Πριν 40 χρόνια έπεσε το πρώτο τσιμέντο στον δρόμο μας!

Ο δρόμος στα Αλαμανέικα όπως μπαίνεις μέσα στο χωριό από την ταβέρνα  Καπηλειό και ακολουθείς τον δρόμο προς τα ενοικιαζόμενα Ερωδιός, σε οδηγεί σε έναν παράλληλο του δρόμου Καρύστου Μαρμαρίου στην θέση Συκιές, Χαρτζάνι κλπ.

Το σπίτι μου είναι μέρος ενός μικρού οικισμού  σε μια απόσταση 1200 μέτρων από το τέλος της ασφάλτου.

Στο συγκεκριμένο κομμάτι του δρόμου όπου υπάρχουν τα σπίτια, στρώθηκε τσιμέντο επί δημαρχίας  Χατζηνικολή, πριν 40 χρόνια!! και το υπόλοιπο κομμάτι των 1200 μέτρων, στρώθηκε κατά διαστήματα στην δημαρχία Τσολάκη και στην δημαρχία Παπαχατζή.

Ο δρόμος μέσα στο χωριό ήταν μέχρι την μέση με άσφαλτο και η υπόλοιπη στρώθηκε επί δημαρχίας Πλατυμέση και τότε, είχαμε μεγάλες ελπίδες ότι θα συνεχιζόταν η άσφαλτος μέχρι και εμάς.

Αυτή είναι η ιστορία μέχρι και τις προηγούμενες εκλογές όπου δημοτικός σύμβουλος μας είπε ότι θα φρόντιζε τον δρόμο γιατί ήταν χάλια.

Με την πάροδο των χρόνων και την συνεχιζόμενη διάβρωση είχαμε συνεχής διαβεβαιώσεις ότι θα τον έφτιαχναν σίγουρα και το μόνο θέμα ήταν αν θα ήταν άσφαλτος η τσιμέντο.

Εν τω μεταξύ, έγιναν μερικές βλάβες στον κεντρικό αγωγό ύδρευσης και χρειάστηκαν νέες συνδέσεις.  Έφτιαξαν τις βλάβες, έκαναν τις συνδέσεις, αλλά άφησαν τις τρύπες με χώμα.

Με το πέρασμα του καιρού κάναμε ολόκληρη φασαρία για να έρθουν να κλείσουν με τσιμέντο τουλάχιστον αυτά που χάλασαν και όντως, με τα πολλά παρακάλια ήρθαν.

Μόνο που δεν έκλεισαν τον δρόμο και πέρασαν αυτοκίνητα πάνω στο υγρό τσιμέντο και έγιναν τα πράγματα χειρότερα. 

Ένα μεγάλο κομμάτι του δρόμου όταν βρέχει γίνεται κανονικό ποτάμι μιας ενώνονται δυο ρέματα που δεν έχουν διαφυγή, και μαζεύονται για να πέσουν τελικά σε ένα ρέμα.

Είδαμε και πάθαμε φέτος , σπάσαμε τα αυτοκίνητα, έχω πληρώσει περίπου 500 ευρώ εξ αιτίας του οδοστρώματος σύμφωνα με τους μηχανικούς και ειλικρινά έχουμε φτάσει στο αμήν.

Πέρασαν τα 5 χρόνια και βλέπω το πως κατάφεραν και έκλεισαν  τους δρόμους, και έστρωσαν τόσο γρήγορα και τόσο ωραία την Ιωάννου Κότσικα, το πόσο γρήγορα άνοιξαν μια λεωφόρο σαν την Βάρης - Κορωπίου για τις ανεμογεννήτριες στην βορεινή πλευρά της πόλης και λέω , τι γίνεται ρε παιδιά?

Να βρούμε χορηγό μια εταιρία και εμείς να μας φτιάξει τον δρόμο και να βάλουμε και μια ταμπέλα,'Εργο τάδε! ?

-----------------------------------------------------------------------------------------

O δρόμος από το τέλος της ασφάλτου και την αρχή του τσιμέντου.

Και αυτός είναι ο δρόμος από την αρχή των σπιτιών του οικισμού στην τοποθεσία Συκιές, μέχρι που τελειώνει και αρχίζει ο στρωμένος με χώμα, πέτρες κλπ που οδηγεί στην Κρυφτή στον κάμπο.

Μια ενημέρωση όλα για την υγεία στην Τετάρτη 27/3/2019 και ώρα 18.30 στο Ξενοδοχείον Καρύστιον.

 Την Τετάρτη 27/3/2019 στις 6 και μισή το απόγευμα στο Ξενοδοχείο Καρύστιον θα γίνει μια ενδιαφέρουσα ενημέρωση - ομιλία με θέμα ΌΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ.
Εισηγήτρια είναι η κ.Ευγενία Πίσχινα ,φυσικοθεραπεύτρια.

Προσκαλούντε όλοι και όλες που θα ήθελαν να ενημερωθούν με έναν ξεχωριστό τρόπο για θέματα υγείας και ευζωίας.

Τον 4ο π.Χ. αιώνα ο Ιπποκράτης (460 π.Χ.-360 π.Χ.) δίδασκε μέσα απ’ τον πασίγνωστο αφορισμό του ότι: «Φάρμακο σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει φάρμακο σας.» Μετά από 2500 περίπου χρόνια σιγής αρκετοί σύγχρονοι επιστημονικοί φορείς του πλανήτη μας ύστερα από σχετικές μελέτες και πειραματισμούς αρχίζουν ν αναγνωρίζουν, ότι ο Κώος ιατροφιλόσοφος είχε δίκιο.

Τα αιολικά και το καρπούζι.

Βλέπουμε στα βουνά να καλύπτεται η μια κορφή μετά την άλλη, η μια ραχούλα μετά την πλαγιά και η μια ρεματιά μετά την κατηφόρα με συνοδά έργα και τις γνωστές μας ανεμογεννήτριες.
Αν δεν ήταν τραγικό θα ήταν αστείο μιας και ξεκίνησε η ιστορία με ένα πάρκο εδώ που να μην ενοχλεί οπτικά, ένα πάρκο εκεί που δεν λαϊζει κούνουπας, ένα πάρα πέρα που το θέλουν σαν κολασμένοι οι δικαιούχοι και καταλήξαμε σε αναγκαστικές απαλλοτριώσεις, σε πλήρη οπτικό εναγκαλισμό της πόλης, και σε προσέγγιση μέχρις παρεξηγήσεως σε αρχαιολογικούς χώρους.
Θα πρέπει να πούμε εδώ ότι η αρχαιολογική υπηρεσία που υπογράφει φυσικά για να πάνε εκεί που πάνε και όπως πάνε τα μηχανήματα, κανονικά είναι πολύ αυστηρή με τους περιβάλλοντες χώρους των μνημείων και των ανακηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων.
Σου λέει ίσα και 500 μέτρα μακριά  και ακόμα πάρα πέρα μπορώ να σου πω!
Ναι σου λέω. Βγαίνει και φωνάζει σαν τον γέρο με το παγωτό. "Να φύγετε κύριε ! Να πάτε αλλού!"
Παντού εκτός όταν πρόκειται για τις ΑΠΕ  όπως βλέπουμε.
Και όσο για το περίφημο αιολικό μας δυναμικό, είναι μια βλακεία και μισή γιατί όταν φυσάει τόσο πολύ που μας κάνει και ξεχωρίζουμε από τα άλλα μέρη, τα εργαλεία δεν δουλεύουν. Δεν γυρίζει ούτε πτερύγιο ούτε κουνιέται λέπι.

Όλη αυτή η κατάσταση μου θυμίζει το ανέκδοτο με το καρπούζι.
Ήταν που λες 2 μεθυσμένοι και είχαν ένα καρπούζι.
Να το φάμε ρε, λέει ο ένας. Να το κόψουμε πρώτα, λέει ο άλλος.
Αλλά δεν είχαν μαχαίρι και το πέταξαν κάτω και άνοιξε ...σαν καρπούζι. Έπιασε ο ένας μια γωνίτσα ενώ ο άλλος πήγε πιο πέρα να κατουρήσει. Έλα όμως που όπως ήταν μεθυσμένος έχασε την ισορροπία του και γύρισε και κατάβρεξε το καρπούζι!
Έλα ρε, λέει ο ένοχος στον φίλο του. Αυτή η γωνίτσα είναι καθαρή.
Ναι του λέει ο άλλος, και αυτή καλή μου φαίνεται..
Και να μην στα πολυλογώ, το έφαγαν όλο το καρπούζι, κατουρημένο και ακατούρητο.

Έτσι και εδώ, λίγο από εδώ, λίγο από εκεί, δεν πειράζει από εδώ, δεν μιλάνε από κει, βολεύει εδώ, σιγά μη δεν πάμε και από κει, δεν θα μείνει σπιθαμή που να θυμίζει την προτέρα κατάσταση.

Και νάμασταν μεθυσμένοι νάλεγα..

Δεν είναι διαφήμιση. Είναι η λύση.

Αυτά που γράφω δεν είναι διαφήμιση και ούτε έχω σκοπό να αρχίζω να διαφημίζω διάφορα προιόντα, αλλά  πραγματικά είναι το μοναδικό προιόν που κατάφερε να βγάλει σχεδόν χωρίς τρίψιμο λεκέδες από άλατα στο μπάνιο που είχα παραιτηθεί πια ότι θα έβγαιναν ποτέ.
Είχα δοκιμάσει πάρα πολλά προιόντα, τόσο χημικά όσο και φυσικά με το ίδιο αποτέλεσμα, δηλ. τίποτα.
Μέχρι που ένα πρωί αγόρασα το αδελφάκι του για τα καμμένα λίπη, -άλλη πονεμένη ιστορία- και μου το σύστησε ο καταστηματάρχης.
Λέω απ έξω  μου, ευχαριστώ πολύ, θα το πάρω.
Λέω μέσα μου, και τι έχω να χάσω..άλλη μια δοκιμή.
Επειδή εμείς οι νοικοκυρές περνάμε πολλές ώρες για να καθαρίσουμε επίμονους λεκέδες κάθε είδους, σκέφτηκα να σας το πω μήπως σας εξυπηρετήσει και εσάς.

Δεν μοιάζει με τις διαφημίσεις το κείμενο;
Περιμένω να μου πείτε την δική σας ιστορία και αν τελικά σας βόλεψε.
Θα το βρείτε στον κ Πάλλη και όπου αλλού τα διαθέτουν.

Σκάβω, σκάβεις ,σκάβει..για κήπους και ομορφιές.

Είναι η εποχή τώρα που φυτεύομε τα νέα μας λουλούδια και βολβούς για να βγουν την Άνοιξη και να έχουμε ένα λουλουδιασμένο Πάσχα.
Περιμένω πως και πως να δω τους βολβούς να βγάζουν τους κρίνους τα ζουμπούλια και άλλα λουλουδάκια που τώρα ψάχνουν τον δρόμο τους μέσα από τα σβολάκια που κάνει το χώμα.
Τα καημένα τα αγριόχορτα πετάχτηκαν άσπλαχνα στην άκρη για να δώσουν τον χώρο τους στους νέους επισκέπτες στο χωράφι.
Για φράχτη σκέφτηκα στην αρχή να βάλω σιδερόβεργες με αντιανεμικό πλέγμα αλλά μετά σκέφτηκα να το κάνω πιο φιλικό προς το περιβάλλον και έκοψα τα καλάμια για να κάνω το φράχτη και μετά έβαλα ξερά κλαδιά ελιάς που τα έχουμε για προσάναμμα στο τζάκι.
 Δηλαδή, ανακυκλώθηκαν τα  υπάρχοντα στο κτήμα και προσπάθησα να κάνω στην πράξη όλα αυτά που λέμε ότι θα πρέπει να είναι η σωτήρια αντίληψη για τον πλανήτη και μια καλύτερη ποιότητα ζωής για μας.
Μετά από όλα αυτά το συμπέρασμα είναι ότι θέλει πολύ κούραση η οικολογία. Πάρα πολύ σας λέω,αλλά αξίζει τον κόπο πιστεύω .
Τώρα αν πετύχει θα το δείξουν τα μποφόρ.

Μου φαίνεται ότι βρέχει!

Έχω την εντύπωση ότι βρέχει πολύ .
Ο Ορίζοντας έχει κλείσει και την ορατότητα να περιορίζεται στα λίγα μέτρα και την βροχή να έρχεται από τα δυτικά.
Το καλύτερο δελτίο το λες όταν κοιτάς έξω από το παράθυρο.

Προσέξτε τα ρέματα με το αυτοκίνητο παιδιά, μην έχουμε άλλα όπως άλλες χρονιές..

Ένας Καρυστινός στο Master chef!

Με μεγάλη έκπληξη συγκίνηση και χαρά, είδα τον Παναγιώτη Τόγια να περνά την odition  στο Master chef.

Είχα να τον δω πολλά χρόνια και θυμάμαι που από ακόμα και από μικρούλης έλεγε ότι θέλει να γίνει μάγειρας.

Σίγουρα θα τον καμαρώσουμε έτσι και αλλιώς να φτάνει πολύ ψηλά στην γαστρονομία και του εύχομαι να χαρεί πολύ αυτό το ταξίδι και το μάθημα μέσα από αυτό το παιχνίδι.

Παναγιώτη, όλη μας η θετική ενέργεια είναι μαζί σου!!!

Happy birthday to me!

Πριν 11 ολόκληρα χρόνια ο σύζυγος μου μου έκανε δώρο το πρώτο μου λάπ τοπ.
Τότε ήταν η χρονιά που οι Έλληνες εξερευνούσαν μαζικά τα blogs που δεν είχαν καμιά σχέση με αυτό που γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος σήμερα.

To facebook δημιουργήθηκε μόλις το 2004 και τα κινητά τότε δεν ήταν στην παλάμη του κάθε ενός, πόσο μάλλον να διαβάζουμε  από το τηλέφωνο τις εφημερίδες η να ανεβάζουμε τόσο εύκολα βίντεο και φωτογραφίες.

Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι και μετά 11 χρόνια θα συνέχιζα να κτυπώ τα πλήκτρα προσπαθώντας να ισορροπήσω ανάμεσα στο παλιό, προσωπικό και κλασσικό blog και στην ενημέρωση για ότι συμβαίνει κυρίως στον τόπο μας.

Happy birthday to me λοιπόν, να με χαίρεστε !