Ένα φως στο σκοτάδι.

"Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο Μέγας" Φωτογραφίες από τον Νίκο Φλώρο .

Μια συλλογή από μικρά θαύματα που με το φακό μεγαλώνουν και έρχονται στα μέτρα της όρασης μας.

Καταπληκτικές φωτογραφίες από τον κ.Φλώρο, κάτι σαν κάρτες για την Ανάσταση για όλους εσάς που περνάτε σήμερα από εδώ.

H Όχη στην Νότια Εύβοια σας περιμένει να την εξερευνήσετε!

Το Βουνό Όχη είναι γεμάτο εκπλήξεις, με νερά να τρέχουν παντού, έτοιμες πίστες για αναρριχητικό τουρισμό και πλούσια εναλλαγή στο τοπίο.

 Έχουμε συνδέσει το βουνό μας με την κτηνοτροφία και τα νταμάρια, όμως έχει και πολλές άλλες προοπτικές εκτός τους περιπατητές και τους θαυμαστές του Δημοσάρι, των Δρακόσπιτων και των άλλων σημείων που προσελκύουν τουρίστες.

 Ας πούμε για την Κάλυμνο όπου είναι αυτή την στιγμή το καλύτερο αναρριχητικό κέντρο στον κόσμο.
Όλα ξεκίνησαν όταν δύο αν θυμάμαι καλά, παιδιά της Καλύμνου , αποφάσισαν να γυρίσουν στο νησί από την Αμερική και να μείνουν εκεί.
Κοίταξαν τριγύρω και είδαν άγρια βράχια. Και εκεί που άλλοι δεν βλέπουν τίποτα, εκείνοι είδαν το μέλλον. Το έκαναν και όλοι τώρα είναι περήφανοι και χαρούμενοι.

 Αν είναι να πάρουμε ένα μάθημα από αυτό είναι ότι εκεί που εμείς δεν βλέπουμε τίποτα , υπάρχει κάτι που δεν μπορούμε να το σκεφτούμε. Η Γη ποτέ δεν απογοητεύει , οι άνθρωποι πάλι, το κάνουν συνέχεια.

 Μακάρι να υπήρχε και εδώ ένα τέτοιο παιδί, η κάποιος σαν την Σκύρο, η έστω όπως μια κυρία στην Τζιά που άρχισε να κάνει αλεύρι από βελανίδια.
Φυσικά όλοι οι νησιώτες γελούσαν με την κυρία ,αλλά τώρα που γίνονται εξαγωγές σε πολλά προϊόντα με βάση το βελανίδι και δουλεύουν τόσοι άνθρωποι, δεν γελάνε πια. Μόνο χαμογελούν με ικανοποίηση.

 Τα παιδιά της Νότιας Εύβοιας δεν έχουν παρόμοιες ιδέες και αν έχουν, δεν υπάρχουν τα μέσα η έστω η συμπαράσταση για να γίνουν πραγματικότητα.
Ας ελπίσουμε στο καλύτερο και να υπάρχει και βουνό που να μπορεί να αξιοποιηθεί σωστά στο άμεσο μέλλον.
Με την υπερφόρτωση των ανεμογεννητριών το μέλλον όμως γίνεται σκοτεινό ..Παρόλα αυτά πρέπει πάντα να έχουμε ελπίδα γιατί αλλιώς γινόμαστε μίζεροι και μικρόψυχοι.

Yδροβιότοπος ΡΗΓΙΑ στην Κάρυστο.

 Από τον Δημήτρη Βερούχη.

ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΙΔΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΩΝ ΠΤΗΝΩΝ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥΣ, ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΣΤΗ ΡΗΓΙΑ.ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΠΙΟ ΣΠΑΝΙΑ.ΟΠΩΣ ΑΥΤΑ !!!
ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΑ...

Στον δρόμο για το Δημοσάρι στην Όχη. Φωτογραφίες.

Πειραιάς - Ραφήνα - Μαρμάρι.

Νέα Στύρα Νοτίου Ευβοίας.

φωτο Ηλίας Ευφροσύνης

Η Άνοιξη στον κάμπο Καρύστου.

Σήμερα είναι ισημερία, και επισήμως η Άνοιξη είναι εδώ.

Κάπου διάβασα ότι στην Αρχαία Ελλάδα ο Μάρτιος ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και αυτό θα μπορούσαμε να το καταλάβουμε και από τα ονόματα τους, δηλ, ότι ο Δεκέμβριος βγαίνει από τον αριθμό δέκα, επομένως ο Μάρτιος ήταν ο πρώτος.

Πρώτος η τρίτος η ισημερία είναι ισημερία και η Άνοιξη είναι ένα από τα καλύτερα φάρμακα για την ψυχολογία μας.

Όπου και να κοιτάξεις, τα άνθη είναι παντού και μικρά αρνάκια να τρέχουν πίσω από τις μαμάδες τους.