Ένα μεσημέρι του Αυγούστου, ότι νάναι.

Ένα μεσημέρι του Αυγούστου θα μπορούσε να μοιάζει με κάποια άλλα.
Όμως όπως τα δακτυλικά αποτυπώματα του κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικά ,έτσι είναι και οι μέρες ακόμα και αν, από απόσταση μοιάζουν ίδιες.
Όχι μόνο είναι διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά ακόμα και για τον κάθε άνθρωπο είναι ξεχωριστές για λόγους που μόνο εκείνος ξέρει, η αισθάνεται.

"Οπλίσαμε και σας περιμένουμε" είπε ο Τράμπ στον Κίμ και ο χρόνος σταμάτησε για να καρδιοκτυπήσει από φόβο.

Οι απειλές που εκτοξεύουν ο ένας στον άλλον, έχουν τρομοκρατήσει όλη την Γη.

Οι μόνες που δεν πτοούνται, είναι οι αγορές , μιας και όπως λένε οι εκπρόσωποι τους, "Δεν έχει νόημα να αντιδράσουμε αρνητικά , μιας και αν γίνει το μπαμ, όλοι θα χαθούμε".

Δεν είναι όμως κρίμα και άδικο να έχουμε τουλάχιστον μια νέα Χιροσίμα , για 2 φευγάτους τύπους?

Μας λένε ότι η ιστορία διδάσκει.
Πράγματι, διδάσκει την πρώτη γενιά μετά την καταστροφή που μετατρέπει όλη την δυστυχία σε ένα δημιουργικό αγώνα ζωής και πολιτισμού.
Στην δεύτερη γενιά η ορμή εξασθενεί για να έρθει η πτώση στην τρίτη μαζί με την λήθη.

Μοιάζουμε σαν τους γέρους που θυμούνται τα νιάτα τους με νοσταλγία και αγάπη, ακόμα και αν έχουν περάσει από χίλια κύματα δυστυχίας.  Ο άνθρωπος όμως έχει ανάγκη αυτήν την επιλεκτική μνήμη για να μπορεί να σηκώνει το βάρος της ζωής του, ενώ οι κάθε Ντόναλτ και Κιμ, μπορούν πάνω σε μια συνολική λήθη να σχεδιάσουν και ίσως πραγματοποιήσουν, τον τελικό όλεθρο.

11 Αυγούστου σήμερα και όλη η Ελλάδα συνεχίζει να ζει το πρωί με κλάματα και δράματα, και το βράδυ με χορό και με τραγούδι.
Έτσι συνεχίζονται παντού τα πατροπαράδοτα πανηγύρια μαζί με τις κάθε είδους γιορτές.
Το τι γιορτές έχω διαβάσει! Δεν λέγεται.

Η γιορτή της γίδας!
Η γιορτή του στιφάδου, η γιορτή της σαρδέλας, του σύκου, του μήλου, της μελιτζάνας και πάει λέγοντας.
Στο τέλος του Αυγούστου εμείς έχουμε την γιορτή του κρασιού, αλλά με τόσες στο ενδιάμεσο μάλλον θα θέλουμε μια γιορτή του ύπνου.
Η οποία τώρα που το σκέφτομαι δεν είναι καθόλου κακή ιδέα.
Για φανταστείτε ένα στάδιο γεμάτο στρωματσάδα, κάτι σαν ένα μεγάλο sleep over, η πιτζάμα πάρτι!

Όπως λέει και ο τίτλος της ανάρτησης, είναι μια ανάρτηση ότι νάναι γιατί κακά τα ψέμματα φίλε και φίλη του απομεσήμερου που διαβάζεις τώρα.  Έτσι είναι και η ζωή. Όλα μπερδεμένα, και όλα μαζί στο μεγάλο καζάνι της ζωής και η μοίρα που έχει την κουτάλα , όλο και τα γυρίζει, γύρω γύρω, πάνω στην φωτιά του πεπρωμένου.

Νέα για το κολύμπι!

Ο αέρας όσο πρέπει στα μποφόρ του, η ήλιος στην σωστή του δόση, η σκιά από τα δέντρα ,μια ωραία δροσερή πράσινη τέντα πάνω από τον κόσμο που απολάμβανε την θέα, και ξαφνικά! Και ξαφνικά στο βάθος, πλαφ πλαφ, δυο μπλε παλάμες έκαναν κολύμπι.

Τι έγινε ρε παιδιά?

Βγήκαν βατραχοπέδιλα χεριών?

Τα χέρια ήρθαν πιο κοντά στην ακτή και φανερώθηκαν τα γάντια κολύμβησης.

Πρώτη φορά τα είδα, πρώτη φορά σκέφτηκα ότι εκτός από τα χελονονιτζάκια, και οι άνθρωποι θα φόραγαν στα χέρια τους τα πόδια της χήνας για να κολυμπούν καλύτερα.

Το γάντι του φούρνου δεν κάνει ! Μην το πάρετε! Θα πάρετε ένα από αυτά που βλέπετε στις φωτογραφίες, που μόλις ανακάλυψα .
Πότε βγήκαν αυτά?
Iδέα δεν έχω, αλλά βλέπω σύντομα στις θάλασσες , μικρούς και μεγάλους σε πλήρη εξοπλισμό να μοιάζουμε με εξωγήινους.

Mια παραλία γεμάτη κοχύλια. Κάρυστος, Νότια Εύβοια.

 Σε ένα κόλπο, λίγο πιο Ανατολικά από το Λιβαδάκι, υπάρχει μια παραλία που έχει αμμώδη βυθό, ρηχά νερά και πάρα πολλά, μα πάρα πολλά κοχύλια.

Πιο κει, σε έναν άλλον μικρό κόλπο, κάποιος έχει φυτέψει πάρα πολλούς ευκαλύπτους , οι δάφνες έχουν επανέλθει και τα αρμυρίκια σχηματίζουν μικρές οάσεις δροσιάς.

Γυρίζοντας στην Κάρυστο ο ήλιος χρωμάτιζε τον βάλτο, η όπως μάθαμε ότι τον λένε τώρα, υδροβιότοπο.

Δηλ, όταν μεγαλώναμε τον λέγαμε βάλτο και δεν ξέραμε κάτι πάρα πάνω παρά του ότι,

ήταν κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, ότι τον χειμώνα γινόταν μια μεγάλη λίμνη, και τα καλάμια γέμιζαν τον τόπο .

Και φυσικά ήταν και εκείνα τα μεργίζια που απλωνόντουσαν στην Άνοιξη παντού σκορπώντας ένα μεθυστικό βαρύ άρωμα στον αέρα. Τότε ο βάλτος, έμοιαζε με λιβάδι.

Μεγαλώνοντας όμως αρχίσαμε να αναγνωρίζουμε το τρομερά σημαντικό οικοσύστημα και να αντιλαμβανόμαστε την συμβολή του στην ομορφιά αλλά και στην βιοποικιλότητα.

Ας προστατευτεί ότι έχει απομείνει τουλάχιστον.

 Όμορφες  στιγμές καλοκαιριού με τον ήλιο τον καλύτερο ζωγράφο.

Αφού σε χαλάει, γιατί έρχεσαι;

Κυρίως το Καλοκαίρι, τυχαίνει να ακούμε ανθρώπους γύρω μας να μιλάνε άσχημα για την περιοχή μας και τους ανθρώπους.
 
Πάντα θυμώνω πάρα πολύ, και αν είχα την δύναμη θα τους διεκτίνιζα  κάπου μεταξύ Ιράν Ιρακ για να έχουν να παραπονιούνται για κάποιον πραγματικό λόγο.
Και καλά αυτοί που μένουν εδώ και τρώγονται με τα ρούχα τους ενώ μαλώνουν με τα άντερα τους, αλλά τους  επισκέπτες που έρχονται χρόνια, δεν τους καταλαβαίνω καθόλου.Μπορούν πολύ απλά, να πάνε κάπου αλλού που θα είναι ευχαριστημένοι και εμείς δεν θα ακούμε τις ανοησίες τους χαμογελώντας, γιατί είμαστε και ευγενείς και δεν θέλουμε να τσακωθούμε . Άλλωστε, άδικα πάνε τα λόγια σε τέτοιες περιπτώσεις.
Όλα τους φταίνε όλα τους βρωμάνε .
Οι παραλίες δεν είναι αρκετά ήσυχες, η, αρκετά περιποιημένες, η , αρκετά ...παρθένες, η , αρκετά με κόσμο, η, ερημικές.
Το φαγητό είναι είτε αρκετά ακριβό, η, αρκετά βαρύ, η, αρκετά πρόχειρο, η, αρκετά εξεζητημένο, η , απλά, δεν είναι σαν το δικό τους.
Το να ψάξουν κάτι που τους ταιριάζει και να αποφύγουν αυτά που τους ενοχλεί, δεν τους περνά από το μυαλό.
Αυτοί οι άνθρωποι μοιάζουν σαν μερικούς haters αναγνώστες, που όλο βρίζουν αλλά όλο και διαβάζουν το μπλογκ. Αφού σε χαλάει, τι το συνεχίζεις καλέ μου άνθρωπε;

Έχουν και το χούι να ενημερώνουν ΠΑΝΤΑ, τον όποιο συναντούν σε σουπερ μάρκετ, σε υπηρεσία, σε κατάστημα, παντού, τον τόπο διαμονής τους.
ΑΘΗΝΑ, σου λένε, και περιμένουν να πέσεις ξερός , συγκλονισμένος από την απίστευτη δήλωση.\

Δεν είναι τοπικό το φαινόμενο. Το έχουμε συζητήσει και με άλλα μέρη όπου  συναντούν ακριβώς το ίδιο είδος ανθρώπου με βαθιές ελλείψεις στην ψυχοσύνθεση του που δεν γεμίζουν ούτε με τον ήλιο, ούτε την θάλασσα, ούτε με το χαμόγελο, ούτε καν με την ψύχραιμη αντιμετώπιση όσων συναλλάσσεται η θεωρεί ότι έχει το ελεύθερο να εκφράσει αυτές του τις σκέψεις.

Όπως λέει και η παροιμία, Όλοι οι καλοί χωράνε.
Τους κακούς πάλι, Δεν τους χωράει ο τόπος όλος.

Reunion με συμμαθήτριες.

Κάθε καλοκαίρι είναι μια ευκαιρία να συναντηθούν παλιές φίλες και φίλοι και να ξαναβρούν απ΄την αρχή το νήμα της φιλίας που τους ένωνε κάποτε και στην ουσία δεν χάνεται ποτέ.

Όπως λέει και το αφισάκι, "Όπως τα κλαδιά ενός δέντρου η ζωή μας ίσως αναπτυχθεί σε διαφορετικές κατευθύνσεις , όμως οι ρίζες μας παραμένουν σαν μια."

Και είναι πράγματι έτσι μιας και εκτός από την οικογένεια κάποιου, μόνο οι φίλοι από το σχολείο τον ξέρουν σαν παιδί, σαν έφηβο, σαν νέο ενήλικα.

Μόνο αυτοί οι άνθρωποι έχουν τις ίδιες μνήμες, τις ίδιες εμπειρίες, τα ίδια βιώματα, και πέρα από αυτούς άλλος κανείς δεν μπορεί να μπει τόσο βαθιά μέσα στον χρόνο και να ανιχνεύσει την πορεία της ζωής μας , και ίσως να καταλάβει καλύτερα, και την όποια άλλη πορεία μας.

Από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό , και από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο και Λύκειο, τα διπλανά θρανία, η και στα ίδια, μαζί στα παιχνίδια, μαζί στα παιχνίδια, μαζί στις πρώτες βόλτες, οι κολλητές, μέχρι που η ζωή έδωσε στην κάθε μια έναν άλλο δρόμο.

Περνούν τα χρόνια και νομίζουμε ότι δεν έχουμε τίποτα πια κοινό, αλλά περνούν και άλλα τόσα, τόσα όσα να είναι πολύτιμη η παρουσία τους ξανά , για να έχει κάποιος απέναντι του κάποιον άλλον χωρίς να χρειάζεται να αποδείξει το απόλυτο τίποτα και να είναι απλά ο εαυτός του.

Χτες είχαμε μια συνάντηση οι για τόσα χρόνια κολλητές και περάσαμε τέλεια.
Το μήνυμα της ημέρας είναι, "Βρείτε τους παιδικούς σας φίλους και φίλες! Το καλύτερο φάρμακο στο άγχος!"

Μέχρις στιγμής, όλα καλά.

Έχουμε κιόλας 28 Ιουλίου και μετράμε το καλοκαίρι που ήδη έχει φύγει.
Πρέπει να είμαστε πολύ ευτυχείς φέτος γιατί δεν έχουμε φωτιές.

Ήταν και είναι ένα  μεγάλο άγχος και κάθε μέρα που φεύγει χωρίς φωτιά, είναι μια κερδισμένη μέρα.

Μπορεί να φαίνεται υπερβολή σε μερικούς αυτό, αλλά για μας που είχαμε καεί, είναι μια μεγάλη αλήθεια.

Ο καιρός παρά τα κόλπα του, έχει πάει αρκετά καλά. Δηλαδή, πολλές μέρες χωρίς αέρα.
Αυτό βοήθησε να δείξουν τον κόπο τους όλα τα παιδιά που πήραν μέρος στους παραδοσιακούς, στο θέατρο και στις σχολές. Τώρα μπορούν να ξεκουραστούν πριν τα σχολεία και να είναι ανέμελα.

Κατά τα άλλα, το καλύτερο έργο που γίνεται αυτήν την στιγμή κατά την γνώμη μου, είναι οι εργασίες για τα νερά της βροχής στον δρόμο Κάρυστος Χαλκίδα.
Είναι έργο υποδομής που δεν θα χαλάσει για να το ξαναφτιάχνουμε κάθε τρις και λίγο.

Eπίσης μετά από χρόνων αναμονή και παραπόνων, άρχισε να φτιάχνεται το γήπεδο μας.
Στιγμές ευφορίας για τους μικρούς και μεγάλους αθλητές και φιλάθλους.

Το Δεύτερο Δημοτικό έχει πάρει ήδη την τελική του μορφή και προχωρά και η διαμόρφωση του χώρου και επισκευή του τοίχου στήριξης απέναντι από το Μπούρτζι.

Στα βουνά γίνεται χαμός, και μάλλον είχαν πολλά χρόνια να δουν τόσο κόσμο εκεί πέρα και εκεί πάνω.
Πολλές εταιρίες από όλη την Ελλάδα μας έχουν γνωρίσει και ελπίζω να μας ξανάρθουν και μετά το τέλος της δουλειάς τους.

Οι παραλίες μας σε όλον τον κόλπο είναι όλες γεμάτες κόσμο μέχρι αργά και οι εκδηλώσεις του Καλοκαιριού σήμερα έχουν θέατρο στο Μοντοφώλι.

Από την άλλη, έρχεται ο μήνας με τις φορολογικές μας υποχρεώσεις, επομένως εύχομαι σε όλον τον κόσμο, καλό κουράγιο και ψυχραιμία.

Πολύς κόσμος στις τράπεζες σήμερα για το Πόθεν Έσχες .Χαμός πραγματικός. Ας πούμε και ένα μπράβο στους υπαλλήλους που παραμένουν ψύχραιμοι και ευγενικοί με τόσο κόσμο πάνω από το κεφάλι τους και όλη την βαβούρα γύρω γύρω.

Αυτά τα λίγα για σήμερα, και τι να πούμε,,Αύριο είναι μια άλλη μέρα.

Βρήκα ένα κοινό με τον Τσίπρα!! και έχασα μια προθεσία χωρίς να φταίω!

Άκου να δεις και κοίτα να μάθεις αναγνώστη, τι έμαθα σήμερα και έγινα πάλι άνω κάτω!

Είχα πάει στον δήμο για ένα χαρτί και γύρω μου άκουγα μια αναταραχή, μια αναστάτωση, μια κινητικότητα τέλος πάντων που όλα γύριζαν γύρω από δυό λέξεις, ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ..
Ενώ περίμενα λοιπόν κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνουν δήλωση και τα μέλη επιτροπών από το 2015..
Και κει, κτυπάει το καμπανάκι....
Εγώ πότε έφυγα?
Το 15!
Ουπς!!! Την πάτησα!

Πάω που λες, ρωτάω και όντως θα έπρεπε να έχω κάνει δήλωση πόθεν και έσχες μαζί από τον Ιούνιο!

Πότε ρε παιδιά το μάθατε εσείς?

Ουσονούπω ! μου λένε!

Έλα ! τους λέω!

Φυλάω σταυρό! με διαβεβαιώνουν!

Ρε γαμώτο!  αρχίζω να παραφέρομαι όπως καταλαβαίνετε! Γιατί δεν με ειδοποίησε κανείς? Δεν έφτασε ποτέ στον δήμο ο νόμος? Σε ποιανού το μειλ πήγε ? Ποιον να κρεμάσω ανάποδα και ποιον να βρίσω από δω μέσα?

Γιατί τα πρόστιμα είναι και μεγάλα και δεν φτάνει που καμιά προκοπή δεν έκανα σαν μέλος, δεν φτάνει που έφυγα από το καλοκαίρι του 15, θα πληρώσω και τα κερατιάτικα σε πρόστιμα που είναι και μέχρι 400 ευρώ!!

Φτάνω στο σπίτι που λες, και αρχίζω να διαβάζω την αρθρογραφία και την ανέβασα να την διαβάσεις και συ, μπας και είσαι μέλος επιτροπής και σου έρθει ξαφνικό και δεν έχεις και ένα υπογλώσσιο μαζί !
Έμαθα λοιπόν ότι η ένωση δημάρχων ζήτησε να εξαιρεθούμε εμείς τα μέλη γιατί δεν θα μείνει ούτε κουνούπι όχι για διαβούλευση, αλλά ούτε άνθρωπος να πειις ένα καφέ στις επιτροπές πρώτον, και δεύτερον ότι έχω και κάτι κοινό με τον πρωθυπουργό, που είναι φυσικά τα πόθεν και τα έσχες μας μαζί.

Αυτοί εκεί μέσα στην βουλή, όλο κάτι εκατομμύρια ξεχνάνε να δηλώσουν, αλλά δεν βαριέσαι βρε αδελφέ!
Είμαστε large και δεν πειράζει..
Ενώ στα μέλη των επιτροπών όμως ε!!!  Εκεί θα κόψουν από την ρίζα την διαφθορά!

Ευτυχώς που ήρθε ο Σύριζα και μάθαμε τι φταίει βρε παιδί μου!

Και γιατί δεν έμαθα τίποτα και από πουθενά για αυτή μου την υποχρέωση και την έμαθα τυχαία!
Ε,μαααα!! θα παραφερθώ και δεν πρέπει!

Ένας Ιούλιος γεμάτος παιχνίδι.

 Ο Ιούλιος κοντεύει να τελειώσει και θα μας αφήσει πολύ όμορφες αναμνήσεις από το καλοκαιρινό νηπιακό μας τμήμα που δημιουργήσαμε με πολύ μεράκι στο κέντρο μας, και τελειώνει την άλλη βδομάδα.

 Η Μαριάννα και η Κωσταντίνα τους έμαθαν πολύ όμορφα πράγματα και μουσική, ενώ η αφεντιά μου βάλθηκε να τους μάθει όλα τα παλιά παιχνίδια.
Το καλύτερο τελικά αποδείχθηκαν τα μηλαρόνια, ενώ το σχοινάκι όπου πολλά παιδιά μαζί, μπαίνουν και βγαίνουν, κέρδισαν τις μεγαλύτερες ηλικίες που έχουμε ταυτόχρονα μάθημα.
Δεν ξέρω αν τα παιδιά διασκέδασαν πιο πολύ από μένα, αλλά τελικά δεν χρειάζονται πολλά πράγματα να διασκεδάζουν τα παιδιά, να γυμνάζονται και να κοινωνικοποιούνται. Μόνο μια μπάλα, ένα σχοινάκι,  μια παρέα και μια αυλή, η μια αλάνα.

Το πρόγραμμα μας θα συνεχιστεί και με την νέα σχολική χρονιά, και μαζί του ολοκαίνουργια project που πιστεύω θα ενθουσιάσουν τα μικρά μας.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω πάρα πολύ τους γονείς που μας εμπιστεύτηκαν , την κ.Εύα Βασιλοπούλου που μας δάνεισε τον εξοπλισμό των μουσικών οργάνων της Σχολής της, την σκηνοθέτιδα Πετρούλα Μαντζουκίδου και πάνω από όλα τις υπέροχες φατσούλες που μας έκαναν τόσο ωραία παρέα και μας δίνουν πάντα την ευκαιρία, να γίνουμε και εμείς παιδιά.

Ημερολόγιο Σαββάτου 22-7-2017

Ο  αέρας σταμάτησε και η παραλία γεμάτη κόσμο που ζει μέρες καλοκαιρινού Σαββατόβραδου.
Επισκέπτες, κάτοικοι, νέοι και μεγαλύτεροι, με τα μικρά παιδιά να τρέχουν η να κάνουν ποδήλατο και πάντα να ζητούν κάτι.
Για κάποια ώρα ακουγόταν ο ομιλητής της συγκέντρωσης του ΚΚΕ, που εξιστορούσε τα προβλήματα των ΑΠΕ, με πάνω κάτω τον ίδιο κόσμο που έχει συνήθως στις συγκεντρώσεις.
Δεν θέλει ο κόσμος να ακούει με τα δυο αυτιά για τα προβλήματα του.
Στο ένα θέλει να ακούει μόνο τα θετικά στο οτιδήποτε και στο άλλο θέλει να ακούει μόνο όσους πληρούν κάποιους όρους που θα τους δίνει κατά κάποιο τρόπο το διαβατήριο της προσοχής τους.

Έτσι είναι και έτσι ήταν οι άνθρωποι, αλλά το κακό είναι ότι έτσι θα συνεχίσουν να είναι.

Το πρωί χαμένες ζωές , συγγενείς με πονεμένα μάτια και ματωμένες καρδιές, το βράδυ, ανάλαφρες κινήσεις και χαζολόγημα στο λιμάνι.
Η Ζωή μια πλέξη, μια καλή μια ανάποδη, με νήματα λογιών λογιών και σχέδια παράταιρα.

Η Κύμη κλαίει τα 3 παιδιά της που χάθηκαν τόσο άδικα σε τροχαίο, η Κως προσπαθεί να συνέλθει από τον σεισμό, στα Γιάννενα μια μεγάλη φωτιά πλησιάζει τα σπίτια.
Το βιβλίο του Βαρουφάκη μοιάζει με την Βίβλο του παράφρονα πολιτικού κάνοντας θραύση στα δελτία ενώ τα μικρά και τα μεγάλα προβλήματα που κόσμου περιμένουν τις σελίδες του για να μοιράσουν πασατέμπο. Θεατές σε μια παράσταση με συνέχειες και επίλογο πιθανόν, απίθανων διαλόγων.

Παντού απλώνονται ειδήσεις , τίποτα άλλο παρά ένα εμπόρευμα στα φιλόπονα δάκτυλα και φλύαρα στόματα που τα έχουν για επάγγελμα και εμείς προσπαθούμε να βρούμε μια ισορροπία σε αυτόν το κόσμο που δεν καταλαβαίνουμε αλλά πρέπει να συμβιβαστούμε.

Σήμερα άκουσαν κάποιον να λέει ότι δεν έλεγε παραμύθια στα παιδιά του ,αλλά την πολιτική ιστορία με απλά λόγια, για να τα γαλουχήσει με τις ιδέες, κλπ και τα λοιπά.
Πάντα απορώ πως μορφωμένοι άνθρωποι λένε και κάνουν τέτοιες χαζομάρες.
Τα παιδιά δεν είναι μικρόσωμοι ενήλικες, και έχουν ανάγκη, τα κανονικά παραμύθια, και δεύτερον, νομίζω ότι είναι μεγάλο επίτευγμα για έναν γονιό, να μην κάνει  το παιδί του σαν τα μούτρα του .
Να το αφήσει να μεγαλώσει, να διαλέξει, να παλέψει με το πνεύμα του και τις ανάγκες του, να βρει τον δικό του δρόμο, τον ανεξάρτητο και να σέβεται ο γονιός το παιδί και το παιδί τον γονιό.

ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ!

Ένα καλοκαιρινό πρωϊνό Κυριακής.

Ένα καλοκαιρινό πρωϊνό με την θάλασσα να στράφτει, λες και έχει βάλει το πιο ακριβό μεταξωτό της να υποδεχθεί τους επισκέπτες της.

Χαρούμενα παιδάκια, κοτσιδάκια, μπρατσάκια, μερικές βαρκούλες και μπάλες, όλα μαζί ένα πολύχρωμο χαρούμενο χαρμάνι στην άκρη της παραλίας.

Οι γονείς φωνάζουν τα ονόματα των παιδιών για να προσέχουν, για να μην τσακώνονται, για να μην πάνε στα βαθιά, για να βάλουν αντηλιακό, η ακόμα και για να φτιάξουν το λαστιχάκι στην μάσκα.

Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο το πως είναι συνεννοημένα όλα μαζί να αγνοούν όλες τις πάρα πάνω συμβουλές των γονιών τους αναγκάζοντας τους να δυναμώνουν την ένταση όλο και πιο πολύ.

Τα τζιτζίκια δίνουν ότι έχουν και δεν έχουν όπου υπάρχουν δέντρα να ρίχνουν την παρήγορη σκιά τους σε όποιους την αποζητούν.

Ο καφές φρέντο καπουτσίνο είναι ο νέος νές καφέ φραπέ, και τα παγωμένα πλαστικά ποτηράκια έχουν την τιμητική τους σε όποια παραλία και να πάει κανείς.

Πολλοί ακόμα κοιμούνται μετά το χτεσινό ξενύχτι και το δικό τους πρωινό θα είναι ο μεσημεριανός ήλιος που σήμερα θα καίει στους 40 βαθμούς.

Μια χαλαρή Κυριακή προχωρά προς το απόγευμα της αφήνοντας πίσω την ανάμνηση του πρωινού της , σαν μια όμορφη γυαλιστερή πετρούλα εκεί που σκάει το κύμα. Τις μαζεύουμε όλες μαζί και αναπολούμε τις στιγμές τους με τα πρώτα κρύα του χειμώνα.

Από εδώ και από εκεί.

Σήμερα το πρωί πήγα στην θάλασσα και πολλοί ηλικιωμένοι και μικρά παιδιά ήταν ήδη εκεί.
Ενώ χάζευα τους γλάρους μια τρομερή σκέψη πέρασε από το μυαλό μου.
Αφού δεν είμαι μικρό παιδί , μήπως είμαι ηλικιωμένη?
 Εκεί η διάθεση μου πήγε λίγο στα τάρταρα, αλλά εντάξει , το ξεπέρασα αρκετά γρήγορα μπορώ να πω αφού άρχισαν να έρχονται και άνθρωποι πιο κοντά στην ηλικία μου.

Τώρα που τελείωσε η απεργία και οι εργαζόμενοι συνεχίζουν, θα μπουν και οι κάδοι στην παραλία γιατί η παραλία φωνάζει, "ΣΤΟΝ ΚΑΔΟ, ΣΤΟΝ ΚΑΔΟ!", αλλά τα πετάνε κάτω βρε παιδί μου , τι κακό είναι αυτό το πράγμα που δεν αλλάζει με τίποτα, δεν καταλαβαίνω.
Η αλήθεια είναι ότι με τον νοτιά, η θάλασσα είχε ξεβράσει πολύ πλαστικό.
Ευτυχώς οι διάφορες βιομηχανίες στρέφουν την πλάτη στα πλαστικά και γυρίζουν σε άλλα υλικά γιατί έχουμε φτάσει στο αμήν.

Μην χάσετε τις παραστάσεις του Ιουλίου

Τέλος πάντων, φεύγοντας είδα το αυτοκίνητο του λιμενικού να πηγαίνει ανάποδα στο ρεύμα και να σταματά με τον φάρο να γυρίζει.
Μέχρι να αναρρωτηθούμε τι συμβαίνει, κατέβηκαν κάτι νταλίκες φορτωμένες με ερπυστριοφόρα μηχανήματα, που κατά τα φαινόμενα, θα πήγαιναν στην άλλη πλευρά του βουνού.
Ζέστη ξεζέστη, οι εργασίες συνεχίζονται προς μεγάλη χαρά των υπέρμαχων των αιολικών.

Κατά τα άλλα, χαμός χτες στην Καλοκαιρινή Πεταλούδα, όπως είδαμε στο φέις από αναρτήσεις.
Είναι το παλιό Καλοκαιρινό Happening για όσους δεν το ξέρουν ακόμα, στον δρόμο Κάρυστος Μαρμάρι.
Επομένως έχουμε και καλοκαιρινό club τώρα , ανοιχτό, με μεγάλο χώρο, μοντέρνο και με πολύ καλά παιδιά να το δουλεύουν. Αρκεί να προσέχουν οι θαμώνες τον εαυτό τους και όλα θα πάνε καλά.

Έχετε όρεξη για μάθετε για τις εξελίξεις στην Δημοκρατική Συμπαράταξη?
Για τις ανταλλαγές μηνυμάτων Πολάκη Γεωργιάδη και λοιπών πολιτισμένων δυνάμεων?
Για τις ανακοινώσεις Στουρνάρα για την οικονομία και τις μειωμένες προσδοκίες?
Για τις απειλές του ΔΝΤ ότι θα φύγει από το πρόγραμμα αν δεν πάρουν μέτρα μέσα σε δυο μήνες από τις Γερμανικές εκλογές?
Μπαα, είναι σαν να σας ακούω, "Άσε μας ρε παιδί μου , τέτοια ώρα τέτοια λόγια", η κάτι παρόμοιο.

Σάββατο βράδυ , πρώτη μέρα του Ιούλη, του Καίσαρος βεβαίως βεβαίως.
Καλό μήνα, καλή καρδιά, και καλές βουτιές.

Zέστη ρεκόρ , κλικ επίσης.

Προβολές σελίδων χτες

7.381

Προβολές σελίδων τον προηγούμενο μήνα

76.679

Καλημέρα αναγνώστες και άλλη μια ζεστή μέρα μας περιμένει.

Χτες χαρίσατε στο μπλοκ τον απίστευτο αριθμό κλικ, 7 381. 

Το είδα και λέω αδύνατον, λάθος θα είναι, και όμως η google μετράει επομένως πρέπει να είναι σωστό.

Η χαρά δεν είναι μόνο για τον αριθμό ρεκόρ, αλλά για το τι είδους αναρτήσεις πήραν τα τόσα κλικ.

Όμορφα πράγματα, καθημερινές εικόνες, τέχνη και στιγμές ζωής που αγγίζουν όλους μας.

Σας ευχαριστώ πολύ !

Ζωντανός σινεμάς στην παραλία.

Έτσι το έλεγαν παλιά οι μεγαλύτεροι: σινεμάς. Με αυτό το τελικό ς...να κτυπάει στο τέλος σαν καμπανάκι.
Ο σινεμάς λοιπόν σήμερα το απόγευμα ήταν ζωντανός στην παραλία με ανθρώπους όλων των ηλικιών να παρακολουθούν τα καμώματα της φρεγάτας.

Στην αρχή ακούστηκε ο θόρυβος του έλικα του ελικοπτέρου. Όμως περνούσε η ώρα και δεν φαινόταν καμιά κίνηση από το κατάστρωμα, επομένως όλοι περιμέναμε να δούμε το αποτέλεσμα της φασαρίας μιας και είχε αρχίσει να βγαίνει και μαύρος καπνός από το φουγάρο.

Παιδιά άρχισαν να ρωτάνε, "Μαμά που είναι το ελικόπτερο?", άντρες να αναρωτιούνται πόσους χωράει το ελικόπτερο, γυναίκες να λυπούνται τα μέλη του πληρώματος με αυτήν την ζέστη, και μερικοί , κάπως παράξενοι, σκεφτόντουσαν δυνατά το σκηνικό να άραζε πίσω από τα νησάκια των Πεταλιών και να ενοχλούσαν τους σκαφάτους και τους εξ Ευρώπας υψηλούς επισκέπτες.
Γιατί και αυτό, έτσι τους έλεγαν. Σκαφάτους. Τώρα δεν ξέρω γιατί μείναμε με την σκάφη αγκαλιά και το πολεμικό στο βάθος. Το "Ευρώπας" πάλι, το έλεγαν για μερικές κυρίως, που έπαιζαν στην πραγματική ζωή την Μαντάμ Σουσού.

Μετά από το χρόνο τόσο όσο για το διάλειμμα, το ελικόπτερο σηκώθηκε και το καράβι μας γύρισε το πλάτη , τίναξε τον καπνό του ακόμα μια φορά και άρχισε να απομακρύνεται στον ορίζοντα.

Το έργο τέλειωσε και τα παιδιά ξεκίνησαν πάλι να παίζουν με τα κύματα και οι μεγάλοι να βολεύονται ακόμα πιο χαλαρά στα καρεκλάκια κάτω από τα αρμυρίκια, ενώ ο ήλιος έριχνε το τελευταίο του φως στην βρεγμένη άμμο.

Tα σχολεία έκλεισαν, τα καλοκαιρινά μας ξεκινούν σε λίγες μέρες!

Ετοιμάσαμε ένα χώρο αφιερωμένο μόνο για τα μικρά μας παιδάκια και όλα είναι έτοιμα για να ξεκινήσουμε σε λίγες μέρες!

Καλοκαιρινά ΠΡΟΝΗΠΙΑΚΑ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ στο "Κέντρο Αγγλικών Σοφία Κόλλια".

'Αντισταθείτε'. Αγνώστου.

Βρήκα αυτό το ποίημα στο διαδίκτυο. Ενός με την υπογραφή , Άγνωστος' , αλλά νομίζω ότι ταιριάζει με όσα γίνονται. Δεν νομίζετε;


'Αντισταθείτε στην ασχήμια των λόγων,
αντισταθείτε στην επέλαση των αμαθών,
αντισταθείτε στην ματαιότητα των υποσχέσεων,
αντισταθείτε στην κενότητα των δεσμεύσεων.

Αντισταθείτε στην έλλειψη τρόπων,
αντισταθείτε στην βαρβαρότητα των καιρών,
αντισταθείτε στην βρωμιά των σκέψεων,
αντισταθείτε στην σιγουριά  των ισχυρών.'

Στιγμές ζωής.

Η Ευαγγελία είναι κομμώτρια και εργάζεται στο Κομμωτήριο της Τίνας Κουλιάτση.
Η Ευαγγελία κάνει ένα τέλειο μασάζ κεφαλής που μοιάζει να βγάζει όλο το άγχος μαζί με την βαφή στον λουτήρα.
Είναι αυτές οι μικρές καθημερινές στιγμές της ζωής που δείχνουν ότι όλα τα επαγγέλματα έχουν σχέση με τον άνθρωπο και όλα μπορούν να βοηθήσουν σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής, αρκεί να γίνονται από ανθρώπους που  τιμούν αυτό που κάνουν.

Προσωπικά χαίρομαι και συγκινούμαι πάντα όταν βλέπω τα παιδιά να μεγαλώνουν όμορφα, να κάνουν αυτό που έχουν διαλέξει και τους γεμίζει.

Καλό είναι να θυμόμαστε πότε πότε ότι όλες οι μικρές χαρές στο τέλος της ημέρας μαζεύουν ένα απόθεμα καλής διάθεσης που τόσο ανάγκη έχουμε όλοι μας.
Μην τις προσπερνάτε, μην τις υποτιμάτε και πάνω από όλα, μην τις θεωρείτε δεδομένες.

1995 και είμαστε ακόμα εδώ.!!

Είμαστε αναγνώστες, και η αφεντιά μου και οι λακκούβες, αν και όχι τόσες πολλές όσες τότε.
Τακτοποιούσα τα συρτάρια και έπεσα πάνω στο κειμενάκι που είχα δημοσιεύσει τότε σε μια Ευβοιϊκή εφημερίδα.
Τότε δεν είχα βέβαια το αγαπημένο μου λάπ τοπ, ούτε blog.

Πολύς κόσμος νομίζει ότι άρχισα να γράφω μερικά χρόνια πριν. Λάθος, μέγα.
Κάθε τρις και λίγο έβρισκα φιλόξενες γωνιές για μια δική μου στήλη, που βέβαια συνήθως γελούσαμε εμείς και στράβωναν κάποιοι άλλοι.

Η τεχνολογία αλλάζει, και σίγουρα το να γράφεις σε μια σελίδα είναι κατά μακράν πιο εύκολο και πιο γρήγορο.
Σου δίνει την δυνατότητα να έχεις μια στην κυριολεξία άμεση επικοινωνία με τον κόσμο.
Όμως αυτό κρύβει και πολλές παγίδες.

Για παράδειγμα , όταν έγραφα κάτι και το έστελνα στην εφημερίδα, είχα τον χρόνο να το δω, να το ξαναδώ, να το σκεφτώ, να αποφασίσω ότι δεν θα μετανιώσω και ότι είμαι σίγουρη για αυτό που στέλνω.
Τώρα που γράφω αυτά που διαβάζετε και με ένα κλικ θα είναι στα μάτια σας, όλα αυτά πρέπει να γίνονται αυτόματα, και πιστεύω ότι γίνεται, μιας και δεν μετανιώνω για αυτά που ανεβάζω.Από την άλλη, αν έκαναν λάθος στην αντιγραφή, δεν μπορούσες να επέμβεις.

Θυμάμαι μερικά στιχάκια που είχαν κάνει πολλούς να γελάνε στην αγορά κάποιες εκλογές μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, νομίζω του Μητσοτάκη.

Γίνονται κουμπάροι  βαπτίζουν στην σειρά,
και από την βιασύνη τους βαπτίζουν 2 φορές τα δύστυχα μωρά. κλπ

Πολλές αναμνήσεις σε κίτρινα χαρτιά χειρόγραφα που πότε πότε ανασυνθέτουν τα χρόνια που έφυγαν.



Πέρασαν 20 χρόνια και, και όλα είναι τόσο διαφορετικά, αλλά και τόσο ίδια.☺😇

Κατάστημα Κόλλιας Ευάγγελος &Σια ΟΕ. "Στηρίζει το σπίτι σας".

Ήρθε η ώρα για εσωτερικές η εξωτερικές εργασίες στο σπίτι η τον κήπο?



Το κατάστημα Ε.Κόλλια συνεχίζει να προσφέρει δυναμικά τις υπηρεσίες του με την καλύτερη εξυπηρέτηση , παράδοση στον χώρο σας και τις καλύτερες  τιμές στην αγορά.

Εξοπλισμός για κάθε είδους εργασία, υλικά για κάθε οικοδομική εργασία, εξαρτήματα για κάθε επιδιόρθωση στο σπίτι και το κτήμα σας.

Στο Κατάστημα μας θα βρείτε πάνελ, σίδερα εμπορίου, λαμαρίνες, οικοδομική ξυλεία, κόντρα πλακέ, επενδύσεις, είδη πέργολας , μπογιές και πολλά πολλά άλλα.

Τώρα που το σπίτι ζητά ανανέωση είναι ώρα για το κατάστημα μας.

 Κόλλιας Ευάγγελος &Σια ΟΕ. Θ.Κότσικα 39. Τηλ 6932615722 και 2224022234.

Η ώρα του POS!

Πως τα κάνουν πως τα φέρνουν, θα μας πάρουν και τα ψηλά από την τσέπη και μια ωραία μέρα, που μπορεί και να βρέχει όμως, κάτι θα πάθει η τράπεζα.
Μια βλάβη, ένα χακάρισμα, μια ηλιακή μαγνητική  καταιγίδα, και θα μείνουμε εμείς με τις διαφημίσεις να μας λένε πόσο χρήσιμο και πόσο καλό είναι να έχεις την καρτούλα σου αντί τα ψηλούλια σου στην τσεπούλα.

Τι να κάνουμε όμως?
Σε βάζουν στον χορό με το καρότο και το μαστίγιο.
Είναι ωραίο από την μια, θα σου ρίξω και ένα πρόστιμο από εδώ μέχρι την Καπερναούμ να το έχεις να με θυμάσαι, από την άλλη.

Βάζουμε που λέτε όλοι πος, αμ πως!
Διότι καταπώς ορίζει ο εξαποδός
δεν είμαστε παρά ένας αριθμός.
Δεν θα μπορείς να γίνεις καπνός
και όλοι θα ξέρουν και τι ψωνίζεις
λεπτομερώς και επακριβώς.

Φαντάζομαι την σκηνή που μια νοικοκυρά τακτοποιεί τα ψώνια στο ψυγείο και της έρχεται μήνυμα στο κινητό.
Γκλιν γκλιν!
Σκουπίζει τα χέρια από την φέτα που μόλις έβαλε στο τάπερ και το ανοίγει το μήνυμα.
" Είναι το τρίτο κιλό φέτα σε 15 μέρες, πρέπει να προσέχετε την χοληστερίνη"
Απαντά η νοικοκυρά, " Έρχονται τα παιδιά και τους κάνω τυροπιτάρες"
Απαντά το μήνυμα,
 " Δεν αναγνωρίζεται το "τυροπιτάρες" εισάγεται άλλο.

Μια καθόλου απίθανη σκηνή από το μέλλον, μιας και η υγεία μας είναι πολύτιμη στα ταμεία που για να μην πληρώνουν θα προλαμβάνουν έτσι τις αρρώστιες.
Ακόμα χειρότερα, δεν θα περνάει καν από το ταμείο. Θα βγαίνει μια φωτεινή πινακίδα στην οθόνη του ταμείου , "ΈΧΕΤΕ ΥΠΕΡΒΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΙΣΤΟΜΕΝΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΜΗΝΑ"
Θα κατεβάζουμε το κεφάλι, θα ζητάμε συγνώμη από τους άλλους στην ουρά που με διακριτικότητα θα αποστρέφουν το βλέμμα και θα ελέγχουν το δικό τους καλάθι.

Ιστορίες φαντασίας από το σύντομο μέλλον. Η μήπως όχι?
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ήταν λίγο μετά τις 11 το πρωί, την 1η Σεπτεμβρίου 1859, όταν ο Ρίτσαρντ Κάρινγκτον, επιφανής Άγγλος αστρονόμος, παρατήρησε κάτι παράξενο στο ιδιωτικό του παρατηρητήριο. Όπως κάθε μέρα, το τηλεσκόπιό του πρόβαλλε σε μια λευκή επιφάνεια την εικόνα του ηλιακού δίσκου.

Ο Ήλιος έγινε ξαφνικά πιο φωτεινός, τα καλώδια του τηλέγραφου έπιασαν φωτιά και το σέλας πάνω από τη Ρώμη αρκούσε για να διαβάσει κανείς εφημερίδα μέσα στη νύχτα -ήταν το «επεισόδιο του Κάρινγκτον» το 1859, η ισχυρότερη ηλιακή καταιγίδα που έχει καταγραφεί ποτέ.

Εκείνο το πρωί, οι ηλιακές κηλίδες ήταν ασυνήθιστα πολλές. Ξαφνικά, δύο τόξα εκτυφλωτικού φωτός εμφανίστηκαν πάνω από τις κηλίδες, μεγάλωσαν και πήραν σχήμα βρόχου.

«Αυτό που είδε ο Κάρινγκτον ήταν μια ηλιακή έκλαμψη λευκού φωτός -μια μαγνητική έκρηξη στον Ήλιο» εξηγεί ο Ντέιβιντ Χάθαουεϊ, αστροφυσικός στο Κέντρο Διαστημικής Πτήσης «Μάρσαλ» της NASA στην Αλαμπάμα.

«Είναι σπάνιο να παρατηρεί κανείς μια τέτοια αύξηση στη φωτεινότητα της ηλιακής επιφάνειας» επισημαίνει.

Οι ηλιακές εκλάμψεις, τις οποίες προκαλούν τοπικές διαταραχές του ηλιακού μαγνητικού πεδίου, εκπέμπουν συνήθως ακτίνες Χ και ραδιοκύματα υψηλής ενέργειας. Συχνά, όπως συνέβη και στο επεισόδιο του Κάρινγκτον, συνοδεύονται από τις λεγόμενες εκτινάξεις στεμματικού υλικού, ή CME: δισεκατομμύρια τόνοι σωματιδίων εκτινάσσονται στο Διάστημα.

Η συγκεκριμένη εκτίναξη κατευθύνθηκε απευθείας προς τη Γη και προκάλεσε τα παράξενα φαινόμενα της επόμενης ημέρας. Λίγο πριν την ανατολή, ο ουρανός σχεδόν σε ολόκληρη τη Γη φωτίστηκε από ένα κόκκινο, πράσινο και γαλάζιο σέλας, ορατό ακόμα και στους τροπικούς, από την Κούβα και την Τζαμάικα μέχρι το Ελ Σαλβαδόρ και τη Χαβάη.

Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό, συνοδεύτηκε όμως από προβλήματα στα συστήματα του τηλέγραφου. Οι τηλεγραφιστές πάθαιναν ηλεκτροπληξία, το τηλεγραφικό χαρτί έπιανε φωτιά. Ακόμα και όταν αποσυνδέθηκαν οι μπαταρίες που τροφοδοτούσαν στις γραμμές, τα επαγωγικά ρεύματα που δημιουργούσε το σέλας συνέχιζαν να επιτρέπουν τη μετάδοση μηνυμάτων.

Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Χάθαουει της NASA, το επεισόδιο του 1859 ήταν η μεγαλύτερη γεωμαγνητική καταιγίδα σε 160 χρόνια παρατηρήσεων. Ακόμα κι αν αναζητήσει κανείς ίχνη τέτοιων επεισοδίων σε πυρήνες πάγου από την Αρκτική ή την Ανταρκτική, η έκλαμψη του Κάρινγκτον παραμένει η ισχυρότερη εδώ και τουλάχιστον 500 χρόνια.

Ακόμα και πιο ήπιες ηλιακές καταιγίδες μπορούν πάντως να προκαλέσουν προβλήματα. Το 1972, η αμερικανική εταιρεία τηλεπικοινωνιών AT&T αναγκάστηκε να αλλάξει σχεδιασμό στα υπερατλαντικά καλώδια όταν η τηλεφωνικές επικοινωνίες διακόπηκαν λόγω γεωμαγνητικής καταιγίδας.

Μια άλλη έκλαμψη στις 14 Μαρτίου 1989 έθεσε εκτός λειτουργίας ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στο Κεμπέκ και άφησε χωρίς ρεύμα για 9 ώρες περίπου 6 εκατομμύρια ανθρώπους.

Το Δεκέμβριο του 2005, ακτίνες-Χ από μια άλλη έκλαμψη προκάλεσαν διαταραχές στις δορυφορικές επικοινωνίες και στο δίκτυο GPS. Η διακοπή κράτησε μόνο δέκα λεπτά, αυτό όμως θα μπορούσε να είχε αποδειχθεί αρκετό για να βγουν αεροπλάνα εκτός πορείας.

Οι ηλιακές εκρήξεις γίνονται συχνότερες και ισχυρότερες στο λεγόμενο ηλιακό μέγιστο, την κορύφωση ενός 11ετούς κύκλου αυξομείωσης της ηλιακής δραστηριότητας.

Το σίγουρο όμως είναι ότι την επόμενη φορά δεν θα ανησυχούμε μόνο για τον τηλέγραφο. Με την ανθρωπότητα να βασίζεται όλο και περισσότερο σε ηλεκτρονικά συστήματα, οι ζημιές στα δίκτυα ηλεκτροδότησης, στα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας και τους δορυφόρους θα μπορούσαν να κοστίσουν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού θα κινδυνεύσει από το μένος του Ήλιου.

Το μόνο θετικό είναι ότι αυτή τη φορά θα έχουμε προειδοποιήσεις από τα διαστημικά σκάφη -SOHO, Hinode, SDO και άλλα- που παραμένουν μόνιμα στραμμένα στον Ήλιο.

Σύμφωνα με έρευνα του υπουργείου Επιχειρήσεων, Καινοτομίας και Δεξιοτήτων σχετικά με τους κινδύνους που θα αντιμετώπιζε το Ηνωμένο Βασίλειο από διαστημικά φαινόμενα στην χειρότερη περίπτωση μία μαζική στεφανιαία εκτίναξη από τον ήλιο θα μπορούσε να προκαλέσει βλάβη στο εθνικό δίκτυο, τα δορυφορικά συστήματα, τις επικοινωνίες αλλά και τις αεροπορικές και σιδηροδρομικές μεταφορές.

Επικαλούμενο το γεγονός του 1859 στο Καρινγκτον, κατά το οποίο χρειάστηκε 18 ώρες να φτάσει στη γη και προκάλεσε μία από τις μεγαλύτερες γεωμαγνητικές καταιγίδες, το υπουργείο ανέφερε ότι σύμφωνα με τις χειρότερες προβλέψεις τους θα χρειαζόταν το λιγότερο 12 ώρες μεταξύ της παρατήρησης του φαινομένου και των επιπτώσεών του.

Το δημοσίευμα αναφέρει επίσης ότι θα έπρεπε να προετοιμαστούμε για τέτοιου είδους φαινόμενα με τον ίδιο τρόπου που θα προετοιμαζόμασταν για επίγειες καταστροφές όπως πλημμύρες ή καταιγίδες.

Τα καλά νέα βέβαια έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι οι ηλιακές καταιγίδες είναι σπάνιες. Οι ειδικοί μάλιστα εκτιμούν ότι οι μαζικές φωτοβολίδες συμβαίνουν μία φορά το χρόνο. Τα κακά νέα όμως ότι έχουν περάσει 156 χρόνια από την καταιγίδα του Carrington, κάτι που σημαίνει ότι η Γη είναι κοντά σε μια στεφανιαία μαζική έκρηξη σύντομα.

lostatlantis.gr