Tα σχολεία έκλεισαν, τα καλοκαιρινά μας ξεκινούν σε λίγες μέρες!

Ετοιμάσαμε ένα χώρο αφιερωμένο μόνο για τα μικρά μας παιδάκια και όλα είναι έτοιμα για να ξεκινήσουμε σε λίγες μέρες!

Καλοκαιρινά ΠΡΟΝΗΠΙΑΚΑ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ στο "Κέντρο Αγγλικών Σοφία Κόλλια".

'Αντισταθείτε'. Αγνώστου.

Βρήκα αυτό το ποίημα στο διαδίκτυο. Ενός με την υπογραφή , Άγνωστος' , αλλά νομίζω ότι ταιριάζει με όσα γίνονται. Δεν νομίζετε;


'Αντισταθείτε στην ασχήμια των λόγων,
αντισταθείτε στην επέλαση των αμαθών,
αντισταθείτε στην ματαιότητα των υποσχέσεων,
αντισταθείτε στην κενότητα των δεσμεύσεων.

Αντισταθείτε στην έλλειψη τρόπων,
αντισταθείτε στην βαρβαρότητα των καιρών,
αντισταθείτε στην βρωμιά των σκέψεων,
αντισταθείτε στην σιγουριά  των ισχυρών.'

Στιγμές ζωής.

Η Ευαγγελία είναι κομμώτρια και εργάζεται στο Κομμωτήριο της Τίνας Κουλιάτση.
Η Ευαγγελία κάνει ένα τέλειο μασάζ κεφαλής που μοιάζει να βγάζει όλο το άγχος μαζί με την βαφή στον λουτήρα.
Είναι αυτές οι μικρές καθημερινές στιγμές της ζωής που δείχνουν ότι όλα τα επαγγέλματα έχουν σχέση με τον άνθρωπο και όλα μπορούν να βοηθήσουν σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής, αρκεί να γίνονται από ανθρώπους που  τιμούν αυτό που κάνουν.

Προσωπικά χαίρομαι και συγκινούμαι πάντα όταν βλέπω τα παιδιά να μεγαλώνουν όμορφα, να κάνουν αυτό που έχουν διαλέξει και τους γεμίζει.

Καλό είναι να θυμόμαστε πότε πότε ότι όλες οι μικρές χαρές στο τέλος της ημέρας μαζεύουν ένα απόθεμα καλής διάθεσης που τόσο ανάγκη έχουμε όλοι μας.
Μην τις προσπερνάτε, μην τις υποτιμάτε και πάνω από όλα, μην τις θεωρείτε δεδομένες.

1995 και είμαστε ακόμα εδώ.!!

Είμαστε αναγνώστες, και η αφεντιά μου και οι λακκούβες, αν και όχι τόσες πολλές όσες τότε.
Τακτοποιούσα τα συρτάρια και έπεσα πάνω στο κειμενάκι που είχα δημοσιεύσει τότε σε μια Ευβοιϊκή εφημερίδα.
Τότε δεν είχα βέβαια το αγαπημένο μου λάπ τοπ, ούτε blog.

Πολύς κόσμος νομίζει ότι άρχισα να γράφω μερικά χρόνια πριν. Λάθος, μέγα.
Κάθε τρις και λίγο έβρισκα φιλόξενες γωνιές για μια δική μου στήλη, που βέβαια συνήθως γελούσαμε εμείς και στράβωναν κάποιοι άλλοι.

Η τεχνολογία αλλάζει, και σίγουρα το να γράφεις σε μια σελίδα είναι κατά μακράν πιο εύκολο και πιο γρήγορο.
Σου δίνει την δυνατότητα να έχεις μια στην κυριολεξία άμεση επικοινωνία με τον κόσμο.
Όμως αυτό κρύβει και πολλές παγίδες.

Για παράδειγμα , όταν έγραφα κάτι και το έστελνα στην εφημερίδα, είχα τον χρόνο να το δω, να το ξαναδώ, να το σκεφτώ, να αποφασίσω ότι δεν θα μετανιώσω και ότι είμαι σίγουρη για αυτό που στέλνω.
Τώρα που γράφω αυτά που διαβάζετε και με ένα κλικ θα είναι στα μάτια σας, όλα αυτά πρέπει να γίνονται αυτόματα, και πιστεύω ότι γίνεται, μιας και δεν μετανιώνω για αυτά που ανεβάζω.Από την άλλη, αν έκαναν λάθος στην αντιγραφή, δεν μπορούσες να επέμβεις.

Θυμάμαι μερικά στιχάκια που είχαν κάνει πολλούς να γελάνε στην αγορά κάποιες εκλογές μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, νομίζω του Μητσοτάκη.

Γίνονται κουμπάροι  βαπτίζουν στην σειρά,
και από την βιασύνη τους βαπτίζουν 2 φορές τα δύστυχα μωρά. κλπ

Πολλές αναμνήσεις σε κίτρινα χαρτιά χειρόγραφα που πότε πότε ανασυνθέτουν τα χρόνια που έφυγαν.



Πέρασαν 20 χρόνια και, και όλα είναι τόσο διαφορετικά, αλλά και τόσο ίδια.☺😇

Κατάστημα Κόλλιας Ευάγγελος &Σια ΟΕ. "Στηρίζει το σπίτι σας".

Ήρθε η ώρα για εσωτερικές η εξωτερικές εργασίες στο σπίτι η τον κήπο?



Το κατάστημα Ε.Κόλλια συνεχίζει να προσφέρει δυναμικά τις υπηρεσίες του με την καλύτερη εξυπηρέτηση , παράδοση στον χώρο σας και τις καλύτερες  τιμές στην αγορά.

Εξοπλισμός για κάθε είδους εργασία, υλικά για κάθε οικοδομική εργασία, εξαρτήματα για κάθε επιδιόρθωση στο σπίτι και το κτήμα σας.

Στο Κατάστημα μας θα βρείτε πάνελ, σίδερα εμπορίου, λαμαρίνες, οικοδομική ξυλεία, κόντρα πλακέ, επενδύσεις, είδη πέργολας , μπογιές και πολλά πολλά άλλα.

Τώρα που το σπίτι ζητά ανανέωση είναι ώρα για το κατάστημα μας.

 Κόλλιας Ευάγγελος &Σια ΟΕ. Θ.Κότσικα 39. Τηλ 6932615722 και 2224022234.

Η ώρα του POS!

Πως τα κάνουν πως τα φέρνουν, θα μας πάρουν και τα ψηλά από την τσέπη και μια ωραία μέρα, που μπορεί και να βρέχει όμως, κάτι θα πάθει η τράπεζα.
Μια βλάβη, ένα χακάρισμα, μια ηλιακή μαγνητική  καταιγίδα, και θα μείνουμε εμείς με τις διαφημίσεις να μας λένε πόσο χρήσιμο και πόσο καλό είναι να έχεις την καρτούλα σου αντί τα ψηλούλια σου στην τσεπούλα.

Τι να κάνουμε όμως?
Σε βάζουν στον χορό με το καρότο και το μαστίγιο.
Είναι ωραίο από την μια, θα σου ρίξω και ένα πρόστιμο από εδώ μέχρι την Καπερναούμ να το έχεις να με θυμάσαι, από την άλλη.

Βάζουμε που λέτε όλοι πος, αμ πως!
Διότι καταπώς ορίζει ο εξαποδός
δεν είμαστε παρά ένας αριθμός.
Δεν θα μπορείς να γίνεις καπνός
και όλοι θα ξέρουν και τι ψωνίζεις
λεπτομερώς και επακριβώς.

Φαντάζομαι την σκηνή που μια νοικοκυρά τακτοποιεί τα ψώνια στο ψυγείο και της έρχεται μήνυμα στο κινητό.
Γκλιν γκλιν!
Σκουπίζει τα χέρια από την φέτα που μόλις έβαλε στο τάπερ και το ανοίγει το μήνυμα.
" Είναι το τρίτο κιλό φέτα σε 15 μέρες, πρέπει να προσέχετε την χοληστερίνη"
Απαντά η νοικοκυρά, " Έρχονται τα παιδιά και τους κάνω τυροπιτάρες"
Απαντά το μήνυμα,
 " Δεν αναγνωρίζεται το "τυροπιτάρες" εισάγεται άλλο.

Μια καθόλου απίθανη σκηνή από το μέλλον, μιας και η υγεία μας είναι πολύτιμη στα ταμεία που για να μην πληρώνουν θα προλαμβάνουν έτσι τις αρρώστιες.
Ακόμα χειρότερα, δεν θα περνάει καν από το ταμείο. Θα βγαίνει μια φωτεινή πινακίδα στην οθόνη του ταμείου , "ΈΧΕΤΕ ΥΠΕΡΒΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΙΣΤΟΜΕΝΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΜΗΝΑ"
Θα κατεβάζουμε το κεφάλι, θα ζητάμε συγνώμη από τους άλλους στην ουρά που με διακριτικότητα θα αποστρέφουν το βλέμμα και θα ελέγχουν το δικό τους καλάθι.

Ιστορίες φαντασίας από το σύντομο μέλλον. Η μήπως όχι?
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ήταν λίγο μετά τις 11 το πρωί, την 1η Σεπτεμβρίου 1859, όταν ο Ρίτσαρντ Κάρινγκτον, επιφανής Άγγλος αστρονόμος, παρατήρησε κάτι παράξενο στο ιδιωτικό του παρατηρητήριο. Όπως κάθε μέρα, το τηλεσκόπιό του πρόβαλλε σε μια λευκή επιφάνεια την εικόνα του ηλιακού δίσκου.

Ο Ήλιος έγινε ξαφνικά πιο φωτεινός, τα καλώδια του τηλέγραφου έπιασαν φωτιά και το σέλας πάνω από τη Ρώμη αρκούσε για να διαβάσει κανείς εφημερίδα μέσα στη νύχτα -ήταν το «επεισόδιο του Κάρινγκτον» το 1859, η ισχυρότερη ηλιακή καταιγίδα που έχει καταγραφεί ποτέ.

Εκείνο το πρωί, οι ηλιακές κηλίδες ήταν ασυνήθιστα πολλές. Ξαφνικά, δύο τόξα εκτυφλωτικού φωτός εμφανίστηκαν πάνω από τις κηλίδες, μεγάλωσαν και πήραν σχήμα βρόχου.

«Αυτό που είδε ο Κάρινγκτον ήταν μια ηλιακή έκλαμψη λευκού φωτός -μια μαγνητική έκρηξη στον Ήλιο» εξηγεί ο Ντέιβιντ Χάθαουεϊ, αστροφυσικός στο Κέντρο Διαστημικής Πτήσης «Μάρσαλ» της NASA στην Αλαμπάμα.

«Είναι σπάνιο να παρατηρεί κανείς μια τέτοια αύξηση στη φωτεινότητα της ηλιακής επιφάνειας» επισημαίνει.

Οι ηλιακές εκλάμψεις, τις οποίες προκαλούν τοπικές διαταραχές του ηλιακού μαγνητικού πεδίου, εκπέμπουν συνήθως ακτίνες Χ και ραδιοκύματα υψηλής ενέργειας. Συχνά, όπως συνέβη και στο επεισόδιο του Κάρινγκτον, συνοδεύονται από τις λεγόμενες εκτινάξεις στεμματικού υλικού, ή CME: δισεκατομμύρια τόνοι σωματιδίων εκτινάσσονται στο Διάστημα.

Η συγκεκριμένη εκτίναξη κατευθύνθηκε απευθείας προς τη Γη και προκάλεσε τα παράξενα φαινόμενα της επόμενης ημέρας. Λίγο πριν την ανατολή, ο ουρανός σχεδόν σε ολόκληρη τη Γη φωτίστηκε από ένα κόκκινο, πράσινο και γαλάζιο σέλας, ορατό ακόμα και στους τροπικούς, από την Κούβα και την Τζαμάικα μέχρι το Ελ Σαλβαδόρ και τη Χαβάη.

Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό, συνοδεύτηκε όμως από προβλήματα στα συστήματα του τηλέγραφου. Οι τηλεγραφιστές πάθαιναν ηλεκτροπληξία, το τηλεγραφικό χαρτί έπιανε φωτιά. Ακόμα και όταν αποσυνδέθηκαν οι μπαταρίες που τροφοδοτούσαν στις γραμμές, τα επαγωγικά ρεύματα που δημιουργούσε το σέλας συνέχιζαν να επιτρέπουν τη μετάδοση μηνυμάτων.

Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Χάθαουει της NASA, το επεισόδιο του 1859 ήταν η μεγαλύτερη γεωμαγνητική καταιγίδα σε 160 χρόνια παρατηρήσεων. Ακόμα κι αν αναζητήσει κανείς ίχνη τέτοιων επεισοδίων σε πυρήνες πάγου από την Αρκτική ή την Ανταρκτική, η έκλαμψη του Κάρινγκτον παραμένει η ισχυρότερη εδώ και τουλάχιστον 500 χρόνια.

Ακόμα και πιο ήπιες ηλιακές καταιγίδες μπορούν πάντως να προκαλέσουν προβλήματα. Το 1972, η αμερικανική εταιρεία τηλεπικοινωνιών AT&T αναγκάστηκε να αλλάξει σχεδιασμό στα υπερατλαντικά καλώδια όταν η τηλεφωνικές επικοινωνίες διακόπηκαν λόγω γεωμαγνητικής καταιγίδας.

Μια άλλη έκλαμψη στις 14 Μαρτίου 1989 έθεσε εκτός λειτουργίας ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στο Κεμπέκ και άφησε χωρίς ρεύμα για 9 ώρες περίπου 6 εκατομμύρια ανθρώπους.

Το Δεκέμβριο του 2005, ακτίνες-Χ από μια άλλη έκλαμψη προκάλεσαν διαταραχές στις δορυφορικές επικοινωνίες και στο δίκτυο GPS. Η διακοπή κράτησε μόνο δέκα λεπτά, αυτό όμως θα μπορούσε να είχε αποδειχθεί αρκετό για να βγουν αεροπλάνα εκτός πορείας.

Οι ηλιακές εκρήξεις γίνονται συχνότερες και ισχυρότερες στο λεγόμενο ηλιακό μέγιστο, την κορύφωση ενός 11ετούς κύκλου αυξομείωσης της ηλιακής δραστηριότητας.

Το σίγουρο όμως είναι ότι την επόμενη φορά δεν θα ανησυχούμε μόνο για τον τηλέγραφο. Με την ανθρωπότητα να βασίζεται όλο και περισσότερο σε ηλεκτρονικά συστήματα, οι ζημιές στα δίκτυα ηλεκτροδότησης, στα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας και τους δορυφόρους θα μπορούσαν να κοστίσουν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού θα κινδυνεύσει από το μένος του Ήλιου.

Το μόνο θετικό είναι ότι αυτή τη φορά θα έχουμε προειδοποιήσεις από τα διαστημικά σκάφη -SOHO, Hinode, SDO και άλλα- που παραμένουν μόνιμα στραμμένα στον Ήλιο.

Σύμφωνα με έρευνα του υπουργείου Επιχειρήσεων, Καινοτομίας και Δεξιοτήτων σχετικά με τους κινδύνους που θα αντιμετώπιζε το Ηνωμένο Βασίλειο από διαστημικά φαινόμενα στην χειρότερη περίπτωση μία μαζική στεφανιαία εκτίναξη από τον ήλιο θα μπορούσε να προκαλέσει βλάβη στο εθνικό δίκτυο, τα δορυφορικά συστήματα, τις επικοινωνίες αλλά και τις αεροπορικές και σιδηροδρομικές μεταφορές.

Επικαλούμενο το γεγονός του 1859 στο Καρινγκτον, κατά το οποίο χρειάστηκε 18 ώρες να φτάσει στη γη και προκάλεσε μία από τις μεγαλύτερες γεωμαγνητικές καταιγίδες, το υπουργείο ανέφερε ότι σύμφωνα με τις χειρότερες προβλέψεις τους θα χρειαζόταν το λιγότερο 12 ώρες μεταξύ της παρατήρησης του φαινομένου και των επιπτώσεών του.

Το δημοσίευμα αναφέρει επίσης ότι θα έπρεπε να προετοιμαστούμε για τέτοιου είδους φαινόμενα με τον ίδιο τρόπου που θα προετοιμαζόμασταν για επίγειες καταστροφές όπως πλημμύρες ή καταιγίδες.

Τα καλά νέα βέβαια έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι οι ηλιακές καταιγίδες είναι σπάνιες. Οι ειδικοί μάλιστα εκτιμούν ότι οι μαζικές φωτοβολίδες συμβαίνουν μία φορά το χρόνο. Τα κακά νέα όμως ότι έχουν περάσει 156 χρόνια από την καταιγίδα του Carrington, κάτι που σημαίνει ότι η Γη είναι κοντά σε μια στεφανιαία μαζική έκρηξη σύντομα.

lostatlantis.gr

Για τις φίλες και τους φίλους του blog

Ένα λιβάδι με λουλούδια για όλους και όλες εσάς που μου δίνεται μεγάλη χαρά όποτε με χαμόγελο και πολύ φιλική διάθεση μου μιλάτε για το blog.
Τα καλά σας λόγια, αλλά πιο πολύ η συντροφικότητα που βγαίνει από τις κουβέντες σας με γεμίζει χαρά και αισιοδοξία.
Σας ευχαριστώ πολύ και για σήμερα και για χτες και για κάθε φορά που ο καθένας από σας έχει κάτι καλό να πει.
Καλό Σ/Κ καλή μου παρέα.

sofiascomments. 9 Χρόνια στον αέρα..

Σήμερα έχουμε γενέθλια και κλείνουμε τα 9 χρόνια στον αέρα του διαδικτύου, με άλλα λόγια, από τις αρχές του 2008.

Με τα δεδομένα της τεχνολογίας αυτό πια είναι αρχαία ιστορία μιας και στο εν τω μεταξύ, εμφανίστηκαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το facebook , twitter και το you tube και τελευταία το Instagram, από τα πιο γνωστά στην χώρα μας, ενώ υπάρχουν πολλά άλλα.
To πρώτο Blog, βγήκε στον αέρα το 1994, ενώ στις αρχές του 2000 άρχισε η μαζική τους εμφάνιση παγκοσμίως.

Πολλά άλλαξαν και σίγουρα , και πολλά θα αλλάξουν ακόμα στο πεδίο των ηλεκτρονικών και τον τρόπο που επικοινωνούν οι άνθρωποι.

Παρόλα αυτά, 9 χρόνια είναι πολλά και έχω και γω την απορία, για πόσο ακόμα άραγε;

Ίδρυση: 4 Φεβρουαρίου 2004, Κέιμπριτζ, Μασαχουσέτη, ΗΠΑ   FACEBOOK

Ίδρυση: 21 Μαρτίου 2006, Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια, ΗΠΑ  TWITTER

Ίδρυση: 14 Φεβρουαρίου 2005, Σαν Ματέο, Καλιφόρνια, ΗΠΑ  YOU TUBE

 Instagram ,Initial release October 6, 2010

A Brief History of Blogging

By WebdesignerDepot Staff • Posted Mar. 14, 2011 • Reading time: 5 minutes

111

449

8

Blogs have become an integral part of online culture.

Practically everyone reads blogs now, whether they’re “official” news blogs associated with traditional news media, topic-based blogs related to one’s work or hobbies, or blogs purely for entertainment, just about anyone you ask has at least one favorite blog.
But it wasn’t always so. Blogs have a relatively short history, even when compared with the history of the Internet itself.
And it’s only in the past five to ten years that they’ve really taken off and become an important part of the online landscape.

The Early Years

It’s generally recognized that the first blog was Links.net, created by Justin Hall, while he was a Swarthmore College student in 1994. Of course, at that time they weren’t called blogs, and he just referred to it as his personal homepage.
It wasn’t until 1997 that the term “weblog” was coined. The word’s creation has been attributed to Jorn Barger, of the influential early blog Robot Wisdom. The term was created to reflect the process of “logging the web” as he browsed.
1998 marks the first known instance of a blog on a traditional news site, when Jonathan Dube blogged Hurricane Bonnie for The Charlotte Observer.
“Weblog” was shortened to “blog” in 1999 by programmer Peter Merholz. It’s not until five years later that Merriam-Webster declares the word their word of the year.
The original blogs were updated manually, often linked from a central home page or archive. This wasn’t very efficient, but unless you were a programmer who could create your own custom blogging platform, there weren’t any other options to begin with.

During these early years, a few different “blogging” platforms cropped up. LiveJournal is probably the most recognizable of the early sites.
And then, in 1999, the platform that would later become Blogger was started by Evan Williams and Meg Hourihan at Pyra Labs. Blogger is largely responsible for bringing blogging to the mainstream.

The Growth Period

The early 2000s were a period of growth for blogs. In 1999, according to a list compiled by Jesse James Garrett, there were 23 blogs on the internet. By the middle of 2006, there were 50 million blogs according to Technorati‘s State of the Blogosphere report. To say that blogs experienced exponential growth is a bit of an understatement.
Political blogs were some of the most popular early blogs. Some political candidates started using blogs during this time period, including Howard Dean and Wesley Clark.
One important event in the rise of blogging was when bloggers focused on the comments U.S. Senate Majority Leader Trent Lott said regarding U.S. Senator Strom Thurmond in 2002. Lott, while praising Thurmond, stated that the U.S. would have been better off if Thurmond had been elected President in 1948. During that race, Thurmond was a strong supporter of racial segregation (though his position changed later in his political career). The mainstream media didn’t pick up on the comments and their potential implications until after bloggers broke the story.
In-depth topic blogs were also becoming more popular during this time. They often delved much deeper into current news and pop culture than mainstream media sources, in addition to commenting directly on what traditional media was reporting.
By 2001, there was enough interest in blogging that some how-to articles and guides started cropping up. Now, “meta blogs” (blogs about blogging) make up a sizable portion of the most popular and successful blogs out there.
A number of popular blogs got their start in the early 2000s, including Boing Boing, Dooce, Gizmodo, Gawker (the first major gossip blog to launch), Wonkette, and the Huffington Post. Weblogs, Inc. was started by Jason Calacanis in 2003, and was then sold to AOL for $25 million. It was that sale that helped to cement blogs as a force to be reckoned with rather than just a passing fad.

A couple of major blogging platforms got their start in the early 2000s. Version 1.0 of Movable Type was released in September of 2001.
WordPress was started in 2003, though parts of its development date back to 2001. TypePad was also released in 2003, based on Movable Type.
Some peripheral services to the blogosphere also started in the early 2000s. Technorati, the first major blog search engine, was launched in 2002. Audioblogger, the first major podcasting service, was founded in 2003. The first video blogs started in 2004, more than a year before YouTube was founded.
Also launched in 2003 was the AdSense advertising platform, which was the first ad network to match ads to the content on a blog. AdSense also made it possible for bloggers without huge platforms to start making money from when they first started blogging (though payments to low-traffic blogs weren’t very large).
Once bloggers started making money from their blogs, the number of meta blogs skyrocketed. Bloggers like Darren Rowse (of Problogger.net and Digital-Photography-School.net) and John Chow made sizable amounts of money telling other bloggers how they could turn blogging into a full-time career.
One early event that highlighted the rising importance of blogs was the firing of Heather Armstrong, the blogger behind Dooce, for comments posted on her blog regarding her employer. This event happened in 2002, and sparked a debate over privacy issues, that still hasn’t been sufficiently put to rest by 2011.
“Dooced” became a slang term to describe being fired from one’s job for something you’ve written on your blog, and has made appearances in Urban Dictionary, and even on Jeopardy!

Blogs Reach the Mainstream

By the mid-2000s, blogs were reaching the mainstream. In January of 2005, a study was released saying that 32 million Americans read blogs. At the time, it’s more than ten percent of the entire population. The same year, Garrett M. Graff was granted White House press credentials, the first blogger ever to do so.
A number of mainstream media sites started their own blogs during the mid to late 2000s, or teamed up with existing blogs to provide additional coverage and commentary. By 2004, political consultants, candidates, and mainstream news organizations all began using blogs more prominently. They provided the perfect vehicle for broadcasting editorial opinion and reaching out to readers and viewers.
Mainstream media sources are also teaming up with existing blogs and bloggers, rather than just setting out on their own. Take, for example, the regular posts on CNN.com from Mashable editors and writers. Another good example is the purchase of TechCrunch and associated blogs by AOL, which, while not a traditional media source, is one of the oldest internet companies still in existence.
During this time, the number of blogs grew even more, with more than 152 million blogs active by the end of 2010. Virtually every mainstream news source now has at least one blog, as do many corporations and individuals.

The Rise of Microblogs and Tumblogs

A lot of people only think of Twitter when they think of microblogging, but there are other microblog (also called tumblog) platforms that allow for a more traditional type of blogging experience, while also allowing for the social networking features of Twitter (like following other bloggers).
Tumblr was the first major site to offer this kind of service, starting in 2007. They allow for a variety of different post types, unlike traditional blogging services, which have a one-size-fits-all post format (that allows users to format their posts however they want, including adding multimedia objects).
It also makes it easier for users to reblog the content of others, or to like individual posts (sort of like Facebook’s “like” feature).
Posterous is another, similar service. Launched in 2008, Posterous allows bloggers to set up a simple blog via email, and then submit content either via their online editor or by email.
Posterous is sometimes considered more of a lifestreaming app than a blogging platform, thought it’s technically both.

The Future of Blogging

Eight to ten years ago, blogs were becoming the primary point of communication for individuals online. But with the advent of social media and social networking in the past five years, blogs have become only one portion of an individual’s online persona.
Vlogs and podcasts have also taken on a bigger role in the blogosphere, with a lot of bloggers opting to use primarily multimedia content. Services that cater to these kinds of posts (like Tumblr and Posterous) are likely to keep growing in popularity.
With new services like Quora coming onto the market, there’s the possibility that the blogosphere will shrink, and more people will turn to sites like these to get information. But services like Quora also provide valuable tools for bloggers, as they give insight into what people really want to know about a topic.
Blogs are unlikely to go anywhere in the foreseeable future. But there’s a lot of room for growth and innovation in method in which their content is found, delivered, and accessed.

Written exclusively for WDD by Cameron Chapman

2016 τέλος.

Η τελευταία ανάρτηση για το 2016.
Όσο κυνικά και να βλέπει κάποιος τα πράγματα δεν μπορεί παρά να έχει και σε μια ακρούλα μια προσμονή για την αλλαγή της χρονιάς.
That's all folks λοιπόν, το φάγαμε και το 16 και από ότι φαίνεται ήταν κάπως δηλητηριασμένο και μας έπιασε πανελλαδικά ένα κόψιμο άνευ προηγουμένου.
Τώρα αυτά για επιδημία γαστρεντερίτιδας είναι για ξεκάρφωμα και τίποτα άλλο.

Και με αυτή την κουφή διαπίστωση, κλείνουμε τις αναρτήσεις του σωτηρίου έτους 2016 με την απορία γιατί το λέμε σωτήριο.
Αλήθεια, γιατί λέμε σωτήριο το έτος;

Λέμε λοιπόν το Σωτήριον έτος 2016 πχ, σαν συνέχεια του Anno Domini, το έτος του Κυρίου όπως έλεγαν στα λατινικά, για να μετράμε  από Γέννηση του Σωτήρος  μέχρι ...όποτε.

Τα λέμε αύριο και ελπίζω  η μετάβαση από το 16 στο 17 να είναι αίσια και ευτυχής. Όσο για το υπόλοιπο, κάτι θα κάνουμε..

Χορός και χαρά .

Καλημέρα παιδιά μικρά και μεγάλα.
Σήμερα φυσάει σαν τρελός και χιονίζει σαν χειμώνας.
Χτες το βράδυ πήγα στο πάρτι της σχολής Χοροδιάσταση και περάσαμε τέλεια.
Ήταν πάρα πολύ ωραία και χορέψαμε με την ψυχή μας για ώρες, κάτι που το είχαμε ξεχάσει ότι υπάρχει μακριά από ελληνικό ρεπερτόριο.
Μαζί μας ήταν 4 δάσκαλοι χορού και σε καταπληκτική μουσική έφτιαχναν χορογραφίες που ακολουθούσαμε ομαδικά ,μικροί και μεγάλοι.

Η μουσική είναι η καλύτερη ουσία για να σε ανεβάζει και η καλή παρέα η καλύτερη συνθήκη για να σε απογειώσει και πραγματικά να βρεις το ρυθμό που θα σε οδηγήσει σε ώρες χορού και χαράς.

Ίσως να μην είναι για όλους έτσι και το καταλαβαίνω αυτό. Όπως ότι πολλούς  από σας δεν  αφορά καθόλου οτιδήποτε δεν αφορά το ελληνικό πρόγραμμα.
Ο σκοπός που σας γράφω δεν είναι άλλος παρά να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι τελικά το μόνο που χρειαζόμαστε για να περνάμε όχι καλά, αλλά τέλεια, είναι η σωστή μουσική και η καλή παρέα.

Ο χορός είναι χαρά, και η χαρά φέρνει πολλά θετικά συναισθήματα που γίνονται ένα τοίχος αποτροπής όλων των αρνητικών που βιώνουμε προσωπικά η συνολικά.

Ο ντι τζέι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ, οι οικοδεσπότες άριστοι, και η ευχή μου για σας μιας και είναι οι μέρες τέτοιες ,είναι να βρείτε την δική σας ΧΟΡΟ  ΔΙΑΣΤΑΣΗ, σε όποιο είδος και σε όποιο χώρο, αρκεί να κάνετε κάτι τόσο καλό για τον εαυτό σας.


ΣΗΜΕΊΩΣΗ,
Μήπως μπορεί κάποιος να μου πει πως να επαναφέρω τα σημεία στίξης στο πληκτρολόγιο γιατί δεν μπορώ να βάλω το θαυμαστικό και μου φαίνονται οι προτάσεις κουτσές...θαυμαστικό..

Πως θα σας φαινόταν η ζωή στον ουρανό της Αθήνας; Μια απάντηση που θα κάνει την διαφορά.

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScr2W8Xc9-LN589KYopejfs7F4Hv6OCDnXmv1PQakfrkVvqTA/alreadyresponded?c=0&w=1

 Αν έχετε την καλοσύνη να ακολουθήσετε τον σύνδεσμο θα βρείτε ένα ερωτηματολόγιο που αφορά την οπτική μας σε ότι αφορά την ζωή σε ουρανοξύστη κάπου στην Αθήνα.

Με τις απαντήσεις σας θα βοηθήσετε να μεταφερθεί η γνώμη σας σε ανάλογο σχέδιο που είναι μέρος ενός ευρύτερου αστικού  project  στο κέντρο της πόλης.

Αν ακολουθήσετε τον πάρα κάτω σύνδεσμο, μπορείτε να δείτε το project στην σελίδα του νεαρού αρχιτέκτονα που ονειρεύεται και σχεδιάζει την ζωή στην Αθήνα με όρους μέλλοντος.
Είναι ο μεγάλος μου γιος και θα μου δίνατε μεγάλη χαρά να απαντούσατε στο ερωτηματολόγιο, ειδικά εσείς που ζείτε κάπου στην Αθήνα.
http://1.leonidasmilas.com/
 

Μια αφιέρωση σε αρρωστούληδες και αρρωστούλες.

Ναι λοιπόν, είναι Χριστούγεννα και είσαι στο κρεββάτι.
Έχεις και συ αυτή την ίωση που ρίχνει ολόκληρες οικογένειες με την σειρά και εναλλάξ κάτω και τους ταλαιπωρεί με όλα αυτά τα συμπτώματα και προκαλούν ένα μπλιαξ.

ΥΠΟΜΟΝΗ.
Δεν είσαι ο μόνος ούτε η μόνη.
Πολύ πιθανόν να κάνεις αφηρημένα περάσματα από το φεις για να χαζέψεις άλλη μια ευτυχισμένη φατσούλα και αναρωτιέσαι, το πως τα καταφέρνουν και έχουν τέτοια κέφια ενώ εσύ τραμπαλίζεσαι ανάμεσα στην απόλυτη βαρεμάρα και στα όρια της θλίψης που παλεύει με τον θυμό και κάθε λίγο και λιγάκι ρωτάς το σύμπαν, ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΜΕΝΑ, ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΕΡΑ.
Και ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ, σου απαντά το σύμπαν και σου κολλάει στην πονεμένη μουρίτσα σου τα ποστ των φίλων σου που τσουγκρίζουν, ψήνουν, γλεντάνε στολίζουν, κάτι χαρούμενο τέλος πάντων.

Περαστικά είναι και αν  γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα ετεροχρονισμένα δεν θα πειράξει κανέναν, άλλωστε τον τέταρτο αιώνα αποφασίστηκε να γιορτάζουμε σήμερα και όχι μια άλλη μέρα.
Να μαζευτούμε όλοι μαζί να δεις πόσοι πολλοί θα ήμαστε και θα κάνουμε και το καλύτερο πάρτι κοντά στις απόκριες και πριν το Πάσχα.

Αναγνώστες κάτι έχει χαλάσει στο πληκτρολόγιο και δεν βγάζει σημεία στίξης. Ελπίζω να τα βάζετε μόνοι σας ενώ διαβάζετε..and MERRY SICK CHRISTMAS DAY TO ALL and Antonis.

Ευχές για τις γιορτές.

Το Κέντρο Αγγλικών Σοφία Κόλλια, σας εύχεται καλές γιορτές .
Αγαπημένα Χριστούγεννα και μια χαρούμενη Πρωτοχρονιά.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Γάτα η Λαγκάρντ.

 Πριν ένα χρόνο ένα μικρό γατάκι μας κτύπησε το τζάμι και νιαούριζε σαν να μας μιλούσε.
Ήταν τόσο φανερό ότι ήθελε να μας πλησιάσει που θυμηθήκαμε όλες τις ιστορίες για μετανσάρκωση, για πνεύματα μέσα στις γάτες, για τις γάτες στην Αρχαία Αίγυπτο και όλες τις ταινίες τρόμου που παρουσιάζουν το κακό μέσα από τα μάτια της γάτας.
Όμως το γατάκι, εξακουλουθούσε να έρχεται και να κτυπά το τζάμι, μέχρι που πήρε το ζητούμενο φαγάκι χωρίς φόβο για μας , χωρίς κανένα απολύτως δείγμα φόβου.
Της δώσαμε το όνομα Χρυσαλένια, και μετά λίγες μέρες την χάσαμε μιας και δεν ξανά ήρθε.
Ήταν και τα σκυλιά που δεν άφηναν γάτα για γάτα να πλησιάσει το σπίτι.

 Ο Πάρης έφυγε από την ζωή , και οι γατούλες άρχισαν να ξαναπλησιάζουν και μαζί τους η Χρυσαλένια.
Ήθελε χαδάκια, μπλεκόταν στα πόδια μας και καθόταν ακριβώς μπροστά στην πόρτα.
Δεν πέρασαν πολλές μέρες και εμφανίστηκε μια όμορφη φουντωτή γάτα με φόβο όμως για τους ανθρώπους και νιαούριζε απειλητικά προς την οποιαδήποτε άλλη γάτα που θα πλησίαζε σε κάποιο μεζεδάκι.
Η καημένη η Χρυσαλένια δεν είχε πολλές πιθανότητες να αναμετρηθεί μαζί της και έφευγε αμέσως στο πρώτο απειλητικό νιαούρισμα.
Προσπάθησα να την κάνω πιο φιλική και να συμφιλιωθεί με την Χρυσαλένια με πολύ αποκαρδιωτικά αποτελέσματα.
 Σήμερα το πρωί, έριξα και στις δυο λίγο φαγητό και πάλι η φιλική γατούλα απομακρύνθηκε από την άλλη με αποτέλεσμα η φουντωτή  γατούλα πήρε την θέση μπροστά στην πόρτα, κοιτώντας από εδώ και από κει μη και τυχόν πλησιάσει καμιά άλλη γάτα.

 Ήθελα να δω πως θα αντιδράσει και έριξα κάτι στην Χρυσαλένια χωρίς να επιτρέψω να πλησιάσει η άλλη. Υπήρξε μια τόσο έντονη έκπληξη στα μάτια της που ήταν πράγματι σαν να είχε μείνει άναυδη που δεν της έδωσα και εκείνης με αποτέλεσμα να νιαουρίζει ακόμα πιο απειλητικά στην καημένη την Χρυσαλένια.
Ψάχναμε μέρες το πως θα την λέμε και σήμερα βλέποντας την να μην αφήνει κανέναν άλλο να φάει, βλέποντας την να στρογγυλοκάθετε εκεί που δεν δείχνει την παραμικρή καλοσύνη ούτε καν διάθεση για επικοινωνία, τότε το όνομα Λαγκάρντ ήρθε σαν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο.

Να την λοιπόν η Λαγκάρντ και η μόνη που  δεν έχει ΔΝΤ μαζί της. Η θα συντονιστεί, η θα πάει από εκεί που έχει έρθει, αλλά φοβάμαι πάρα πολύ ότι είναι η μόνη Λαγκάρντ που θα ξεφορτωθούμε.

Αφιερωμένο σε όλους τους νεόνυμφους του Καλοκαιριού και Φθινοπώρου 2016.

Φέτος το Καλοκαίρι και μέχρι τώρα, που τελειώνει ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου, πολλά νέα ζευγάρια έδωσαν τους όρκους τους μπροστά στον Θεό και τους ανθρώπους που τους οδηγούν σε ένα νέο ταξίδι που θα κρατήσει μια ολόκληρη ζωή.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει ένα σπίτι που φέτος δεν συμμετείχε σε μια τέτοια χαρά, και σήμερα είχα και γω την χαρά να είμαι παρούσα σε μια τέτοια στιγμή.

Τα νέα ζευγάρια ξεκινούν την ζωή τους σε μια δύσκολη συγκυρία αποδεικνύοντας  όμως την νίκη της ζωής και της αγάπης πάνω στα υλικά εμπόδια.
Όλοι εμείς οι μεγάλοι, που βλέπουμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν, να ωριμάζουν και να είναι έτοιμα να ξεκινήσουν το ταξίδι του γάμου εκτός από μια μεγάλη συγκίνηση, αισθανόμαστε και έναν μικρό φόβο για το μέλλον τους.
Όμως, τι είναι ο γάμος κυρίως πέρα από την απόφαση να ζήσεις μαζί με τον άνθρωπο σου?
Τι άλλο εκτός από την βαθιά ανάγκη του μοιράσματος της ζωή μας και την δημιουργία της οικογένειας?
Πότε τα νιάτα  έβαλαν προμετωπίδα τα συσσωρευμένα άγχη και τις εμπειρίες όσων έζησαν άλλα χρόνια και διαμόρφωσαν την σκέψη τους με άλλα δεδομένα?

Ο ένας απέναντι στον άλλο, δημιουργούν μαζί μια νέα ζωή όπου θα ακούν την δική τους σκέψη και την δική τους καρδιά.
Οι γονείς συμβουλεύουν, αλλά η νέα οικογένεια δεν πρέπει να υποχωρεί στις  παραινέσεις που δεν τους εκφράζουν. Και αν κάνουν λάθη, θα είναι τα δικά τους τα λάθη. Και είναι έρθουν σε αδιέξοδα, είναι η αγάπη και η υπομονή και η υποχωρητικότητα που θα τα λύσει και θα βρει τρόπο για νέα μονοπάτια .
Κάθε μέρα πρέπει να ανακαλύπτουν  ξανά και ξανά, όχι μόνο τον εαυτό τους ,αλλά και τον άλλον. Κάθε μέρα η αγάπη πρέπει να βρίσκει τον ορισμό της και η σχέση να προχωρά.

Σήμερα ακούσαμε έναν καλεσμένο ιερέα που μας μίλησε με τέτοιο τρόπο που είχαμε χρόνια να ακούσουμε κάποιον να μιλά έτσι για τον γάμο και τις σχέσεις. Με ανοιχτό μυαλό και μια γλυκύτητα που άγγιξε όλους όσους τον άκουσαν στο μυστήριο. Μια μικρή ενότητα είναι περίπου όσα ανέφερα, και θα ήθελα να ευχηθώ σε όλα τα ζευγάρια να έχουν μια ζωή γεμάτη αγάπη και κατανόηση, Γεμάτη υπομονή και φαντασία, γιατί ότι και να κάνουν όσοι κρατάνε τα οικονομικά στα χέρια τους, ποτέ δεν θα μπορέσουν να κρατήσουν την καρδιά μας. Έτσι δεν είναι?

O Πάρης δεν μένει πια εδώ.

Ο Ελληνικός ποιμενικός, ο αγαπημένος μας Πάρης, έφυγε από αυτή τη ζωή σήμερα το πρωί.

Έφυγε όπως θα ζήλευαν πολλοί άνθρωποι να φύγουν. Στην αγαπημένη του γωνιά, πλήρης ημερών και χωρίς κάτι που τον ταλαιπωρούσε εκτός τα γεράματα.

Ο κάθε σκύλος όπως και ο κάθε άνθρωπος, εκτός από τα χαρακτηριστικά της ράτσας του, έχει και τον δικό του χαρακτήρα.
Ήταν ένα πολύ πολύ καλό σκυλάκι, πολύ καλός με τα παιδιά, πολύ φιλικός και υπομονετικός με τον μικρούλη Gordon που ήθελε συνέχεια να παίζει,και ένας όχι και τόσο καλός φύλακας ,αφού μετά το πρώτο γαύγισμα κουνούσε την ουρά σε όποιον ερχόταν.

Ήρθε μαζί μας σαν 2 μηνών κουταβάκι και μεγάλωσε την Κούκι που έφυγε νωρίς κάτω από τις ρόδες ενός αυτοκινήτου ,και μετά τον Gordon. Πήγε βόλτες στον κάμπο, έκανε παρέα με πρόβατα και άλλα σκυλάκια, μεγάλωσε μαζί με  τα παιδιά και γέρασε μέσα στις σκιές των δέντρων .
Εύχομαι πράγματι να υπήρχε κάποια διάσταση σε αυτό το σύμπαν, που όλα τα ζωντανά πλάσματα θα φεύγουν από την ζωή ειρηνικά και ήρεμα.

Περιμένοντας την βροχή.

Περιμένουμε την βροχή και ήμαστε like, να αγοράσουμε γλυκά για κέρασμα, να βγούμε να την υποδεχτούμε, να φυλάξουμε την πρώτη ψιχάλα για ενθύμιο, κάπως έτσι.

Σε κάθε περίπτωση το  Φθινόπωρο αρχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία του αν και η θερμοκρασία είναι αρκετά στα πάνω της.
Κάτι τα χωριά που άδειασαν από τους επισκέπτες, κάτι τα χελιδόνια που μαζεύονται στα σύρματα της ΔΕΗ, (Είδες η ΔΕΗ?), κάτι τα σχολεία που ανοίγουν σε λίγες μέρες, κάτι οι διαφημίσεις για όσους δεν κατάφεραν να περάσουν κάπου, όλα σε προδιαθέτουν για το Φθινόπωρο.
Και όλα αυτά να μην ήταν, η αναμονή για τον λόγο του Αλέξη στην Δ.Ε.Θ, και όλη η πρεμούρα γύρω από  το τι θα πει και πόσες φορές θα βήξει, φτάνει.

Περιμένοντας την βροχή λοιπόν, λέμε στα σύννεφα να μην βιαστούν να φύγουν και τα δέντρα κουνάνε τα ψηλά του κλαριά προσπαθώντας να τα σταματήσουν , σκέτοι ικέτες για λίγο νερό μετά από ένα άνυδρο καλοκαίρι.
Εμάς πάλι μας ποτίζουν φαρμάκι κλεισμένο σε φακελάκι. Σταγόνα κλαμέν και φάκελος, σταγόνα κλαμέν και κλάμα.
Ήμαστε και μεις like, Να ήμασταν χελιδόνια να φεύγαμε για κάπου χωρίς φακέλους και κλαμέν.
Δεν πάνε πουθενά όμως, εδώ μένουμε 6 ,7 χιλιάδες νοματαίοι, να ψάχνονται κάθε τρις και λίγο ανάλογα την εποχή , για το ποιος είναι ο καλύτερος, ποιος ο πρώτος και ποιος ο δεύτερος, ποιος ο πετυχημένος και ποιος ατυχής, μια σταγόνα στον ωκεανό της ανθρωπότητας που νομίζει ώρες ώρες ότι είναι πλημμύρα.
Δεν ξέρω αν είναι η ιδέα μου αλλά υπάρχει πολύς εκνευρισμός τριγύρω. Με το παραμικρό ακούς τις οκτάβες στην φωνή να ανεβαίνουν, το μάτι αγριεύει, η ειρωνεία περισσεύει, και τα νεύρα του κόσμου δεν είναι καθόλου καλά. Δουλεύει υπερωρίες το εργοστάσιο να παράγει κλαμέν, αλλά που να τους προλάβει όλους.

Και γω που γράφω είναι like, Ποιος θα βρίζει πάλι, τι βλακείες κάνω και εκτίθεμαι , αλλά μετά πάλι είμαι like,  δεν βαριέσαι, κάποιος θα με συναισθάνεται και θα κοιτάει τα χελιδόνια να κάνουν παρέες και να μαζεύουν έγγραφα για το ταξίδι.

Σαν Domino η..Ρομάντσο.

Παλιά, όταν ήμουν μικρή και δούλευα πωλήτρια, ερχόντουσαν συχνά πυκνά άντρες και γυναίκες με την εφημερίδα διπλωμένη στην μασχάλη.
Την κρατούσαν σφιχτά σφιχτά να μην φανεί αν είχε κάτι μέσα, ακόμα και αν δυσκολευόντουσαν τα βγάλουν τα χρήματα από το πορτοφόλι η την τσέπη τους.

Είχαν μια αμηχανία, λες και τους έπιασε κάποιος στα πράσα για κάτι που ντρεπόντουσαν ,για κάτι που παρόλο που ήξεραν ότι δεν ήταν...πρέπων, εκείνοι συνέχιζαν να το κάνουν.

Παρόλη την προσπάθεια τους, μπορούσες να ξεχωρίσεις τις χρωματιστές σελίδες των περιοδικών που έγραφαν τότε τα κοινωνικά και τα κουτσομπολιά.

Τότε το να ασχολείται κάποιος με τους ηθοποιούς ήταν πολύ χαμηλού επιπέδου και τα πράγματι αθώα περιοδικά είχαν την ρετσινιά του κίτρινου τύπου , ας πούμε για να καταλάβουμε τις αναλογίες.

Ήταν κάτι σαν τις μεσημεριανές κουτσομπολίστικες εκπομπές  που κανείς δεν τις βλέπει, αλλά πάρα πολλοί ξέρουν το τι λέγετε εκεί.

Οι εποχές άλλαξαν και πολλά απομυθοποιήθηκαν η και αποκαθηλώθηκαν. Πολλά άλλαξαν εκτός από την ανθρώπινη συμπεριφορά που ακόμα συνεχίζει να κρύβει ότι διαβάζει κάτι που τον ευχαριστεί.

Μια ζυγαριά έξω από τα δόντια!

Καλημέρα readers και έλα στην θέση μου να έρθω και γω στην δική σου.
Να ανταλλάξουμε τον πόνο μας βρε παιδί μου, τον πόνο του να σβήνεις κεράκια άνω των άντα και των ήντα, και η ζυγαριά να δείχνει 20 χρόνια πάνω.

Βλέπεις έχουμε 2 ηλικίες.
Την μια που ξέρουμε εμείς και η μάνα μας οπωσδήποτε, και την άλλη που σου δείχνει η κακούργα ζυγαριά και το λέει," βιολογική ηλικία."
"Καλά!" ρωτάς τον εαυτό σου.  " Eγώ ποια ξέρω τότε?"

Ξέρεις το πότε γεννήθηκες αλλά δεν ξέρεις το πως θα έπρεπε να είσαι. Ούτε και γω μαζί με σένα και πάλι οπωσδήποτε.

Έτσι όταν ανέβηκα στην κακούργα ζυγαριά και έδειξε 70! Ναι μάλιστα! 70! έπαθα έναν ντουβουρτζά να το πω, σοκ στο πιο εκλεπτυσμένο, όπως και το πω, το 70 δεν άλλαζε.
Ως εκ τούτου, πρέπει να χαθούν κιλά έτσι ώστε και ούτως ειπείν, να ταιριάξει το κεράκι με τις ενδείξεις της ζυγαριάς.


Χτες το πρωί πήγα για μπάνιο και ενώ πλάτσ πλούτσ προσπαθούσα να γυμναστώ δια τους ανωτέρω λόγους, έβλεπα την παραλία και τους λουόμενους και λουόμενες.
Της κατηγορίας Μαθουσάλα πάνω κάτω όλοι. Υπέργυροι άνθρωποι σύμφωνα και ανάλογα με την ζυγαριά χαιρόντουσαν τον ήλιο και την θάλασσα ανήδεοι για την βιολογική τους ηλικία.

Άντε λοιπόν, καλή μας άσκηση και η θάλασσα είναι εκεί και δωρεάν. Τι άλλο να ζητήσουμε?