτάκια και να παίζεις το παιχνίδι του χαμένου θησαυρού για να τα βρεις.

Τέλος πάντων, ας γυρίσουμε στο όνειρο όπου τα παιδιά της γης μας  θα μπορούσαν να δώσουν μια λύση.

Για παράδειγμα θα σας πω το πως η Κάλυμνος έγινε παγκόσμιο κέντρο αναρρίχησης.

Ένα παιδί της Καλύμνου γύρισε από την Αμερική και σκέφτηκε να επενδύσει σε αυτόν τον τομέα .

Στην αρχή όλοι γελούσαν που σκαρφάλωνε στα βράχια. Τώρα δεν γελάει κανείς όμως.

Ποια ιδιωτικά κεφάλαια θα μπορούσαν να πέσουν εδώ από ποιον και γιατί?

Αντί να βυθιζόμαστε στην άρνηση, ας ψάξουμε για λύση. Σκέψου ο ένας , σκέψου ο άλλος , κάτι μπορεί να γίνει. 

Θα μου πεις ότι αν και πρωί, κάνω όνειρα. Θα σου πω, ότι ο άνθρωπος χωρίς φαντασία θα ήταν ακόμα στις σπηλιές. Εσείς λοιπόν που διαβάζετε αυτές τις γραμμές και είστε κάπου στον κόσμο, και ξέρω ότι είστε πολλοί που τις διαβάζετε, τι λέτε?

Μπορείτε να αφιερώσετε λίγο από τον χρόνο σας να δείτε την γενέθλια γη σας λίγο αλλιώς? 

Aυτό θα ήταν μια αρχή.

Xαλεακάλα vs Όχη.

Σήμερα διάβασα ένα κείμενο για το νησί Μάουι στην Χαβάη.

Που λέτε παιδιά, στο νησί η Κυβέρνηση είχε αποφασίσει να φτιάξει ένα ηλιακό τηλεσκόπιο στην κορφή του βουνού Χαλεακάλα .

Όμως οι ιθαγενείς ξεσηκώθηκαν γιατί το βουνό και το ηφαίστειο που στα Χαβανέζικα σημαίνει  ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ, είναι μέρος της πολιτιστικής τους κληρονομιάς, είναι σημαντικό για την ζωή τους, θα χαλούσε την οπτική του βουνού και θα αποστερούσε το νερό σε μερικές απομακρυσμένες φάρμες στο νησί.